Αμερικάνικη
παραγωγή 1998.
Ο Χαλ Χάρτλεϊ από τις κορυφαίες προσωπικότητες του σύγχρονου ανεξάρτητου
αμερικάνικου κιν/φου στο Henry Fool ρυθμίζει τον φορμαλισμό και την θεατρικότητά
του προκειμένου να έρθει σώμα με σώμα με μια άλλη Αμερική ή μάλλον καλύτερα
πολλών και διαφορετικών "περιοχών" αυτής της χώρας.
Ο Χένρι Φουλ μια αινιγματική προσωπικότητα, ο οποίος είναι συνάμα και
μέθυσος και βιαστής και διανοούμενος, φιλοξενείται στο υπόγειο του Σάιμον,
ενός φοβητσιάρη οδοκαθαριστή με ποιητικές ανησυχίες. Ο Χένρι στα κενά τις
συγγραφής ενός βιβλίου, που δεν λέει να τελειώσει, θα φλερτάρει τόσο την
μητέρα όσο και την αδελφή του Σάιμον. Ο τελευταίος θα βρει στον Χένρι τον
άνθρωπο που θα τον βοηθήσει στο να καλλιεργήσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες
με αποτέλεσμα να σπεύσει να δημοσιοποιήσει τα παλαβοσεξουαλικά του ποιήματα
μέσω του ίντερνετ.
Ο Χάρτλεϊ χωρίς να προσθέτει τίποτε το ιδιαίτερα πρωτότυπο στο στυλ
κινηματογράφησης έχει επιμεληθεί ιδιαιτέρως το σενάριο και τους διάλογους,
αλλά και την μουσική. Το αποτέλεσμα είναι σκληρό και κοφτερό τόσο όσο χρειάζεται
για να σπάσει τον συντηρητισμό και την βλακεία της σύγχρονης Αμερικής.
Εξαιρετικό!
(Cube).
Kαναδέζικη παραγωγή 1998. Σκ.: Βιντσένζο Νατάλι. Ηθ.: Νίκι Γκαντάνι, Νικόλ
Ντε Μπόιρ, ’ντριου Μίλερ, Ντέιβιντ Χιούλετ, Γουέιν Ρόμπινσον. Δ.: 92΄.
(Σπέντζος Home Video)
Eνα διαμάντι του ανεξάρτητου κιν/φου για μια ακόμη φορά στη χώρα μας
βρίσκει διέξοδο όχι σε κιν/φική αίθουσα αλλά σε βιντεοκασέτα. Κάτι όμως
είναι κι αυτό αφού το Cube είναι μια εντυπωσιακά πρωτότυπη και ταυτόχρονα
εξαιρετικά απλή στην κατασκευή της ταινία. Έξι διαφορετικοί άνθρωποι: ένας
μαύρος μπάτσος, ένας μεσόκοπος κλέφτης, μια γιατρός, ένα κορίτσι του λυκείου,
ένας αρχιτέκτονας και ένας καθυστερημένος, χωρίς να ξέρουν το πως και το
γιατί, θα βρεθούν σ΄ ένα αλλόκοτο κατασκεύασμα που αποτελείται από δεκάδες
χιλιάδες σιδερένιους κύβους που έχουν έξι πόρτες. Τα πράγματα όμως δεν
είναι τόσο απλά και τίποτε δεν μοιάζει με παιχνίδι αφού σε κάθε διαφορετικό
δωμάτιο εκτός από την ελπίδα της διεξόδου καιροφυλακτεί και ο θάνατος.
Περπατώντας σ΄ αυτό το ναρκοπέδιο σταδιακά οι άνθρωποι που αποτελούν την
ομάδα αποκαλύπτουν τους αληθινούς τους εαυτούς και τις μύχιές τους επιθυμίες.
Τρόμος και παράνοια, μια μικρογραφία του κόσμου μας, ένας καφκικός πύργος,
ένας διαβολικός κύβος του ρούμπικ, μια φιλοσοφική αλληγορία για τη ζωή,
ο Κύβος είναι ένα παράξενο και σκοτεινό αριστούργημα που δεν πρέπει να
χάσετε επ΄ ουδενί λόγο.
(Love
and Death on Long Island). Αγγλική παραγωγή 1998. Σκ.: Ρίτσαρντ Κβιετνόφσκι.
Ηθ.: Τζων Χέρτ, Τζέισον Πρίστλεϊ, Φιόνα Λέβι. Δ.: 95΄. (Visual)
Eνας μεσόκοπος άγγλος συγγραφέας, άδειος από συναισθήματα, με την γυναίκα
του να έχει πεθάνει από καιρό, ζει απομονωμένος από τον σύγχρονο κόσμο,
δίχως την παραμικρή φλόγα που θα τον κάνει να αγαπήσει το πρωινό ξύπνημα.
Αυτός ο άνθρωπος, ο Γκίλις Ντεθ, κατά λάθος θα μπει σε μια συνοικιακή αίθουσα
που προβάλλει μια χαζοχαρούμενη νεανική αμερικάνικη ταινία. Εκεί μπροστά
στην οθόνη θα του αποκαλυφθεί μια άλλη δυνατότητα ζωής στο πρόσωπο του
πρωταγωνιστή της ταινίας. Ο Ντεθ χωρίς να είναι -έως τώρα- ομοφυλόφιλος,
αρχίζει να μαζεύει με μανία οποιαδήποτε φωτογραφία του νεαρού σταρ, ενώ
αποφασίζει να πάει να τον συναντήσει εκεί που ζει, στο Λόνγκ ’ϊλαντ..
Ο Κβιετνόφσκι, δεν θέλησε να κάνει μια ταινία για την ομοφυλοφιλία
όπως φαίνεται από την σύνοψη της υπόθεσης. Εμφανώς γοητευμένος, από το
"Θάνατος στη Βενετία" του Βισκόντι, στέλνει τον ήρωά του, στην άλλη άκρη
του ατλαντικού για να συναντήσει μια αναπάντεχη χίμαιρα, για να κλείσει
τους λογαριασμούς του με την προηγούμενη ζωή του. Το νοσταλγικό βλέμμα
του Τζων Χέρτ, πλημμυρίζει την οθόνη και σφραγίζει ανεξίτηλα αυτή την ταινία
ενός σκηνοθέτη που διαθέτει, τόλμη και φαντασία.
Π. Περιστέρης