พาเที่ยวสถานที่น่าสนใจ ผ่อนคลายกันหน่อยจ้า สินค้าเก่าใหม่มากมาย ข่าวคราวรอบเกาะ สาระต่างๆมากมาย ดูดวงกันให้บันเทิงไปเลย เวบไหนน่าดู คลิ้กเลย อายุไม่เกิน 18 ปี ห้ามเข้า!!! หาที่พัก ก็คลิ้กเลย คลิ้กเลย คุยได้ทุกเรื่อง
  ไทยทูไกด์ เวบภูเก็ตอีกแห่งที่แผนที่สวยมาก
  เวบขายของมือสอง ของคนภูเก็ตจ้า
  เกตเวย์ เอเจนซี่ทัวร์
  ชาวร้อคขาเมทัล คลิ้กเลย
  ไชโยอีเมล์ ฟรีอีเมล์
0 บอร์ดของคนภูเก็ต
  สนุก เป็นเวบท่าดีๆที่สนุกสมชื่อ
  นี่ก็ หรรษา เวบท่าอีกเหมือนกัน

ตกน้ำไม่ตาย
จาก.....ขบวนการแก้จน เล่ม 8 อยู่อย่างไทย

ในชีวิตผมตอนเด็ก ๆ เนื่องจากบ้านอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาข้างวัดส้มเกลี้ยง (เชิงสะพานกรุงธนบุรีเดี๋ยวนี้) ได้ช่วยเด็กและผู้ใหญ่ตกน้ำรอดชีวิตมาแล้วหลายคน ที่ช่วยไม่รอดก็มี เพราะเด็กกินข้าวอิ่มใหม่ ๆ ระบายน้ำจากปอดไม่ออก และกว่าจะช่วยขึ้นมาได้ก็นานไป ขากรรไกรแข็งเสียแล้ว ผายปอดเสียแย่ การช่วยคนตกน้ำนั้นเป็นหน้าที่ของพวกเราวัยรุ่นแถวริมแม่น้ำ ปีหนึ่ง ๆ มีเด็กตกน้ำให้พวกเราได้ยืดเส้นยืดสายกันเสมอ ๆ ทั้ง ๆ ที่ทุกคนเป็นลูกเสือ แต่ก็ไม่เคยรายงานครูเลยสักครั้งเดียว ช่วยสนุก ๆ ไปงั้นแหละครับ
ตั้งแต่เด็ก ผมใช้ชีวิตยามว่างอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงบริเวณเชิงสะพานกรุงเทพฯเดี๋ยวนี้แหละครับ สมัยนั้นหน้าน้ำทีไร มีผักตบชวาลอยมาหนาแน่นมาก มีทั้งปลิงทั้งงู-และบางทีมีจระเข้ติดกอสวะมาด้วย สลับฉากก็สนุกดีชมัดเลยจ้ะ หน้าน้ำหลากทุกปี เรามีกิจกรรมช่วยเด็กตกน้ำทั้งลูกชาวเรือ และลูกชาวบ้านอยู่เป็นเนืองนิจ สมัยนั้นผมเป็นลูกเสือโรงเรียนราชาฯ แต่เสืออย่างผมไม่ชอบรายงานว่าช่วยชีวิตใครมากี่คนกี่คน ทั้งนี้ไม่ใช่ไม่อยากดัง แต่เพราะผมและขบวนการเรดการ์ดของผมถือเป็นของสนุกธรรมด๊า ธรรมดา
1.เพราะเดี๋ยวนี้ก็โวยวายว่าเด็กตกน้ำเด็กตกน้ำเป็นประจำสัปดาห์ บางรายช่วยงมขึ้นมาได้ผายปอดฟื้น บางรายก็ผายปอดไม่ฟื้น ขากรรไกรที่เราเอามือลากลิ้นให้อ้าปากไว้นั้นมันแข็งเข้าทุกที ๆ ตัวแข็งเมื่อไหร่พวกเราก็เลิกผายปอดเมื่อนั้น พ่อแม่ก็ร้องไห้กันกระจองอแง พวกเราเลยต้องช่วยหวีหัวผัดหน้าให้ผีเด็กแทน อยู่เป็นกิจธรรมด๊า ธรรมดา
2.บางทีหน้าทอดกฐินไปเรือพ่วงไกล ๆ เด็กขนาดเท่า ๆ กันตกจากหัวเรือจมหายไป พวกเราต้องโดดตามช่วยตอนทลึ่งขึ้นเหนือน้ำก็เคย แต่เสี่ยงชมัด ถ้าคว้าไม่ทันก็จมหายเท่านั้น เดชะบุญจิกหัวไว้ได้ทัน
หลักเกณฑ์ในการตกน้ำไม่ตาย ดังนี้ (สำหรับคนว่ายน้ำไม่เป็น)
1.ตกน้ำตูม ต้องถอดรองเท้าก่อนสิ่งอื่น อย่าเสียดาย
2.(ถ้าเป็นนักเรียน) กระเป๋าหนังสือต้องรีบทิ้งอย่าเสียดาย (ถ้าไม่ใช่นักเรียนก็ทิ้งกระเป๋าอย่างอื่นละกันนะ)
3.หุบปากให้แน่น มิฉะนั้นน้ำจะเข้าปากสำลักจมน้ำตาย
4.หุบปากแน่น แล้วกุมสติให้อยู่ อย่าขวัญเสียเป็นอันขาด
5.สูดหายใจให้เต็มปอด อั้นไว้ จะทำให้ตัวเบาจมน้ำยาก
6.ถ้าเสื้อผ้าหรือกางเกงหนัก ถอดทิ้งให้หมด อย่าเสียดาย (และอย่าอายด้วย)
7.ถ้าหุบปากแน่นก็อย่าร้องไห้เอะอะ ตัวก็จะลอย เอาเท้าและมือถีบน้ำผยุงตัวไว้

***ตกน้ำ ถอดรองเท้าทิ้ง ๆ ๆ ๆ ๆ จำให้ขึ้นใจ คนว่ายน้ำเป็นก็ตายมาเสียเยอะแยะเพราะรองเท้า***

 

 

 

 

 

ช่วยกันเตือนใจ

 


ตอนเด็กๆ ผมก็เคยตกน้ำ บ่อยมาก แต่ก็รอดมาได้ทุกที และผมก็คิดว่า มีคนไม่น้อยที่เคยจมน้ำ เรื่องนี้น่าจะพอ ช่วยให้คุณตั้งสติได้ เวลาเกิดเหตุคับขันนะครับ

Design By Chavapong Prateep Na Thalang Tel. 01 537 2360  www.ozone.com