
Mε αυτόν τον τρόπο περιγράφεται σε χρονικό χειρόγραφο η μεγάλη καταστροφή που έγινε το βράδυ 10 προς 11 Νοέμβρη 1718 στο Παλιό Φρούριο.
Τη νύχτα 10 προς 11 Νοέμβρη 1718 δυνατή θύελλα
επικρατούσε στην Κέρκυρα. Ραγδαία βροχή πλημμύρισε τα πάντα ενώ τα αστραπόβροντα
κατατρόμαζαν όσους ξύπναγαν. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα κεραυνός χτύπησε τη
μπαρουταποθήκη της Καμπάνας στην Ακρόπολη. Οι φλόγες μεταδόθηκαν και στις
δύο διπλανές μπαρουταποθήκες που περιείχαν κάπου 3000 βαρέλια μπαρούτη.
Οι βροντές και ο κρότος της έκρηξης ακούστηκαν μέχρι την απέναντι Ήπειρο.
Όσοι έπλεαν κοντά απομακρύνονταν από τη γη όπου φαινόταν να ρέει πύρινος
ποταμός. Το έδαφος σείστηκε, έπεσαν τα οικοδομήματα γύρω από την Ακρόπολη,
γκρεμίστηκαν τα οικήματα των κάτω τειχών.
Βροχή από πέτρες και αναμμένα αντικείμενα έπεσαν στην πόλη σκοτώνοντας
κόσμο, ενώ πανύψηλα κτίρια σχίστηκαν και έπεσαν. Σωρός από ερείπια τα ψηλά
τείχη του Παλιού Φρουρίου, ενώ ο βράχος της Ακρόπολης σχίστηκε.
Το ανάκτορο του προνοητή ανατινάχτηκε θάβοντας
στα ερείπιά του το Γενικό Προνοητή Ανδρέα Πιζάνη, την οικογένειά του και
άλλα 60 άτομα. Οι φλόγες έκαψαν καταλύματα, σταθμούς, στρατώνες, αποθήκες
και δέντρα. Πολλοί βρίσκονταν πεθαμένοι ή τραυματισμένοι κάτω από τα ερείπια,
ενώ άλλοι είχαν εκσφενδονιστεί στη θάλασσα και παράδερναν στα κύματα.
Μεγάλη ήταν η ζημιά στην πόλη και βαρύτατη
στο Μαντράκι όπου οι πέτρες πέφτοντας σκότωσαν ή πλήγωσαν πολλούς ναύτες.
Τέτοια ήταν η εκτόνωση από την έκρηξη, ώστε τα νερά της θάλασσας δημιούργησαν
δίνη και παράσυραν στο βυθό αύτανδρες τέσσερις γαλιότες και μια γαλέα.
Τα υπόλοιπα σκάφη έπαθαν πολλές ζημιές από τη δίνη και από τις πέτρες που
έπεσαν με δύναμη.
Η έκρηξη προκάλεσε συνολικά γύρω στους χίλιους
θανάτους και τραυματισμό πεντακοσίων ατόμων. Στο αρχείο της Καθολικής Αρχιεπισκοπής
Κερκύρας σώζεται μέχρι σήμερα το βιβλίο πράξεων όπου είναι καταχωρημένα
τα ονόματα των νεκρών (οι πηγές διαφέρουν και δίνουν αριθμό νεκρών από
900 ως 2000).
Η χρηματική ζημία του δημοσίου και των ιδιωτών
υπήρξε ανυπολόγιστη, ενώ τα οχυρωματικά έργα που επρόκειτο να εκτελεστούν
με πρόταση του Σούλεμπουργκ μετά την πολιορκία του 1716 καθυστέρησαν για
πολύ καιρό (σημειώνεται ότι τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς είχε λήξει ο
τελευταίος Βενετοτουρκικός πόλεμος με τη συνθήκη του Πασάροβιτς και στην
Κέρκυρα βρίσκονταν πολυάριθμες στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις). Οι
σύνδικοι της Κοινότητας όρισαν να χορηγηθούν τροφές και καταφύγια στους
άστεγους και τους τραυματίες, ενώ η Ενετική Γερουσία έδωσε αμέσως συντάξεις
και χορηγίες στους πληγέντες.
Στις ληξιαρχικές πράξεις των εκκλησιών των
ημερών εκείνων υπάρχουν αρκετές που αφορούν θανάτους από την έκρηξη, όπως:
| 1718 νοεμβρίου 28
Απότυχε της παρούσης ζωής ο πέτρος δε μουτηλήν ο οποίος ελαβώθη με μίαν πέτραν όταν εκάη η μονετζιόν του κάστρου ήτον κατακοιτάμενος από τότε έως τώρα οπού είναι ημέραις δεκαεπτά τον ιάτρευε ο σορ τζαμπατίστας τζελέντες εδιορθώθη ως χριστιανός. Δανιήλ Ιερεύς ο τζανκαρώλ ο της αγίας Τριάδος 1718 νοεμβρίου 11
1718 νοεμβρίου 11
|
Η κηδεία του Γενικού Προνοητή Πιζάνη έγινε
έξι μέρες αργότερα, ήταν επισημότατη αλλά δεν παραβρέθηκε ο ορθόδοξος κλήρος.
Μέχρι σήμερα σώζεται στην Καθολική Μητρόπολη των Αγίων Ιακώβου και Χριστοφόρου
η επιτύμβια πλάκα που αναφέρει λατινικά ότι "ανέβηκε στον ουρανό όπως ο
Ηλίας μέσα στις φλόγες, σε ηλικία 57 χρόνων στις 4 των Ειδών του Νοεμβρίου".
Η τεράστια αυτή καταστροφή συνδέθηκε με θαυματουργή
επέμβαση του Αγίου Σπυρίδωνος που θέλησε να τιμωρήσει τον Πιζάνη για την
επιθυμία του να κατασκευάσει καθολικό αλτάρι στην εκκλησία Του.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ και ΠΗΓΕΣ:
1) Κ.Χ.Μ. Κυριάκης, "Οδηγός της νήσου Κέρκυρας
κ.τ.λ.", Αθήνα, 1902
2) S.G.V. De Biasi, "Alcuni documenti intorno
l΄΄ accidentale catastrofe avvenuta nel΄ isola di Corfu nell΄ anno 1718",
Corfu, 1878
3) Ιστορικό Αρχείο Κέρκυρας, "Ληξιαρχικές
Πράξεις Εκκλησιών, Τόμος 157/2 - Εκκλησία Εσταυρωμένου, Τόμος 117/1 - Υ.Θ.
Φανερωμένη των ξένων, Τόμος 150 - Αγία Τριάδα".
4) Α. Αγοροπούλου- Μπιρμπίλη, "Η αρχιτεκτονική
της πόλεως Κερκύρας κατά την περίοδο της Ενετοκρατίας", Αθήνα, 1977
5) Ν. Βούλγαρης, "Αληθής Έκθεσις κ.τ.λ.",
Βενετία, 1880
6) Σ. Μ. Θεοτόκης, "Ενετοκρατία", Κέρκυρα
1914
7) Ν. Κάππος Αρχιμανδρίτης, "Επιστολιμαία
απάντηση", Κέρκυρα, 1878
8) Σ. Παπαγεωργίου, "Ιστορία της εκκλησίας
της Κέρκυρας", Κέρκυρα, 1920
9) Α.Χ. Τσίτσας, "Η θεομηνία της 10/21 Νοεμβρίου
στην Κέρκυρα", Ανάτυπο από το "Δελτίον" της Ιονίου Ακαδημίας, Τόμος Β΄,
Κέρκυρα, 1986.