Αμερικάνικη
παραγωγή 1998.
Καμία σχέση με την ομότιτλη ταινία του Καραμαγγιώλη. Η τελευταία ταινία
του Φεράρα, για όσους έχουν δει προηγούμενές του ταινίες, λες και είναι
ένα ακόμη επεισόδιο μιας αέναης καθόδου στην κόλαση, από τα σκαλοπάτια
της ντρόγκας και της παράνοιας. Στο ¨Blackout΄΄ ο Φεράρα παρακολουθεί την
πτώση και στη συνέχεια την απώλεια της μνήμης ενός νέου σταρ του Χόλιγουντ.
Η απουσία μνήμης και ταυτότητας θα τον οδηγήσει σε παράδοξες σκέψεις: είναι
άραγε αυτός ο δολοφόνος της φίλης του;
Ο Φεράρα χωρίς να ανανεώνει το στιλ του, επιμένει να στροβιλίζει τους
ήρωές του μέσα σ΄ ένα σκοτεινό τοπίο απελπισίας και παρακμής δημιουργώντας
ένα κοκτέιλ για γερά στομάχια. Η εμφάνιση της Κλώντια Σίφερ μόνο σε διαφημιστικούς
λόγους μπορεί να αποδωθεί αφού δεν διαθέτει ούτε σταγόνα αίματος ηθοποιού.
Όσο για τον Ντέινις Χόπερ το μόνο που κάνει εδώ και πολύ καιρό είναι να
περιφέρει τον ¨μύθο΄΄ του από ταινία σε ταινία, χωρίς την παραμικρή πρόθεση
να ερμηνεύσει κάποιο ρόλο... Όπως θα καταλάβατε, το κάστ της ταινίας είναι
ψιλοχάλια, αλλά τελικά διασώζεται.
(Tykho
Moon). Γαλλική παραγωγή 1998. Σκ.: Ένκι Μπιλάλ. Ηθ.: Ζιλί Ντελπί, Μισέλ
Πικολί, Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Δ.: 104΄. (Προοπτική).
Στο μακρινό μέλλον, σε μια αλλόκοτη πόλη την εξουσία κατέχει ο Μακμπί.
Ένας άγνωστος εκτελεστής δολοφονεί το ένα μετά το άλλο τα μέλη της οικογένειάς
του και σαν να μην έφτανε αυτό πάσχει από έναν ιό που προσβάλλει τα κύτταρα
του. Μοναδική του ελπίδα σωτηρίας είναι η εύρεση του Τίκο Μουν, ενός παράξενου
ανθρώπου που ζει στις κατακόμβες της πόλης που πάσχει από αμνησία.
Μια ομάδα ανταρτών πόλεων όμως θα προσπαθήσει και αυτή με τη σειρά
της να βρει πάσει θυσία τον Μουν. Ο Ένκι Μπιλάλ ο διάσημος σχεδιαστής κόμικ
(Η γιορτή των αθανάτων, παρτίδα κυνηγιού κ.α.) και σκηνοθέτης του Balkan
Hotel στην δεύτερή του ταινία προσπαθεί να μεταφέρει τον ζόφο και την χρωματική
γκάμα των υπέροχων σχεδίων του στον κιν/φο.
Το αποτέλεσμα δυστυχώς δεν είναι ανάλογο των επιδόσεων του ως σχεδιαστή.
Οι αργοί ρυθμοί και το αρκετά μπερδεμένο σενάριο, στιγμές - στιγμές
κουράζουν τον θεατή, ο οποίος όμως τελικά αποζημιώνεται από την εικαστικότητα
των σκηνικών και την πετυχημένη ατμόσφαιρα καφκικού φόβου.
(Portraits
Chinois). Γαλλική παραγωγή 1996. Σκ.: Μαρτίν Ντιγκοζόν
Μια ακόμη -χαμηλών τόνων- γαλλική ταινία που ευτυχώς καταφέρνει να ξεφύγει
από την ακατάσχετη φλυαρία και τον ακαδημαϊσμό των περισσοτέρων παραγωγών
που έρχονται απ΄ αυτή τη χώρα. Οι ιστορίες διαφόρων νέων και επί το πλείστον
νευρωτικών ανθρώπων μπλέκονται δημιουργώντας ένα ψηφιδωτό χαρακτήρων. Δύο
πολλά υποσχόμενες σχεδιάστριες μόδας, ένας σεναριογράφος, ένας σκηνοθέτης,
μια ηθοποιός, ένας παραγωγός: άνθρωποι με κρυφές επιθυμίες.
Η γρήγορη και επεισοδιακή εξιστόρηση αυτών των καταστάσεων βγάζει αβίαστα
γέλιο. Κομψή και ανάλαφρη ταινία που θα σας κερδίσει.
(En
Avoir (Ou Pas). Γαλλική παραγωγή 1995. Σκ.: Λαετίτια Μασόν.
(The
Wedding Singer). Αμερικάνικη παραγωγή 1998. Σκ.: Φρανκ Κοράτσι. Ηθ. Άνταμ
Σάντλερ, Ντριού Μπάριμορ. Δ.: 95΄. (Audio Visual).
Ένας πρώην ροκάς προκειμένου να βγάλει τα προς το ζην εργάζεται ως τραγουδιστής
σε γαμήλια ρεβεγιόν. Τα λεφτά είναι λίγα, αλλά αυτός φαίνεται να το διασκεδάζει
και προετοιμάζεται για τον δικό του γάμο. Δυστυχώς όμως αυτός δεν πρόκειται
να γίνει αφού η νύφη του στέλνει ένα ραβασάκι με το οποίο τον ενημερώνει
ότι δεν τον θέλει πια. Συντετριμμένος από αυτό το γεγονός, κυριολεκτικά
τα κάνει θάλασσα στο μαγαζί που δουλεύει και στη συνέχεια αποφασίζει να
εγκαταλείψει τους γάμους και το τραγούδι. Σύντομα όμως όλα πρόκειται να
πάρουν διαφορετική τροπή όταν ανακαλύψει ότι η γλυκιά γκαρσόνα με την οποία
δουλεύουν μαζί πρόκειται να παντρευτεί, ενώ αυτός είναι ερωτευμένος μαζί
της.
Ο "Τραγουδιστής" είναι μια ρομαντική κωμωδία που μας φέρνει πίσω στο
1985 και στις μουσικές και άλλες τρέλες της δεκαετίας του ΄80: Do you really
want to heart me, πον - πον, πολύχρωμα παντελόνια, λουκ Μαντόνα, μπουφάν
Μάικλ Τζάκσον και τόσα άλλα σύμβολα μιας κιτσάτης εποχής που όλοι πλέον
νοσταλγούμε, επανεμφανίζονται μπροστά μας.
(The
Real Blonde). Αμερικάνικη παραγωγή 1998. Σκ.: Τζέιμς Μπρουκ. Ηθ.: Μάθιου
Μοντίν, Ντάρυλ Χάνα, Ελίζαμπεθ Μπέρκλεϊ, Κάθλιν Τέρνερ. Δ.: 101΄. (Προοπτική).
Π. Περιστέρης