ΝΕΒΜΑ

"Νέβμα"

Φανερή βελτίωση από το περσινό άλμπουμ τους ¨Μακριά απ΄ τη γιορτή", οι Νέβμα κάνουν εδώ ένα φιλόδοξο βήμα για να διεκδικήσουν με αξιώσεις μια από τις καλύτερες θέσεις στην ιεραρχία του ελληνικού χιπ - χοπ. Με την οργή σε πρώτο πλάνο και ενεργειακό boosting διαρκείας. Συμμετοχή των Διάφανων κρίνων σε δύο τρακς.(8)
 

ΥΔΡΟΓΟΝΟ 3

"Η3"

Κιθαριστικό ροκ με κλειστοφοβικό ντεκόρ από ένα κουαρτέτο που παίζει καλά, αλλά σε περιορισμένο εύρος. Το ¨Η3" ανοίγει με ένα από τα καλύτερα τραγούδια της φετινής σοδειάς του ελληνικού ροκ (Μακριά από μένα ) και στη συνέχεια ξετυλίγει με παρεμφερές μοτίβο. Είναι μια κλασική περίπτωση δίσκου "καλού στο είδος του", που δύσκολα όμως θα συγκινήσει τους "απ΄ έξω".(6,5)
 

ACTIVE MEMBER

Μύθοι του βάλτου

Αργό χιπ - χοπ, περισσότερο περισυλλογής και πικρίας παρά οξύθυμου ξεσπάσματος, με μια φωνή που είναι κατευθείαν παρμένη από την άλλη όχθη, του ελληνικού κιθαριστικού ροκ. Έντονο το στοιχείο της αφηγηματικής μπαλάντας που απομακρύνεται από το εισαγόμενο κλίμα του γκέτο της αμερικάνικης μεγαλούπολης  και που λογικά δίνει το ελληνικό στίγμα. Κορυφαία στιγμή ¨Ο Αδιάφορος", με μίνιμαλ μελωδία που μένει στο μυαλό για ώρα.(7,5)
 
 
 

ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΡΟΧΙΑ

Και πάλι εμείς

Το γκρουπ κυλάει αβίαστα μόνο στο "Παγωνιάς Θηρίο" και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν βαδίζει στο δρόμο αυτού του τραγουδιού για να λειτουργήσει καλύτερα. Υπάρχουν κάποιες στιγμές άξιες προσοχής μέσα σε αυτό το πανκ - ποπ κλίμα αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις οι "Υπόγεια Τροχιά" επαναλαμβάνονται, χωρίς να δείχνουν διάθεση για εξέλιξη του ήχου τους.(5)
 

Μανώλης Φάμελλος & οι ποδηλάτες

Μαύρη αγάπη

Μπαλάντες ηλεκτρικές και ακουστικές με πολυμορφία στο ύφος που άλλοτε, αντλεί από την παράδοση κι άλλοτε από καθημερινές σκηνές για να τυλίξει καλόγουστα τους πολυπρόσωπους εκτελεστές (Ζιώγαλας, Τσαλιγοπούλου, Πορτοκάλογλου κλπ.).Χωρίς εξάρσεις, αλλά με σταθερά καλό επίπεδο σε όλη τη διάρκεια των εφτά τραγουδιών του μίνι - LP.(7)
 

ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η πτήση του Ίκαρου

Συμβατικό ελληνικό ροκ σχήμα (κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, φωνή). Αν εξαιρέσουμε την έλλειψη τόλμης στην παραγωγή και στο παίξιμο και κάποια αδεξιότητα στα τύμπανα, έχουμε ενδιαφέρουσα θεματική, έναν καλό τραγουδιστή και μια αυξημένη ευαισθησία στους χαμηλούς τόνους. Η εξαιρετική εικονογράφηση του Χρήστου Ζαμπάρα βοηθά στην παρακολούθηση των στίχων που ταξιδεύουν σε εικόνες της Ελληνικής Μυθολογίας, περνούν από τις σχέσεις του μοναχικού παρόντος και καταλήγουν στον ακόμα πιο μοναχικό άνθρωπο του μέλλοντος.(6)
 
 

ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ

Θεών Σημάδια

Αυτό που κλέβει εξαρχής την παράσταση είναι το καλόγουστο παίξιμο της κιθάρας από τον Παναγιώτη Σταματελόπουλο, έστω κι αν οι καταβολές του θα πρέπει να εστιάζουν κάπου στην εποχή των Camel. Καλά θάκανε βέβαια ο ηχολήπτης να προσέξει λίγο περισσότερο τη φωνή, που σε μερικές περιπτώσεις θυμίζει live. Ούτως ή άλλως όμως έχουμε μερικά ποπ/ροκ τραγουδάκια υψηλής ποιότητας όπως τα "Φώτα της Γιορτής" και "Το τραγούδι του μελλοθάνατου". Σε επίσημο μουσικό έντυπο είδα το δίσκο τελείως "θαμμένο". Το άτομο ήταν παντελώς άσχετο.
Ο δίσκος έχει καλά στοιχεία, που για να τα δεις χρειάζεται να μπεις στον κόσμο του.(6)
 
 

ΔΙΔΥΜΟΣ & #4 :

Δίδυμος &#4

Προσέξτε αυτό το γκρουπ. Αν δε γίνει γνωστό θα είναι θέμα κακού μάρκετινγκ. Παίζουν επαγγελματικά και έχουν κατά κανόνα καλό γούστο πράγμα που απ΄ ό,τι φαίνεται οφείλεται στον βασικό παράγοντα του σχήματος Βασίλη Πάντσιο (κιθάρα, φωνή, στίχοι, σύνθεση). Συμμετοχή πολλών έξτρα μουσικών  - π.χ. σπέσιαλ βιολί από το Γιώργο Μαγκλάρα - ανεβάζει την ακρόαση συνολικά, χωρίς να έχουμε εξάρσεις συνθετικής ή εκτελεστικής δεινότητας. Η μουσική κινείται από μπαλαντοειδές ροκ μέχρι αργό φανκ, με κυρίαρχες τις ευμνημόνευτες ποπ μελωδίες.(7)
 

Πίσω στο μενού της Μουσικής

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ