Ο Import manager της Hitch - Hyke,

Νάσος Παπαπολίτης, πιστεύει ότι...

Ξεκίνησε ως μια μικρή παρέα φανατικών του underground βινυλίου για να φέρει στην Ελλάδα σε προσιτές τιμές, δίσκους που οι πολυεθνικές αγνοούσαν. Κατέληξε να καθοδηγεί ένα τεράστιο αριθμό εγχώριων ρόκερς που πλέον δεν μπορούν να παραπονεθούν ότι στην Ελλάδα η ενημέρωση λειτουργεί με καθυστέρηση.

Η Hitch - Hyke είναι η σημαντικότερη εταιρεία εισαγωγής εναλλακτικών -και όχι μόνο- δίσκων στον τόπο μας και ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για το υψηλό επίπεδο πληροφόρησης αυτής της γωνιάς του πλανήτη.

Ο Νάσος Παπαπολίτης -import manager της εταιρείας- πέρασε από τα γραφεία του ΕΧΙΤ και κουβέντιασε μαζί μας για οτιδήποτε εκτός από τα τετριμμένα.

Νάσος Παπαπολίτης, υπεύθυνος εισαγωγών της Hitch Hike, μέτοχος, μαθηματικός, -έξυπνο άτομο- δηλαδή, και κατά κύριο λόγο υπεύθυνος για τον μεγαλύτερο όγκο των εναλλακτικών δίσκων που έρχονται στην Ελλάδα. Ένας μεγάλος αριθμός ροκ φαν στην Ελλάδα κρέμονται από πάνω σου. Πως νιώθεις γι΄ αυτό;
Δεν κρέμονται από εμένα, κρέμονται από τον Αιμίλιο Κασούρη, ο οποίος είναι ο label manager, της εταιρείας ο οποίος αποφασίζει αρχικά για τις εταιρείες που θα προσεγγίσουμε και κατά δεύτερο λόγο ποιους δίσκους θα φέρουμε. Ο Αιμίλιος δίνει επίσης και τις κατευθύνσεις του μάρκετινγκ πόσο θα προωθήσουμε κάποιο δίσκο, τα περιθώρια έχει κάποιος να πάει πολύ ψηλά. Στη συνέχεια αναλαμβάνω εγώ για τα διαδικαστικά.

Τι είναι ανεξάρτητη μουσική σήμερα, ανεξάρτητη εταιρεία, πολυεθνική μουσική και πολυεθνική εταιρεία. Αυτά τα έχει λίγο συγκεχυμένα στο μυαλό του ο μέσος ακροατής;
Ο τυπικός ορισμός είναι ότι η ανεξάρτητη παραγωγή είναι οτιδήποτε κυκλοφορεί εκτός των μεγάλων πολυεθνικών. Οποιαδήποτε άλλη εταιρεία είναι ανεξάρτητη εταιρεία, Επί της ουσίας όμως δεν υπάρχουν στεγανά. Ανεξάρτητη μουσική μπορεί να κυκλοφορήσει είτε από πολυεθνική είτε από ανεξάρτητη εταιρεία. Αν μπορεί να υπάρξει ένας ορισμός για την ανεξάρτητη μουσική θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για την μουσική εκείνη που είναι πάντα φρέσκια, η καινούρια μουσική όσο μπορούμε να μιλάμε για καινούρια μουσική γιατί θεωρώ ότι θα πρέπει να μιλάμε για καινούριους συνδυασμούς. Όλα έχουν ξαναγίνει απλά αλλάζει το περιτύλιγμα αλλάζουν ορισμένα στοιχεία. Αλλά παρόλο που δεν υπάρχουν καινούρια αμιγώς πράγματα το ενδιαφέρον για την ανεξάρτητη σκηνή είναι μεγάλο.

Ποιός είναι ο ρόλος του MTV στην όλη υπόθεση;
Και θετικός και αρνητικός. Αρνητικός γιατί το MTV είναι ένα κανάλι της τηλεόρασης που λειτουργεί όπως και η ίδια η τηλεόραση, δηλαδή αν είσαι δούλος της τηλεόρασης, κάνεις ζάππινγκ δεν παρακολουθείς τίποτα ουσιαστικά, απλά χάνεις το χρόνο σου, τότε είναι ένα κακό μέσο. Αν έχεις συνεχώς το MTV ανοικτό σαν χαλί σε ό,τι κάνεις τότε το αυτί σου ακούει τις συνήθεις βλακείες που παίζει το MTV. Από την άλλη όμως το MTV και δεν μπορούμε να το παραγνωρίσουμε, ανέκαθεν είχε κάνα δυο εκπομπές που παρουσιάζουν καταπληκτική μουσική. Όπως το Alternative Nation και το 120 Minutes είναι εκπομπές με ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η μουσική σήμερα.

Τι ακούνε οι Έλληνες ρόκερς;
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά καρύδια. Εννοώ υπάρχουν συγκροτήματα που είναι μέσα στα πιο σύγχρονα κομμάτια της μουσικής, όπως οι Bocomolech, των οποίων οι επιρροές είναι πρωτόγνωρες για τα ελληνικά δεδομένα. Μια γενικότερη εκτίμηση όμως των ελληνικών γκρουπ αποδεικνύει ότι οι επιρροές των ελληνικών γκρουπ είναι αρκετά παλιομοδίτικες. Ειδικά μάλιστα τα γκρουπ πρώτης γραμμής αυτά που κάνουν επιτυχία, ακούγονται στα αυτιά μου παρωχημένα. Δεν ξέρω εάν φταίει το κοινό ή ο καλλιτέχνης. Αν οι Τρύπες, ή τα Ξύλινα Σπαθιά ήταν πιο επαναστατικά στον ήχο τους δεν ξέρω αν θα είχαν την ίδια επιτυχία.

Λειτουργούν εκ του ασφαλούς αυτοί;
Νομίζω ότι είναι γνήσιοι. Δεν το κάνουν για να πουλήσουν. Απλά αυτό είναι το γούστο τους. Κι όταν ακούνε σύγχρονη μουσική δεν καταφέρνουν να το περάσουν αυτό στη μουσική τους. Θυμίζουν λίγο γκρουπ της δεκαετίας του εβδομήντα με παρωχημένες κιθάρες κτλ. Είμαστε λοιπόν λιγάκι πίσω και σ΄ αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και η παραγωγή που είναι από μέτρια έως κακή.

Πόσο πουλάνε τα τοπ ελληνικά συγκροτήματα τα αγγλόφωνα;
Περίπου τέσσερις με πέντε χιλιάδες αντίτυπα. Υπάρχουν κάποια που έχουν πουλήσει παραπάνω όπως οι Last Drive. Ενώ αντίθετα τα ελληνόφωνα κυμαίνονται σε άλλη τάξη μεγέθους.

Υποθέτω ότι αυτό το κοινό είναι κυρίως στην Αθήνα.
Δεν θα το έλεγα. Είναι μοιρασμένο. Θα μπορούσα να πω ότι είναι και λιγότερο από 50% στην Αθήνα. Υπάρχει πολύ κοινό στην ελληνική επαρχία πέρα δηλαδή από Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ποια είναι η πολιτική της Hitch Hike όσον αφορά το κλείσιμο συμβολαίου με κάποια εταιρεία;
Το εμπορικό δεν είναι σίγουρα το πρώτο κριτήριο μας. Αντιπροσωπεύουμε πάνω από πενήντα labels τριάντα περίπου από τα οποία είναι πολύ μικρά και που εμπορικά δεν έχουν ενδιαφέρον πουλάνε μερικές δεκάδες αντίτυπα. Αλλά μια από τις δουλειές της Hitch Hike είναι να προωθήσει το εναλλακτικό του εναλλακτικού αυτό που έχει είκοσι τριάντα φανατικούς οπαδούς που θα έκαναν τα πάντα για να το αποκτήσουν. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και δεκαπέντε - είκοσι εταιρείες πιο μεγάλες, που απευθύνονται σε πλατύ κοινό. Το βασικό μας κριτήριο λοιπόν για να απαντήσω στην ερώτηση σου, είναι αν μας αρέσει κάτι μουσικά.

Πόσο σχετικοί είναι οι δισκοπώλες με το αντικείμενο και πόσο βοηθούν τον αγοραστή;
Η μεγάλη πλειοψηφία δεν είναι σχετικοί με την ξένη μουσική, με το τι ακριβώς γίνεται στον κόσμο. Η αντίληψη γενικά ενός δισκοπώλη είναι αυτή ενός παιδιού που δεν έχει βγει από την γειτονιά του. Και εκεί βρίσκεται το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε. Πάντως θα ήταν αδικία να μην πω ότι υπάρχουν ιδιοκτήτες δισκοπωλείων που είναι πραγματικά μουσικόφιλοι, και χάρη στους οποίους συμβαίνει ό,τι συμβαίνει.

Στην Κέρκυρα υπάρχουν συνεργάσιμοι με εσάς δισκοπώλες;
Οι κερκυραίοι είναι πολύ ευγενικοί άνθρωποι, αυτό δεν το λέω για να τους κολακέψω. Με αυτή την έννοια λοιπόν, και οι δισκοπώλες που έχω έρθει σε επαφή έχουν τη θέληση να βοηθήσουν, δεν είναι αρνητικοί όπως στην άλλη Ελλάδα. Από την άλλη για διάφορους λόγους, υπάρχουν διάφορα προβλήματα, δεν έχουμε καταφέρει στην Κέρκυρα να βρούμε το κοινό μας ή να μας βρει το κοινό μας. Βγαίνουν χιλιάδες δίσκοι, ίσως κάθε μήνα στην Ελλάδα να βγαίνουν και χίλιοι νέοι δίσκοι. Οπότε ένας δισκοπώλης τι να πρωτοβάλει στο μαγαζί του, αναγκαστικά κόβει κάποια πράγματα. Γι΄ αυτό και προωθούνται εναλλακτικοί τρόποι διανομής όπως είναι το mail order.

Πες μας τι σου άρεσε πιο πολύ στην Κέρκυρα και τι λιγότερο.
Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ είναι η βλάστηση, που είναι κάτι μοναδικό σε όλη την Ελλάδα δεν το έχω ξαναδεί πουθενά. Και η ίδια η πόλη μου άρεσε πολύ. Ειλικρινά θα μπορούσα να ζήσω εδώ επειδή είναι μέσα στον πολιτισμό, έχει σινεμά, γίνονται διάφορα πράγματα που έχουν σχέση με την τέχνη, υπάρχει ένα πολύ ωραίο περιοδικό, όπως το ΕΧΙΤ, και μπορείς συγχρόνως να βρεθείς πολύ εύκολα και στην εξοχή. Τώρα αυτό που δεν μου άρεσε καθόλου είναι ότι τις πρώτες μέρες που βρέθηκα εδώ έμεινα περίπου οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη και όλες μου οι διαδρομές ήταν γύρω από την Κέρκυρα και τρομοκρατήθηκα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει καθόλου φύση χωρίς μεγάλη ανθρώπινη παρέμβαση.

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ