Δίσκος του μήνα 1

Νανουρίσματα επιστημονικής φαντασίας από το μέχρι πριν από μερικά χρόνια χαϊδεμένο γκρουπ του βρετανικού τύπου.
Ένα διπλό CD -28 τραγούδια από B - sides συν το ακυκλοφόρητο ¨Implement" - που διαιωνίζουν το μύθο του αμφίφυλλου ποπ σταρ όπως κληρονομήθηκε από τον David Bowie, - εκφραστικά και αισθητικά. Χωρίς βέβαια να μιλάμε για την εμβέλεια του τελευταίου, μπορούμε όμως  άνετα να τοποθετήσουμε τους Suede, στα υψηλά κλιμάκια της ποπ ιεραρχίας που χρησιμοποιεί το ροκ πανέξυπνα και με πλήθος συναισθηματικών εκκενώσεων.
Σε πολλά σημεία αυτή η συλλογή είναι εξίσου καλή με τα επίσημα LP΄s.(8)
 

Δίσκος του μήνα 2

Εμπνευσμένο στη φόρμα του στη Μινεσότα έναν παγωμένο χειμώνα του ΄95. Το νέο διπλό LP του Dylan κυκλοφόρησε δύο χρόνια αργότερα - ηχογραφήθηκε μέσα σε έντεκα μόνο μέρες. Όντως είναι το καλύτερο LP του Dylan την τελευταία εικοσαετία κι ας μη βασίζεται τόσο στη δύναμη της σύνθεσης, όσο στο βαθύ συναίσθημα και το καλό γούστο. Στολισμένο με τις μοναδικές πινελιές του Daniel Lanois στην παραγωγή, το εξαιρετικό παίξιμο μιας πλειάδας μουσικών και τη μοναδική ικανότητα του Dylan να μετατρέπει σε εντυπωσιακό θέαμα τετριμμένες εικόνες της καθημερινότητας, το ¨Time Out Of Mind" επιδεικνύει τις  μπλουζ - κάντρι - φολκ χάρες του μέσα σε ομίχλη άχρονη. (8,5)
 

Δίσκος του μήνα 3

Tρίτο και καλύτερο άλμπουμ της Ισλανδέζας που μετά το ντεμπούτο της του 1992 καθιέρωσε με το έτσι θέλω τη μοναδική φωνή της ως σημείο αναφοράς στην εξέλιξη της ποπ μουσικής του καιρού μας. Το πότε εμφανές, πότε υποβόσκον techno - beat, το εύθραυστο δέσιμο ποπ, ambient, τεχνολογίας και 90ς γίνονται το στίγμα του καιρού μας και - άρα - βασική ακρόαση.(9)
 
 
 

Δίσκος του μήνα 4

Με δύο μέλη από το αυθεντικό σχήμα των Patti Smith Group από τα 70ς, η Patti Smith αναπλάθει την προσωπική της κληρονομιά, που με έναρξη το προπέρσινο ¨Gone Again" επιστρέφει στον οξύ λεκτικό χείμαρρο που την ανέδειξε σε στιχοπλόκο του πανκ. Πράγμα που ίσως στηρίχθηκε από το θάνατο του συζύγου της στουοποίου τη σκιά είχε χάσει τη ροκ ταυτότητα της. Ακούστε αυτό το δίσκο προσέχοντας τους στίχους (Τι θα νιώσετε ας πούμε αν δεν καταλάβετε ότι το ¨Death Singing" περιγράφει την τελευταία συναυλία ενός μουσικού που πάσχει από AIDS); Ο σαρκασμός έχει πάντα τη θέση του στους δίσκους της Patti Smith, όταν μάλιστα σφραγίζεται από η σημερινή της ωριμότητα δίνει άλλη διάσταση στην - ούτως ή άλλως - σκληρή στάση της απέναντι στην ύπαρξη. Για την ιστορία, στο ¨Last Call" συμμετέχει ο Michael Stipe από τους R.E.M.(8)
 
 
 
 

Δίσκος του μήνα 5

Το Κεντάκι μπορεί να καυχιέται ότι φιλοξενεί ένα πολύ επιδραστικό, ευαίσθητο μουσικό, που από το περιθώριο μπόρεσε να διαβρώσει τη σκληρότητα του αμερικάνικου alternative και να καθιερώσει τους χαμηλούς τόνους που ήδη έχουν δημιουργήσει μια μικρή σχολή. Μετά την καθιέρωση των Palace, o Will Oldham αποφασίζει τον πρώτο ευπρόσδεκτο  προσωπικό του δίσκο, που μέσα από τον αφαιρετισμό των τραγουδιών, την απέριττη  ενορχήστρωση που βασίζεται στην ακουστική κιθάρα, τη φολκλορική αίσθηση, απλή αμερικάνικη τραγουδοποιία και ένα διαφανές πέπλο μοναξιάς, θα γίνει για πολύ κόσμο η απαραίτητη καλή συντροφιά μετά τα μεσάνυχτα.(8,5)
 

Δίσκος του μήνα 6

Επιστροφή των όμορφων - σχεδόν εφηβικών - φωνών από άλλες εποχές, η μαγεία της βρετανικής φολκ που έξαφνα φάνηκε να σπάει τη μονοτονία της ομοιόμορφης brit - pop. Aκόμα και τα εξώφυλλα των δίσκων τους παραπέμπουν σε ρομαντικές εποχές, όπου τα ακουστικά όργανα πρωτοστατούσαν στην έκφραση του τραγουδοποιού. Τους λατρέψαμε με την πρώτη.(8,5)
 
 

Δίσκος του μήνα 5

 
 
 
 

Πίσω στο μενού της Μουσικής

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ