ΚΕΙΜΕΝΟ - ΣΚΙΤΣΟ: ΝΙΚΟΣ Α. ΠΑΡΓΙΝΟΣ

Η Κέρκυρα είναι ένα από τα ωραιότερα νησιά χωρίς αμφιβολία. Πιστεύω όμως πως θα ήταν ωραιότερη αν δεν ήταν νησί. Γιατί; Γιατί μας χωρίζουν πολλά από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αυτό το στενό Κέρκυρας - Ηγουμενίτσας μου κάθεται στο στομάχι. Άσχημα θα ήταν να παίρναμε το αυτοκινητάκι μας και να κατευθυνόμαστε κατευθείαν στην ηπειρωτική Ελλάδα χωρίς το άγχος του περάσματος; Αυτό το πέρασμα είναι ένα πρόβλημα που ψάχνει απεγνωσμένα λύση.

Νόμος της Ορθότητας:
¨Όταν ψάχνεις τη λύση ενός προβλήματος, βοηθάει πάντα να ξέρεις την απάντηση εκ των προτέρων."

Έλα όμως που δεν την ξέρουμε και έτσι φέραμε τα γνωστά Ferry Boats ανοικτού τύπου για να περάσουμε απέναντι. Και περνούσαμε, περνούσαμε μα άρχισαν τα "μποφώρια" και χρειάστηκε να φέρουμε κάτι καλύτερο, κάτι "παντός καιρού". Και μαζευτήκαμε λοιπόν "όλοι" οι Κερκυραίοι, δώσαμε και τις τελευταίες οικονομίες μας, αυτές που μαζεύαμε χρόνια ολόκληρα και με μια κοινή προσπάθεια πολλών απλών κατοίκων που θέλαν να περνάνε απέναντι βρε αδερφέ βρέξει - χιονίσει, ήρθε πλοίο κλειστού τύπου για να μας εξυπηρετήσει. Πιστέψαμε πως λύσαμε το πρόβλημα, πως θα άρχιζε μια νέα εποχή. Έμενε η επαλήθευση:

Επαλήθευση του Peer:
¨Η λύση των προβλημάτων αλλάζει τη φύση του προβλήματος."

Μας φάνηκε λίγο εκείνο το πλοίο που στηρίξαμε ¨όλοι" και έτσι οι άλλοι (που δεν ανήκαν στους ¨όλους") που στήριζαν τα παλαιού τύπου πλοία, εκείνα που μείναν στο περιθώριο με τις νέες εξελίξεις, φέραν καινούργιο για το καλό του τόπου και την διευκόλυνση του επιβατικού κοινού, για να τηρηθεί πιστά ο νόμος.

Βασική αρχή του Young:
¨Ο καθένας θέλει να ξεφλουδίζει τη δική του μπανάνα."

Και έτσι αυξήθηκαν οι επιλογές μας, μας δινόταν η ευκαιρία να επιλέξουμε καράβι με διαφορά ενός τετάρτου της ώρας. Μπορούσαμε να διαλέξουμε και το κάναμε. Παρόλα αυτά εμείς οι Κερκυραίοι που μας διαπνέει εκείνο το πνεύμα της συνεργασίας στην καλύτερή του μορφή, προχωρήσαμε ακόμα παραπέρα. Συνεργαστήκαμε, καθήσαμε κάτω, τα βάλαμε όλα σ΄ ένα μεγάλο στρογγυλό τραπέζι, μαζέψαμε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και βρήκαμε λύση για το καλό όλων. Φτιάξανε λοιπόν οι υπεύθυνοι τα δρομολόγια για να μας πείσουν πως θέλουν το καλό μας, αλλά μάλλον δεν τα κατάφεραν.

Νόμος του Truman:
¨Αν δεν μπορείς να τους πείσεις, μπέρδεψέ τους."

Και μας μπερδέψαν. Έχασε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Χάσαμε αυγά και πασχάλια και δεν μπορούμε να πούμε και τίποτα αφού όλα έγιναν για το καλό μας. Για το καλό του τόπου που υπηρετούμε όλοι, αλλά που δεν γνωρίζουμε πως να υπηρετήσουμε μιας και δεν ακολουθούμε παραδείγματα άλλων που είναι χρόνια μπροστά από μας. Άλλωστε ο νόμος το λέει καθαρά:

Νόμος του Rayburn:
¨Αν θες να πας μπροστά.. ακολούθησε."

Γιατί λοιπόν άσχημα πράξαν οι Κρητικοί με τις πολυμετοχικές εταιρείες λαϊκής βάσης; Ή μήπως δεν στηρίζουν τις εταιρείες τους με τον καλύτερο τρόπο, τόσο όσο να τις έχουν καταστήσει παράδειγμα προς μίμηση και από τις μεγαλύτερες της χώρας αλλά και της Ευρώπης. Αλλά εμείς δεν θέλουμε να καταλάβουμε πως μόνο ενωμένοι θα μπορέσουμε να σταθούμε επάξια και να ορίσουμε εμείς την τύχη του τόπου μας. Δεν είναι τυχαίο το μονοπώλιο των γραμμών της Κρήτης όπου τα δρομολόγια γίνονται μόνο από Κρητικά πλοία ούτε ακόμα το γεγονός πως πίσω από την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού βρίσκεται ένας ολόκληρος μηχανισμός προώθησης Κρητικών προϊόντων.

Εμείς βρισκόμαστε αιώνες πίσω και δυστυχώς δεν είναι υπερβολή. Ελπίδα υπάρχει;

Νόμος της Ελπίδας του Παργινού:
¨Αν στο βάθος του τούνελ διακρίνεις φως, να θυμάσαι πως απ΄ το τούνελ περνάει και τρένο."

Τα μυνήματα δυστυχώς δεν είναι θετικά γιατί τα παραδείγματα συνεργασίας των Κερκυραίων είναι λίγα αν όχι ανύπαρκτα. Υπάρχει και κάτι θετικό από την όλη υπόθεση, ευτυχώς είμαστε νησί και δεν περνάνε τρένα από την Κέρκυρα, τουλάχιστον προς το παρόν...

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ