PEAS
SANA;
Hayat beni yeterince üzemedi diye mi? Hoşgörümün
meyvası
Her insana adilce dağılan
içimden taşan, paylaştıkça çoğalan
Sevgim?
Bilmem ki neden?
Kendilerini tanımıyorlar, bilmiyorlar
At gözlüğü takıp görmeye çabalamıyorlar diye mi?
Bencilliğimin yansıması
Kimseden esirgemediğim
Küçümserliğim...
Söylediklerinin her biri öyle doğru ki,
Benimsediğim, bildik bir iz var sanki sende saklı
olan
Nedir... bilemiyorum, anlayamıyorum, anlatamıyorum
Yarışamıyorum, küçümseyemiyorum
Sesin öyle tatlı, dingin ve huzurlu ki,
Sanki anlatmak istediğin öyle çok sey varmış ki
Hayatı içip de sindirmiş gibi,
Dinlemek yetiyor çünkü artık konuşamıyorum
Dedin ya uğraştığın kalp acıtır seninkini de bir
gün?
Acıttı işte bugün,
Bu kadar çabuk mu deme!
Bugüne kadar bana kim ne derse desin
Herşey yalan derdim.
Bir adım güçlü, akıllı ve kurnazdım.
Oysa senin sözlerin doğruydu.
Kalbin içtendi
Korktum.
Kendi hayatımdan korktum.
Simdi benim beynim karıncalanıyor.
Sürgüne yolladığım hayatım ile ilgili bütün düşünceler
Ayaklandılar, isyandalar, önümü kesip kafa tutuyorlar.
Nasıl yaptın?Niye senin sesin şimdi onları harekete
geçirdi?
Ben kendi sesimi bunca zamandır nasıl duyamamışım
Utanıyorum
Oysa ne olurdu sadece bir deli olsaydın
Bağırıp çağırıp sağa sola küfürler eden
Seninle kafa bulsaydım, şamata yapsaydım
Yaşamak istediğim yere
Yapmak istediğim şeye
Götüren bir esinti yarattı sesin
İşte ondan bir fırtına yaratabilirsem
Ne mutlu bana