ΑΛΦΑΒΗΤΟ
Απουσίες.
Η Ρένα Παγκράτη γεννημένη στην Κέρκυρα το 1947, έφυγε πολύ μικρή
με την οικογένειά της για την Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 στη
σειρά "Λούνα Παρκ" του Δαλιανίδη αγαπήθηκε από το τηλεορασόπληκτο κοινό
της εποχής ως το μουρλοκόριτσο με την χίπικη διάθεση. Το αστέρι της όμως
δεν έμελλε να μείνει πολύ στο ¨καλλιτεχνικό" στερέωμα. Στις αρχές της δεκαετίας
του ΄80 -σκιά του εαυτού της- εμφανίζονταν σε βιντεοκασέτες του σωρού.
Τα τελευταία χρόνια πήρε ανάποδες και έψαχνε επί ματαίω να βρει δουλειά.
Πριν από μερικές κατάπιε μια χούφτα χάπια και έφυγε. Την επομένη πέρασε
στα ψιλά των εφημερίδων και η τηλεόραση έδειξε μια σκηνή από μια βιντεοταινία
της με τον Στάθη Ψάλτη...
Βουλευτής.
Ως
φοιτητής στην Ιταλία λένε ότι ήταν χαφιές της χούντας. Ως μέλος της Ν.
Δ. παίρνοντας δωρεάν την πίεση από τους ψηφοφόρους πήρε τρεις φορές την
βουλευτική έδρα στην Σάμο. Αυτός λοιπόν ο ¨μεσίτης" του λαού με την εξουσιοδημοκρατία,
τα κατάφερε για τα καλά να περάσει στην ιστορία του πρώτου δεκαπενθημέρου
του Ιουνίου του ΄98. Όταν εντελώς μεθυσμένος και τρέχοντας με 115 χιλιόμετρα
στραπατσάρισε μαζί με την μονάκριβή του Mercedes και την νεαρή ερωμένη
του. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ίσως τελικά η ξεφτίλα, ο κρετινισμός και
τα εκατό κακά της μοίρας μας θα πάψουν να κρύβονται πίσω από τα έδρανα
της ασυλίας, όταν πριν τις εκλογές οι κάθε λογοις εθνοσωτήρες περάσουν
από τεστ Ι. Q.
Γλώσσα.
Ούτε ο Δελμούζος, ούτε ο Ψυχάρης είπαν ότι ¨δεν υπάρχουν χυδαίες
λέξεις αλλά χυδαίοι άνθρωποι". Και σ΄ αυτό το μάθημα κουλτούρας από το
βήμα της βουλής, ο κ. καθηγητής έπεσε έξω. Ελπίζω οι κερκυραίοι βουλευτές
να του ψιθύρισαν αργότερα για κάποιον Λορέντζο Μαβίλη.
Ρεϊβάδες.
Μερικά
γραμμάρια μαριχουάνας, χάπια, μια φρατζόλα ψωμί, ένα παπούτσι, ένας φακός
και ένας χάρτης ήταν τα προϊόντα του εγκλήματος που συνέλεξαν τα όργανα
της τάξης σ΄ εκείνο το δάσος της Εύβοιας. Τελικά τι να πρωτοθαυμάσει κανείς:
Τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασαν αυτό το "εγκληματικό" rave party τα
τρομερά λαγωνικά των μίντια, ή τον τρόπο που έδρασαν τα λαγωνικά
του Ρωμαίου;
Καθηγητές.
Διορισμένοι, αδιόριστοι και αυτοί που έσπευσαν να εξεταστούν, μας
έδειξαν πως θα είναι ο δρόμος προς το αύριο: στρωμένος με αυτό που έσπειρε
η γενιά τους (και η προηγούμενη): Ο κανιβαλισμός ως ο τελευταίος σπασμός
του σοσιαλιστικού ονείρου.
Μουσείο.
Το μουσείο Σοινοϊαπωνικής τέχνης, μοναδικό στην Ελλάδα και
ένα από τα λιγοστά στην Ευρώπη, δημιουρήθηκε στην Κέρκυρα, από δωρεές κερκυραίων
και μη. Η τεράστια και εντυπωσιακή συλλογή του για κάμποσα χρόνια εκτιθόταν
με όχι και τον καλύτερο τρόπο στα Παλαιά Ανάκτορα. Σήμερα αρκετά χρόνια
μετά την σύνοδο κορυφής όλος αυτός ο θησαυρός και με αποκλειστική ευθύνη
του ΥΠ.ΠΟ. εξακολουθεί να παραμένει αποθηκευμένος (σε τι συνθήκες άραγε)
στο κτίριο της "Ρόλινας". Τα παρακάλια πολιτιστικών και πολιτικών φορέων
για επαναλειτουργία του όχι μόνο δεν έπιασαν τόπο αλλά καλλιέργησαν την
εντύπωση ότι μας δουλεύουν. Θα βρεθεί επιτέλους κάποιος να
τους ξεμπροστιάσει;
Επιστροφή
στο ΕΧΙΤ