MOHAÇ TÜRKÜSÜ

               Bizdik o hücûmun bütün aþkiyla kanatli;
               Bizdik o sabah ilk atilan safta yüz atli.
               Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,
               Canlandi o meshûr ova at kisnemesiyle!
               Fethin daha bir ülkeyi parlattigi gündü;
               Biz ugruna can verdigimiz yerde göründü.
               Gül yüzlü bir afetti ki her pûsesi lâle;
               Girdik zaferin koynuna, kandik o visâle
               Dünyâya vedâ ettik, atildik dolu dizgin;
               En son kosumuzdur bu! Asirlarca bilinsin!
               Bir bir açilirken göge, son def'a yaristik;
               Allaha giden yolda meleklerle karistik.
               Geçtik hepimiz dört nala, cennet kapisindan;
               Gördük ebedî cedleri, bir anda yakindan!
               Bir bahçedeyiz simdi sehidlerle berâber;
               Bizler gibi olmus o yigitlerle berâber.
               Lâkin kalacak dogdugumuz topraga bizden;
               Simsek gibi bir hâtira nal seslerimizden.

                                     Yahya Kemal Beyatli