To jeden z najciekawszych zespołów z Japonii. Jeden z nielicznych wykonawców otoczonych prawdziwym kultem. Formacja została założona w 1979 roku przez pianistę absolwenta Masashino Music University w klasie kompozycji Shusei Tsukamoto. W pierwszym jej składzie znaleźli się m.in. Takashi Kawagushi - skrzypce i Noboyuki Sakurai - perkusja. Nazwa grupy została zaczerpnięta od tytułu popularnego amerykańskiego serialu Tv sciece-fiction. Zresztą tematyka sciece-fiction towarzyszyła zespołowi przez cały czas istnienia. Była obecna w tekstach i samych strojach muzyków. W repertuarze zespołu można było odnaleźć wpływy twórczości PFM, UK, King Crimson a także Gustawa Mahlera i Chicka Coreai.

Grupa została dostrzeżona przez producenta Shingo Ueno, który właśnie wtedy tworzył swoją firmę Made In Japan. Shingo Ueno umożliwił zespołowi fonograficzny debiut. Był on trochę nietypowy, bo zespół miał do dyspozycji pół płyty (drugie pół dostał KANZEON). Płyta ukazała się w grudniu 1981 i jej jedną stronę wypełniała suita “The Scene Of Pale Blue” nagrana przez OUTER LIMITS. Niestety trudna muzyka zespołu niezyskała popularności. Rozczarowani tym faktem muzycy rozstali się na jesieni 1982. Jednak dzięki zabiegom Shingo Ueno zeszli się ponownie ok. półtora roku później. Tym razem poszło im dużo lepiej. Ich nowe nagrania pojawiające się na małych płytkach zyskały pewną popularność. W 1985 roku ukazał się ich pierwszy album “Misty Moon”. Ten świetny krążek utorował im drogę do japońskiej progresywnej czołówki. Kolejne płyty “A Boy Playing The Magical Bugle Horn” i “The Scene Of Pale Blue” umocniły pozycję grupy. Po 1987 drogi muzyków zaczeły się rozchodzić. Shusei Tsukamoto i Noboyuki Sakurai odeszli i założyli supergrupę VIENNA. Skrzypek Takashi Kawagushi zasilił Nippon Philharmonic Orchestra. W 1989 roku zespół definitywnie się rozwiązał. Na pożegnanie firma Made In Japan wydała płytę “The Silver Apples On The Moon” z nagraniami koncertowymi zrealizowanymi w kwietniu 1987 w radiowym studio. Dwa lata później w 1993 roku ukazała się płyta z niepublikowanym wcześniej materiałem archiwalnym. O ile wiem jakiś czas później zespół reaktywował się i nagrał album “Outermania”. W tej chwili jednak zespoł nie istnieje. Shusei Tsukamoto cały czas lideruje supergrupie VIENNA.

Dyskografia:

“Misty Moon” (Made In Japan 1985)

Prelude / Misty Moon / Saturated Solution / ????(tytuł pisany po japonsku) / Spanish Labyrinth

Skład: Shusei Tsukamoto - key; Takashi Kawaguchi - v, g; Tomoki Ueno - voc, key; Takashi Aramaki - g, b; Nobuyuki Sakurai - dr, perc; Tadashi Ishikawa - b.

Rozpoczynający album “Prelude” to właściwie mały poemat symfoniczny, niby pięć instrumentów a brzmią tak, że ma się wrażenie jakby słuchało się wielkiej orkietry. “Misty Moon” jest bardziej rockowy, z mocniej zaakcentowaną gitarą. Po symfonicznym wstępie, nabiera on cech nagrania rockowego, natchniony wokal na tle frippowsko brzmiącej gitary, przeplatany powracającymi klasycznymi solówkami skrzypiec. W końcówce pojawiają się jazzowe improwizacje, które przechodzą w orkiestrowe zakończenie. “Saturated Solution” utrzymany jest w duchu nagrań UK i KC, naszpikowany świetnymi partiami skrzypiec. Czwarte najdłuższe 12 minutowe nagranie oparte jest za to na brzmieniu klawiszy, stylistycznie nawiązuje do ELP i ponownie KC. Kończący całość “Spanish Labyrinth” jest istną mieszaniną stylów. Rozpoczyna się od akustycznego flamenco, które przechodzi w rozimprowizowaną rockową kompozycję, ta z kolei nabiera cech symfonicznych. W skrzypcowych partiach słychać echa muzyki cygańskiej i hiszpańskiej.

“The Silver Apples On The Moon” (Made In Japan 1989 / Musea 1997)

The Scena Of Pale Blue (Part One) / Platonic Syndrome / Marionette’s Lament / Misty Moon / Beyond Good And Evil

Skład: j.w.

Ta płyta podsumowywała cały dotychczasowy dorobek zespołu. Zebrane na niej utwory z całego okresu działalności grupy, począwszy od wspólnego albumu z grupą Kanzeon (“The Scena Of Pale Blue”) aż po ostatni singiel “Marionette’s Lament”. Pokazuje on jak oryginalną formacją był OUTER LIMITS, jak wiele miał do zaoferowania i choć jakość techniczna nagrań nie jest najlepsza a partią wokalnym brakuje nieco precyzji, to płytę (nie tylko ze względu na jej dostępność w Polsce) uznać można za dobre wprowadzenie w repertuar zespołu.

JANUS