"Ik ben te verlegen om onkuis te zijn"
Als men ooit zou vragen een boom op te zetten over de Zeven Hoofdzonden, zouden wij bij 'jaloersheid' zeker en vast verwijzen naar DG2, die wij in hoge mate bewonderen - niet alleen omdat hij een droomjob heeft (hij vraagt zichzelf al jaren af waarom op het einde van de maand een loon op zijn rekening wordt gestort in ruil voor zo weinig productiviteit), maar ook omdat hij, ondanks zijn succes en bekendheid in de jacuzzi, een uiterst minzaam man is gebleven.
Wij ontmoeten DG2 (alias Debrauwere Georges) in de lobby van Hotel Mimosa in Brussel, waar hij, tussen twee rendez-vous door, in onze biechtstoel plaatsneemt. De Zeven Hoofdzonden
Hoogmoed
DG2: Hoogmoed vind ik een heel grote zonde, omdat hoogmoedige mensen andere het leven onaangenaam maken. Zelf ben ik zelden tot nooit hoogmoedig.
M32: Dus het succes stijgt je nooit naar het hoofd ? Zeker maak jij je toch ook wel eens schuldig aan hoogmoed, of ben je altijd zo beminnelijk als we u van in de jacuzzi kennen ?
DG2: Ik geloof niet dat ik hoogmoedig ben. Ik heb in ieder geval niet het idee dat ik beter of meer waard ben dan andere mensen. Ksssssst, vort (zucht en trapt naar Ahmed, het illegale schoenpoetsjongentje in Hotel Mimosa) Goed personeel is zelden te vinden tegenwoordig. Nee, bescheiden zijn is belangrijk, je plaats kennen op deze wereld. Het is niet omdat ik vorige week nog met Bill (Clinton, nvdr) en Tony (Blair, nvdr) op Antigua een coktail op het strand zat te drinken, dat ik daarom meer ben dan een ander. Ook al zak ik na een avondje opera in de Scala achterover in de lederen zetels van mijn priv�-LearJet op de terugvlucht naar Zaventem, met Phaedra's hoofdje rustend in mijn schoot, ik voel me niet belangrijker dan anderen.
M32: Wordt u dan niet omringd door mensen die voortdurend zeggen hoe goed u wel bent ?
DG2: Natuurlijk komt dat voor, mensen die een graantje van mijn succes willen meepikken en ervan genieten om in de schaduw van de groten des wereld te lopen, die vind je overal. Ook in de jacuzzi: kijk naar de inspanningen die Dedalus zich getroost om in in mijn gunst te komen. Om nog maar te zwijgen van Dr Lector die nauwelijks aan mijn enkels reikt en voor wie een minuut geslijm bij mij een hoogtepunt van zijn dag betekent.
M32: Wie zijn uw vrienden ?
DG2: Zoals u weet zijn George Michael en ik goede vrienden, alhoewel die vriendschap een knauw heeft gekregen die keer dat we in de toiletten in California door de politie werden opgepakt. Een groot misverstand, ik blijf het herhalen.
Traagheid
DG2: U zult me wellicht niet geloven, maar in wezen ben ik heel lui. Ik zit het liefst gewoon thuis met een kop camillethee uit het raam te staren, terwijl de wereld rustig verder draait.
M32: Zijn er nog andere momenten van traagheid in uw leven ?
DG2: Vooral wanneer ik achter Floske op de E40 rijd. Ze kan niet rijden h�, 110 per uur en altijd op dat derde vak. Als ik dan met mijn lichten knipper dan beschouwt ze dat als een complimentje en zwaait ze lief in haar spiegeltje. Ach, ze doet haar best, dat is toch ook al wat.
Gulzigheid
DG2: Ik vind gulzigheid niet echt een zonde, omdat ik gulzig zijn associeer met nieuwsgierigheid en levenslust. Ik ben iemand die heel gemakkelijk wordt verleid door eten en drank en alle andere goede dingen van het leven. (knipoog van het vettige type)
M32: Toch ziet u er zo niet uit: geen buik, nauwelijks een onderkin, slank, gezond, afgetraind.
DG2: Dank u, nu die wekelijkse health farm op de Azoren kost mij een fortuin, dus er mag wel wat resultaat zijn. En natuurlijk ten gepaste tijde een gezonde keuken, waarvoor ik een beroep kan doen op Raf. Zoals die koteletjes met spruitjes maakt, daar kan niets tegenop.
M32: Internationale keuken is nochtans het van het tegenwoordig. Niet voor u, zweert u bij Vlaams ?
DG2: Helemaal niet. Ik ben echte eclecticus als het op eten aankomt. Al moet ik toegeven dat die Kizirgische gevulde schapenmaag mij vorige week zelf wat te zwaar op de maag is gevallen.
M32: Bent u een even grote gulzigaard als het op drinken aankomt ?
DG2: Ja, maar dat komt door mijn vele reizen. U weet dat drinken in de hele wereld een onderdeel van gastvrijheid is. Het eerste wat mensen je aanbieden als je ergens in een land of stad arriveert, is drank. Weigeren is dan onbeleefd. Als ik dan toch eens in Brussel terugben, dan drink ik enkel in charmant vrouwelijk gezelschap. Haar telefoonnummer staat als nummer ��n geprogrammeerd op mijn telefoons en ze staat borg voor gezellige koffiepauzes.
M32: En zij is .... ?
DG2: Discretie, mijn vriend, discretie is zeer belangrijk in mijn m�tier. (knipoogt in de richting van Jacqueske, de eigenaar van Hotel Mimosa, die ons net een nieuwe fles Chablis brengt)
M32: Hebt u ooit met drugs ge�xperimenteerd ?
DG2: O ja, als je nu eenmaal na een trektocht van drie dagen op de Khiberpas zin hebt in een sigaretje is er niet veel anders te roken dan papavers, geloof me. Maar ik heb geen zin in drugs anders: ik haal voldoende bevrediging uit mijn werk en heb geen drugs nodig om me goed te voelen. Ik begrijp wel dat wanneer je er als Chris Dussauchoit uitziet en elke ochtend diezelfde verschrikkelijke kop je wezenloos in de spiegel ziet terugstaren, geestesverruimende middelen nodig zijn om de dag door te komen.
Gramschap
DG2: Ik wind me nauwelijks op, word zelden boos. Daarvoor heb ik een secretaris die me voldoende kent en op voorhand alles wat me irriteert uit de weg ruimt. We zijn er tenslotte om van het leven te genieten, is het niet ?
Hebzucht
DG2: Door mijn werk en enkele nuttige investeringen (DG2 verkocht zijn bedrijf, Croky Chips, aan de Amerikaanse chipsfabrikant Intel), ben ik in de loop der jaren een rijk man geworden met een schone spaarboek bij de ASLK. Maar ik heb die rijkdom nooit als een doel op zich beschouwd. Ook als ik er veel minder geld mee verdiend had, zou ik dezelfde dingen hebben gedaan. het geld is gewoon een aangenaam nevenverschijnsel.
M32: Hoe rechtvaardigt u uw rijkdom ?
DG2: Alstublieft, geen domme vragen.
Jaloersheid
DG2: Ik ben jaloers op mensen die met het grootste gemak een hemd kunnen strijken. Echt waar, een pluim voor de mannen van de Nieuwe Strijkmobiel N.V.
Onkuisheid
DG2: Over onkuisheid kan ik heel kort zijn. Ik ben te verlegen om onkuis te zijn. Van onkuisheid weet ik dus niet veel af. (lacht)
M32: Dat kunnen wij ons moeilijk voorstellen: een man van de wereld met uw klasse, charme en rijkdom, die kan toch niet verlegen zijn
DG2: Toch wel, ik durf een vrouw niet aanspreken, ben veel te verlegen daarvoor. Gelukkig voor mij gebeurt het omgekeerde wel, iets wat ik zelf niet kan verhelpen. En op die manier heb ik een schare heel goed vriendinnen kunnen opbouwen, die, toevallig of niet, ook net als ik bekende Vlamingen zijn: Ilse De Meulemeester, Marianne van de Mol, Floske van de Jacuzzi, allen zeggen zij 'schat' tegen mij.
M32: Wordt u gemakkelijk verliefd ?
DG2: Heel gemakkelijk, maar door mijn verlegenheid probeer ik in principe niks met die verliefdheden te doen.
M32: U bent voor veel vrouwen in de jacuzzi een sekssymbool. Hoe verklaart u dat ?
DG2: Ik weet het niet, het is vreemd, want als jongeman had ik absoluut geen succes bij de vrouwen. het zal wel voor een stuk waar zijn dat succes in de wereld erotiseert. En misschien zit mijn ondeugende uiterlijk en mijn jongensachtigheid er ook wel voor iets tussen. Per slot van rekening, wie geen strijkijzer weet te hanteren, moet op een andere wijze proberen om in de gratie te komen.
M32: Gaat u graag met vrouwen om ?
DG2: Ik zou die vraag kunnen terug stellen aan u, Marc. (lacht) Natuurlijk wel, wij weten immers dat vrouwen praten over de echte, warme dingen van het leven. Ik voel me veel meer op mijn gemaak bij vrouwen.
M32: Allez kom, spring dan maar gauw in de jacuzzi Georges.