ผมเป็นผู้ชายที่รักผู้หญิงสามคน

..ผมเป็นผู้ชายที่หลงรักผู้หญิง พร้อมกันสามคนครับ..
รักมาก..รักจนไม่รู้ว่า ผมรักใครมากกว่าใคร.. รู้แต่ว่า..
ผม..ไม่สามารถเลือกใคร เพียงคนหนึ่งคนเดียวได้..
ไม่สามารถขาดใครคนหนึ่งคนใดได้..

..ผู้หญิงคนแรก.. เป็นคนที่คอยดูแล.. เอาใจใส่.. ห่วงใยผมเสมอ..
ผมรู้ว่าเธอรักผม มากกว่าชีวิตของเธอเสียอีก.
หลายปีมาแล้ว ที่เธอทำงานหนักเพื่อผม..
ทำงานหนักยิ่งกว่า คนรับใช้ผมเสียอีก..
แม้บางครั้งเธอดูจะจู้จี้.. ขี้บ่นไปบ้าง..
แต่ทั้งหมดทั้งสิ้น.. ผมรู้สึกได้ด้วยหัวใจว่า..
ผม..เป็นคนที่เธอรักที่สุดในโลก..
ถึงแม้ว่าในนาทีนี้ เราจะอยู่ห่างไกลกันบ้าง..
แต่เธอ..ยังอยู่ในหัวใจของผมเสมอ..
ผมยังจำอ้อมกอดอันอบอุ่นของเธอ..
สายตาอันอ่อนโยน.. หัวใจที่พร้อมจะร้องไห้ เมื่อเวลาที่ผมเจ็บปวด..

..ผู้หญิงคนที่สอง.. เป็นคนที่ผมใกล้ชิดที่สุดคนนึง..
ในวันนี้.. เธอเป็นกำลังใจให้ผมต่อสู้. เป็นที่ปรึกษา เวลาที่ผมมีปัญหา..
เป็นคนที่ผมยอม ที่จะแสดงความอ่อนแอ.. ออกมาให้เห็น..
เธอเป็นคนแรก ที่จะยื่นมือ มาดึงให้ผมลุกขี้น..
ในวันที่ผมพลาดล้มลง.. และเมื่อผมเงยหน้า มาสบตากับเธอ..
ผมก็จะรู้ในทันทีว่า.. ผมจะต้องสู้ต่อไป..

..ผู้หญิงคนที่สาม.. ร่าเริง.. บริสุทธิ์..
ดวงดาอันซุกซนของเธอ ทำให้ผมมีรอยยิ้มได้เสมอ
แม้ในเวลาที่แสนเหน็ดเหนื่อย.. ผมรู้สึกถึง การมีความสุขที่สุดในโลก..
เมื่อมีเธออยู่ในอ้อมกอด. ผมชอบแอบมองเธอเวลาเธอนอนหลับ..
ชอบแอบสูดดมเส้นผมของเธอ. กลิ่นยาสระผมจางๆ..
มันทำให้ผมมีความสุขเหลือเกิน..
เธอเป็นคนที่ทำให้ผม รู้สึกแทบตาย เมื่อเห็นเธอเจ็บปวด..
คำพูดเพียงคำสองคำของเธอ สามารถทำให้โลกทั้งโลก สว่างสดใส
อย่างไม่น่าเชื่อ ในความรู้สึกของผม..

..ผมคงรู้สึกว่า ผมเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกได้..
ถ้าวันนึง..ผมกลับมาถึงบ้าน.. แล้วพบเธอทั้งสามคน
อยู่ในบ้านผมพร้อมๆกัน.. ผมคงเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก
ที่ได้ยินเพียงคำพูดบางคำ จากพวกเธอ..



” หิวมั๊ยลูก “..
” เหนื่อยมั๊ยค๊ะที่รัก “..
” หนูคิดถึงพ่อค่ะ ” ..