Άμστερνταμ

Ίαν Μακ Γιούαν

Στην κηδεία μιας γυναίκας συναντιούνται τρεις πρώην εραστές της: ένας πετυχημένος συνθέτης, ο διευθυντής μιας μεγάλης εφημερίδας κύρους και ένας υπουργός. Παιδιά όλοι τους της εποχής των μεγάλων ευκαιριών, της αισιοδοξίας και της ευμάρειας που πρόσφερε η μεταπολεμική κοινωνία των διαθέσιμων ιδανικών και των ανοικτών οριζόντων, ήκμασαν μέσα στους κόλπους μιας κυβέρνησης που τόσο έδειχναν να περιφρονούν, (σας θυμίζει κάτι;) και δημιούργησαν το σκληρότερο κατεστημένο. Όταν η Πολιτεία από στοργική μητέρα έγινε μέγαιρα αυτοί είχαν ήδη βολευτεί και συσσώρευαν για τους χαλεπούς καιρούς που θα έρχονταν, περιουσίες και δύναμη. Ήρθε όμως η ώρα, μέσα από τις σελίδες του Μακ Γιούαν, να φάνε ο ένας τις σάρκες του άλλου, αναμεμιγμένοι καθώς είναι στο παιχνίδι της επιβίωσης του ισχυρότερου. Το βραβείο Booker ΄98 είναι ένα δυναμικό και πολύ καλογραμμένο βιβλίο που σίγουρα συστήνουμε.

Πρώτο μυθιστόρημα

Μαζαρίν Πενζό

Η Μαζαρίν Πενζό έγινε γνωστή όταν πρωτοεμφανίστηκε δημόσια στην κηδεία του πατέρα της, Φρανσουά Μιτεράν. Αυτό είναι το πρώτο της μυθιστόρημα και περιγράφει την ξένοιαστη ιστορία ενός νεαρού κοριτσιού στο γοητευτικό Παρισινό περιβάλλον. Μαζί με τον φίλο της Βικτόρ ζουν τον έρωτα, την αναζήτηση της προσωπικής τους ταυτότητας και βιώνουν τις εμπειρίες που τους προσφέρει η μεγαλούπολη και οι πολυάριθμοι της κάτοικοι. Φρεσκάδα, ανεμελιά, διασκέδαση, που όμως σκιάζονται, από τις απογοητεύσεις, τις αλλαγές και τις αποκαλύψεις που συνεπάγεται το μεγάλωμα και η ωρίμανση. Πολλοί σύγκριναν το πρώτο αυτό βιβλίο της Πενζό με το "Καλημέρα θλίψη" της Φρανσουάζ Σαγκάν, αλλά πέρα από τον κοινό τόπο της νεαρής πρωταγωνίστριας που περιγράφει την έξοδο της από τον ονειρικό κόσμο της πρώτης νεότητας, αν δεν δούμε και κάτι δεύτερο και πιο "βασανισμένο" από την νεαρή συγγραφέα δεν μπορούμε να αποφανθούμε με σιγουριά για τις ικανότητες της. Παρόλα αυτά το βιβλίο παραμένει ένα ανάλαφρο, χαλαρωτικό ανάγνωσμα.

Παρωδίες καβαφικών ποιημάτων

Δημήτρης Δασκαλόπουλος

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ