EUROPA

Δανία - Γερμανία- Γαλλία - Σουηδία, 1991. Σκ.: Λαρς Φον Τρίερ. Ηθ.: Ζαν Μαρκ Μπαρ, Μπάρμπαρα Σούκοβα, Ούντο Κίερ, Έντι Κονσταντίν. Δ.: 100΄. (Telefilm Hellas).

Ο Λέοπολντ Κέσλερ, ένας αμερικάνος γερμανικής καταγωγής, αμέσως μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στην Ευρώπη. Αρχίζει να εργάζεται ως σιδηροδρομικός και ονειρευόμενος την ανασυγκρότηση της Γερμανίας. Θα ανακαλύψει όμως ότι έχει γίνει ένα πιόνι δύο τρομοκρατικών οργανώσεων, μιας ναζιστικής και μιας αμερικάνικης...
Ο νεαρός αλλά εξαιρετικός Δανός σκηνοθέτης Λαρς Φον Τρίερ, εφτά χρόνια μετά την πρώτη του και άκρως πετυχημένη ταινία (Το Στοιχείο του Εγκλήματος), δημιούργησε ακόμα μία άκρως φορμαλιστική ταινία με ένα σενάριο σχεδόν προσχηματικό. Πρωταγωνιστής ουσιαστικά είναι το τρένο το οποίο βλέπουμε να χάνεται μέσα σ΄ ένα πηχτό σκοτάδι, ίδιο μ΄ εκείνο στο οποίο βρίσκονται παγιδευμένοι και οι άνθρωποι που βγήκαν μέσα από τον φονικότερο πόλεμο της ιστορίας. Ο Τρίερς όπως εξάλλου σ΄ όλες του τις ταινίες έχει δώσει ιδιαίτερο βάρος στην φωτογραφία που εδώ είναι ασπρόμαυρη και κάτι περισσότερο από εξαιρετική. Το νευρικό μοντάζ, οι διπλοτυπίες, το έντονο κοντράστ και η αγχωτική μουσική που υπογράφει ο Joakhim Holbek, δημιουργούν ένα εικαστικά συγκλονιστικό και άκρως σουρεαλιστικό αποτέλεσμα που ο Τρίερ δεν ξεπέρασε ούτε με το ¨Δαμάζοντας τα κύματα". Η ταινία απέσπασε το Μεγάλο Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής.

Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

(Rosewood). Αμερικάνικη παραγωγή 1996. Σκ.: Τζον Σίγκλετον. Ηθ.: Γιον Βόιτ, Ντον Τσιντλ, Μπρους Μακ Γκιλ. Δ.: 142΄. (Audio Visual).

Ρατσιστικό μίσος σε μια μικρή πόλη της Φλόριντα στις αρχές της δεκαετίας του ΄20. Μια άπιστη λευκή προκειμένου να δικαιολογηθεί στον άντρα της κατηγορεί έναν μαύρο ότι την βίασε. Οι τις λευκής κοινότητας παίρνουν τα όπλα και αρχίζουν να εξολοθρεύουν τους μαύρος. Το θέμα μπορεί να μην είναι πρωτότυπο η ταινία όμως είναι και με το παραπάνω. Ο Σίγκλετον μόλις 29 ετών και δημιουργός του θαυμάσιου ¨Τα παιδιά της Γειτονιάς", με αυτή του την ταινία ξεπέρασε ακόμη και τις όποιες προσδοκίες του. Η κοινότητα των μαύρων που αρχίζει να εξοντώνεται από τους λευκούς καταγράφεται μέσω μιας ρεαλιστικότατης ντοκιμενταρίστικης κινηματογράφησης. Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πράγματι μοναδικές. Το φιλμ στο σύνολό του έχει μια τέτοια δύναμη που σίγουρα το κάνει ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα του είδους. Αξίζει να σημειωθεί τέλος ότι η ιστορία που περιγράφεται είναι αληθινή και τα θύματα ξεπέρασαν τα 100.
 

 

Η ΤΕΛΕΤΗ

(El Ceremonie) Γαλλική παραγωγή 1996. Σκ.: Κλοντ Σαμπρόλ. Ηθ.: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Σαντρίν Μπονέρ, Ζακλίν Μπισέ. Δ.: 111΄. (Telefilm Hellas).

Η Σοφί, ένα αναλφάβητο και εσωστρεφές κορίτσι, αναλαμβάνει υπηρέτρια στην πλούσια οικογένεια των Λελιέβρ οι οποίοι ζουν σε ένα απομονωμένο σπίτι στην εξοχή. Σταδιακά οι σχέσεις ανάμεσα στην υπηρέτρια και την οικογένεια θα ενταθούν. Το αποκορύφωμα θα έρθει λίγο πριν το τέλος της ταινίας, όταν η Σόφι μαζί με μια φίλη της, την Ζαν, θα δολοφονήσουν την οικογένεια.
Η ταινία που είναι βασισμένη σε ένα αστυνομικό best seller της Ρουθ Ρέντελ, προσπαθεί να περιγράψει τους ψυχισμούς των δολοφόνων ώστε να γίνουν κατανοητοί αυτοί και οι πράξεις τους από τον θεατή. Δεν είναι λίγοι αυτοί που είδαν ότι πίσω από τα πρόσωπα αυτού του δράματος κρύβεται ¨η πάλη των τάξεων, με την εργατική τάξη των δύο κοριτσιών να έρχεται σε σύγκρουση με την αστική τάξη των Λελιέρβ".
Η προσέγγιση του Σαμπρόλ είναι έξοχη αποδεικνύοντας ότι η Ευρώπη έχει ακόμη μεγάλους σκηνοθέτες που μπορούν να ασχοληθούν με τρόπο άκρως δημιουργικό με θέματα που την πρωτοκαθεδρία έχουν οι αμερικανοί συνάδελφοί τους.
 

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Ελληνική παραγωγή 1997. Σκ.: Ροβήρος Μανθούλης. Αφήγηση: Άννα Μακράκη. Μουσική: Λουκιανός Κηλαϊδόνης.

Γνωστός τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Γαλλία ο Μανθούλης έχει ασχοληθεί πετυχημένα τόσο με τις ταινίες fiction (Χαμένη Άνοιξη) όσο και με το ντοκιμαντέρ (Μπλουζ με σφιγμένα τα δόντια). Στο ντοκιμαντέρ του αυτό που προβλήθηκε πέρυσι τέτοια εποχή από την ΕΡΤ και βραβεύθηκε σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ,  προσπαθεί να δημιουργήσει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη και αντικειμενικότερη εικόνα της εποχής αυτής που υπήρξε καταλυτική για την μετέπειτα πορεία της χώρας. Μαρτυρίες, ντοκουμέντα, αφηγήσεις, αποσπάσματα από ντοκιμαντέρ δημιουργούν ένα θαυμάσιο φιλμ που δεν θα πρέπει να χάσουν ακόμη κι εκείνοι που νομίζουν ότι το θέμα δεν τους αφορά.
 

TAXI

Ισπανική παραγωγή 1997. Σκ. Κάρλος Σάουρα. Ηθ.: Κάρλος Φουέντες, Ίνγκριντ Ρούμπιο, Αντρέ Λοπέζ.
Δ.: 96΄. (Telefilm Hellas)

Ο Κάρλος Σάουρα (Κάρμεν) μπορεί να μην βρίσκεται πλέον στην πρώτη γραμμή των ευρωπαίων δημιουργών, εντούτοις όμως εξακολουθεί να δημιουργεί (Ελ Ντοράντο, 1988, Ω! Καρμέλα, 1990, Spara che ti passa, 1992) έστω κι αν δεν καταφέρνει να συγκινήσει ακόμη και τους παλιούς θαυμαστές του. Με το ΤΑΧΙ όμως επανήλθε, αυτή τη φορά με ένα θέμα (ρατσισμός) και με ένα στυλ (θρίλερ) που κατά κύριο λόγο ανήκουν στην αμερικάνικη σχολή.
Θέμα της ταινίας είναι μια ομάδα, νεοφασιστών, ρατσιστών ταξιτζήδων, οι οποίο δολοφονούν τα περιθωριακά στοιχεία που μπαίνουν στα ταξί τους. Τα πράγματα όμως θα πάρουν μια νέα τροπή όταν η νεαρή Ροζ κόρη ταξιτζή και ερωτευμένη με τον Ντάνι, επίσης ταξιτζή, θα ανακαλύψει την ¨άλλη όψη" της ζωής τους.
Στα συν της ταινίας η εξαιρετική φωτογράφησή της από τον ¨μάγο" Βιτόριο Στοράρο (Αποκάλυψη Τώρα, Τελευταίος Αυτοκράτορας).
 

 

H EYTYXIA EINAI ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ

(Le Bonheur Est Dans Le Pre). Γαλλική παραγωγή 1996. Σκ.: Ετιέν Σατιλιέζ. Ηθ.: Μισέλ Σερό, Έντι Μίτσελ, Σαμπίν Αζεμά. Δ.: 102΄. (Audio Visual).

Ο Φράνσις είναι ένας πάρα πολύ στεναχωρημένος εργοστασιάρχης, αφού εδώ και κάμποσο καιρό τίποτε δεν του πάει καλά. Η εφορία θέλει να τον βάλει μέσα, το εργοστάσιο πάει κατά διαβόλου, ενώ οι στρίγγλες, μάνα και κόρη, τον κατηγορούν, τον κυνηγούν και γενικά του κάνουν τη ζωή αβάσταχτη... Οι λύσεις λοιπόν για τον Φράνσις είναι δύο: ή να βάλει μια πέτρα στο λαιμό του ή να το σκάσει. Ένα καρδιακό επεισόδιο θα του δείξει το δρόμο που περνά μέσα από... λιβάδια με πάπιες, κοτούλες, γουρουνάκια, καθαρό αέρα, όλα όσα θα τον κάνουν ευτυχισμένο.
Ο μάλλον νέος γάλλος σκηνοθέτης Ετιέν Σατιλιέζ δημιούργησε μια πρωτότυπη κομεντί για το παράλογο της διαβίωσης στις μεγάλες πόλεις, το παράλογο των σχέσεων  και τις λύσεις που μερικές φορές έρχονται εκεί που δεν το περιμέναμε.
 
 

CLASSIC VIDEO

 

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠ΄ ΤΟ ΑΓΡΙΕΜΕΝΟ ΠΛΗΘΟΣ

(Far From The Madding Crowd). Aμερικάνικη παραγωγή 1967. Σκ.: Τζων Σλέσιντζερ. Ηθ.: Τέρενς Σταμπ, Τζούλι Κρίστι, Άλαν Μπέιτς. Δ.: 165΄. ((Αudio Visual).

Την προηγούμενη κιν/φική περίοδο ο άγγλος σκηνοθέτης Μάικλ Γουιντερμπότομ μετέφερε στη μεγάλη οθόνη με έξοχο τρόπο το μυθιστόρημα του Τόμας Χάρντι ¨Τζουντ". Με τον μεγάλο αυτό άγγλο συγγραφέα είχε ασχοληθεί το 1980 και ο Ρομάν Πολάνσκι (Τες) αλλά και προηγουμένως,  στα τέλη του ΄60 ο Τζων Σλέσιντζερ ο οποίος δημιούργησε μια εντυπωσιακή υπερπαραγωγή.
Το ¨Μακριά απ΄ το αγριεμένο πλήθος" μας μεταφέρει στην Βικτωριανή Αγγλία του 1865. O πουριτανισμός έχει φθάσει πλέον στο απόγειό του και οι άνθρωποι, κυρίως της αγγλικής επαρχίας τον νιώθουν να τους συνθλίβει.
Οι προσπάθειες υπέρβασης αυτής της κοινωνικής υποκρισίας για κάποιους θα είναι όνειρο θερινής νυκτός και για άλλους μια μεγάλη μάχη...
 Θαυμάσιοι στους ρόλους τους ο Τέρενς Στάμπ και η Τζούλι Κρίστι.

 
Δείτε ακόμα : Τρόμος στη μικρή οθόνη ( τεύχος Φλεβάρη)

 Επιστροφή στο ΕΧΙΤ