|
ΚΕΙΜΕΝΟ : Νίκος Α. Παργινός
|
Τι πανικός και αυτός με το Χρηματιστήριο και τις επενδύσεις. Κόσμος και κοσμάκης αγοράζει μετοχές. Όλοι στο παιχνίδι του ξέφρενου ανταγωνισμού για την οικονομική άνθηση προσπαθούν να κερδίσουν συμμετέχοντας στις αγοραπωλησίες των μετοχών. Τα κομποδέματα από τα ταμεία των τραπεζών μετατίθενται στα χρηματιστηριακά γραφεία και όλοι ονειρεύονται και ελπίζουν. Εκείνα τα περιβόητα τραπεζικά βιβλιάρια έχουν πλέον χαθεί, όροι όπως το limit up και το limit down είναι στα χείλη μας σε καθημερινή βάση και κείνος ο πανάρχαιος χρυσός κανόνας που μας συνόδευε μια ζωή από τα παιδικά μας χρόνια, μοιάζει να καταρρίπτεται κατηγορηματικά σαν το πρόσφατο ρεκόρ των συναλλαγών: Η εσφαλμένη άποψη του Frothingham: O χρόνος είναι χρήμα. Γι΄ αυτό το λόγο η στήλη θεωρεί πως πρέπει να ανατυπώσει μερικούς χρήσιμους
κανόνες προς όλους εκείνους τους επίδοξους χρηματιστές που υποκινούνται
από τους τεράστιους τίτλους των εφημερίδων, τους ψίθυρους των προνομιούχων
τυχερών και των καθημερινών ρεπορτάζ των τηλεοπτικών καναλιών, διότι τα
πράγματα μιλάμε έχουν αλλάξει υπερβολικά. Χάθηκαν οι παλιοί καλοί καιροί
που έβγαινες για καφέ το Σαββάτο το πρωί στο Λιστόν και απολάμβανες τον
"πολλά βαρύ και όχι" με την συντροφιά της αθλητικής εφημερίδας και του
αποδυτηριάκια. Οι μεταγραφές επισκιάστηκαν από την άνοδο του γενικού δείκτη
και η απόδοση των παιχτών από τις οικονομικές εξελίξεις της Λατινικής Αμερικής.
Σιδηρούς νόμους της διανομής: "Αυτοί που έχουν παίρνουν." Τώρα αν βρήκατε πουθενά κανένα ξεχασμένο και σκονισμένο κομπόδεμα της γιαγιάς, ή αν αποφασίσατε να πουλήσετε το μισό πατρικό σπίτι για να αποδείξετε πως ακολουθείτε τους ρυθμούς της εποχής τότε μπορείτε να φέρετε τον τίτλο του επίδοξου επενδυτή. Κι αν όντως έχετε επενδύσει θα πρέπει τουλάχιστον να είστε ικανοποιημένοι που έστω μάθατε και ακούσατε για κάποιον Σοφοκλή (λόγω της Σοφοκλέους). Αν κερδίζετε κιόλας, έχει καλώς, δεν χρειάζεστε την συμβουλή μας, αν χάνετε τότε ψυχραιμία, άλλωστε ο νόμος το λέει καθαρά: Σχόλια του Hill: 1. Εάν χάνεις πολλά όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά,
πρόσεχε πολύ.
O νόμος του Λας Βέγκας: Μην στοιχηματίζεις ποτέ σε έναν χαμένο επειδή πιστεύεις ότι η τύχη του μπορεί να αλλάξει. Και φυσικά υπάρχουν και οι συνδετικοί κρίκοι με το κέρδος. Εκείνοι οι τύποι με τις samsonite στο χέρι, που περπατούν με το κουστούμι και την γραβάτα τους και πάντα βιάζονται οι Χρηματιστές. Αυτούς ποτέ δεν πρέπει να τους συμπεριφέρεστε άσχημα και προς Θεού ακολουθήστε κατά γράμμα τον παρακάτω νόμο: Οι νόμοι του Glaser: 1. Μη ρωτάς ποτέ ένα κουρέα αν χρειάζεσαι κούρεμα.
Για κείνους υπάρχει ένας νόμος που θα πρέπει να τον τηρούν κατά γράμμα και να ξέρουν πως ο πελάτης ανέκαθεν είχε δίκιο, πόσο μάλλον τώρα όσο απαιτητικός ή αδαής είναι: Ο δεύτερος νόμος του Brintnall: Αν σου δώσουν δύο αντιφατικές εντολές εκτέλεσε και τις δύο. Η αλήθεια είναι πως το χρηματιστήριο είναι πάνω από όλα τζόγος και αν μην τι άλλο εμείς οι Έλληνες είμαστε τζογαδόρικος λαός και έχουμε στο αίμα μας το ρίσκο. Βέβαια υπάρχουν και κείνοι που λόγω πολιτικών πεποιθήσεων είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με τις χρηματιστηριακές επενδύσεις ακόμα και αν τους εξασφάλιζαν 100% κέρδος. Για όλους τους παραπάνω η στήλη έχει την δική της απάντηση: Ο νόμος του Stenderup: Oσο πιο πολύ καθυστερείς να κάνεις κάτι, τόσο
πιο πολύ χρόνο θα' χεις για να προφτάσεις να το κάνεις.
|
Παλιά όταν μιλούσαμε για Χρηματιστήριο μου έρχονταν στο μυαλό στρατηγικοί
επενδυτές με εντυπωσιακά ακριβά κοστούμια, ντυμένοι στην τρίχα, με κείνες
τις περιβόητες samsonite γεμάτες εκατοδόλαρα και ποσώς ο λίαν επιεικώς
άφραγκος επενδυτής της διπλανής πόρτας που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μέσα
στην αναμπουμπούλα και την αναταραχή. Και επειδή το χρηματιστήριο πάνω
από όλα είναι τζόγος δεν θα μπορούσε να λείψει και ο απαιτητικός γείτονας
και βέβαια δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί και ο παρακάτω διαχρονικός και
χρήσιμος νόμος: