Gods Reinigend Vuur.

God spreekt op verschillende manieren.

Het was de laatste week van januari 1994 en ik lag in een ziekenhuisbed te herstellen van een operatie. Aan beide kanten van mijn bed waren andere vrouwen van de zaal zachtjes met elkaar aan het praten. Plotseling bevond ik mij in een visioen in een plaats die gevuld was met Gods Tegenwoordigheid. Het was alsof ik stond in een bliksembol. De atmosfeer was gevuld met vurige kracht. Ontzagwekkende kracht! Toch was ik niet bang. Op een of andere manier wist ik dat ik veilig was want ik was IN Jezus. Het licht was zo helder, ik kon mijn ogen niet open maken en ik riep uit: „O God, U bent een Verterend Vuur! O God U BENT een Verterend Vuur!"

En toen was ik terug in mijn bed. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik vroeg me af of een van die vrouwen op de zaal iets gemerkt hadden. Maar zij waren nog steeds met elkaar aan het praten. Op dat moment begreep ik niet wat er met mij gebeurd was. Maar een paar dagen later hoorde ik over de machtige uitstorting van Gods Gees en vuur in Toronto. Ik had al gehoord over Rodney Howard Browne en een paar videos gezien van zijn diensten. Wat daar gebeurde, dat lachen enz. was niet nieuw voor mij. Toen wij tot bekering kwamen in de zestiger jaren was dat aan het einde van een opwekking en zulke manifestaties van Gods Geest gebeurden toen ook.

Ik vroeg de Heer of ik naar Rodneys diensten mocht gaan en in December 1994 bevond ik mij in het Wembley Stadion in Londen, waar Rodney aan het bedienen was. Het stadion was vol en er werden mensen weggestuurd omdat er geen mens meer bij kon. De eerste dag bad Rodney voor iedereen. Ik stond er ook bij en toen Rodney zijn handen op mij legde viel ik op de grond onder de kracht van God.

Ik hoorde de Heer spreken tegen mij: „Je hebt je roeping verloochent, omdat je vrees voor de mensen hebt." „Ja Heer, dat is waar," zei ik en ik bekeerde mij en vroeg God die vrees uit mij te branden. Dat was het begin van die week, waarin ik niet een keer gelachen heb. Ik huilde de hele week terwijl God bezig was mijn gebed te verhoren en de vrees voor de mens uit mij te branden.

Toen ik tot bekering kwam, riep God mij in een droom en Hij zei dat Hij mij dingen zou laten zien en ik moest die dan aan de mensen vertellen. Van toen af had ik vele dromen en visioenen, die ik met anderen deelde. Maar toen verhuisden wij naar een andere stad en de kerk waar wij naar toe gingen bespotten mij. „Daar heb je Froukje weer met haar dromen", zeiden ze. Ik wilde er zo graag bij horen en voor vol te worden aangezien en dus hield ik mijn mond over wat ik zag en droomde en de dromen en visioenen werden steeds minder.
Nadat ik mij bekeerd had in Londen begon de Heer weer met mij te spreken in dromen en visioenen.

In december 1995 ging ik naar Noord Ierland om te kramen bij mijn oudste dochter. Terwijl ik daar was gaf een broeder mij een kopie van een brief die John Wimber geschreven had aan John Arnott in Toronto.

In Zachariah 13:7 lezen wij: „sla de herder zodat de schapen verstrooid worden"… Ik „zag" Gods volk daar in Noord Ierland, die zo blij geweest waren met Vaders zegen in Toronto en die die beweging Van God met vreugde omarmd hadden. Ze stonden als verschrikte schapen, klaar om op de vlucht te slaan. Ik maakte mij hier bezorgd om en vroeg de Heer om mij te laten zien wat hier aan de hand was. In die brief van John Wimber zei hij dat hij niet blij was met de diverse manifestaties die plaats vonden in Toronto.

Het eerste wat de Heer mij vertelde was, dat dit Zijn werk was. Hij sprak over twee bomen in een weide, een oude en een jonge boom. Toen de nieuwe boom nog klein was, was er ruimte genoeg voor beiden, maar toen ze gingen groeien moest de ene boom verplaatst worden naar een nieuwe weide anders zou de oude boom de nieuwe boom het licht ontnemen en die zou niet verder kunnen groeien. Dus dit scheiden tussen John Wimber en John Arnott was nodig en het was God.


Daarna vroeg ik de Heer over de manifestaties en Hij zei mij dat ik het boek van Jesaja maar eens moest gaan lezen. In gehoorzaamheid heb ik dat gedaan en dit is wat ik gevonden heb:

De eerste tekst was Jesaja 25:11

Want de hand des Heren zal op deze berg rusten, maar Moab zal op zijn plaats neergestampt worden, zoals stro neergestampt wordt in het water van een mestkuil.  Spreidt het zijn handen daarin uit, zoals een zwemmer ze uitspreidt om te zwemmen, dan zal Hij zijn hoogmoed vernederen ondanks zijn listige handgrepen. (Jes 25:10-11)

Wie was Moab?

Moab heeft van zijn jeugd af rust gehad; het heeft stil op zijn droesem gelegen, het is niet overgegoten van het ene vat in het andere, en het is niet in ballingschap gegaan; daardoor is zijn smaak hem gebleven en is zijn geur niet veranderd. (Jer 48:11)

Moab is het beeld van een Christen die niet wil veranderen. Daar is hij te trots voor.

Ik heb gezien in opwekkings diensten hoe er mensen op de vloer lagen, die bewegingen maakten alsof ze aan het zwemmen waren. Voor mij betekende deze manifestatie dat God zei dat Hij bezig was met trots, niet zo nodig in de persoon die manifesteerde, maar in Zijn Kerk die daar aanwezig was.

Laat ik eerst iets zeggen voordat ik verder ga met u te vertellen wat ik heb ontdekt. Ik ben nog nooit in Toronto geweest, maar ik heb er wel veel over gehoord en ik heb videos gezien en ik ben ook in gemeentes geweest die aangeraakt waren door deze „Blessing".
En ik hoorde ook dat deze manifestaties vaak gebeurden bij evenwichtige sterke stabiele Christenen en zelfs bij voorgangers e.d. wanneer zij door de Heilige Geest werden aangeraakt. Dus ik wil even duidelijk maken dat ik nu spreek over manifestaties die komen door stabiele volwassen Christenen en leiderschap.

De volgende tekst is in Jes 31:

Want zo zegt de Here tot mij: Zoals een leeuw of een leeuwejong over zijn prooi gromt (de ganse schare der herders wordt tegen hem samengeroepen, maar hij schrikt niet voor hun stem en vreest niet voor hun getier) zo zal de Here der heerscharen ten strijde nederdalen op de berg Sion en op diens heuvel; (Jes 31:4)

Hier spreekt God weer heel duidelijk en Hij zegt dat geen enkele herder Zijn prooi zal kunnen afpakken. Wie zijn Zijn prooi? Dat zijn de schapen die vastgevangen zitten in de babylonische kerkstructuur van vrome menselijke traditie, overheersing en manipulatie.

De berg Sion, de Kerk behoort aan God, niet aan de mens. God strijdt voor Zijn kerk.

Niet zo lang geleden was ik in een bijeenkomst in Zuid Afrika. De voorganger van die gemeente is een volwassen, stabiele, gezalfde man van GodHet was tijd voor bediening en sommige mensen waren aan het bidden voor een jonge vrouw. Zij was een slachtoffer van sexueel misbruik in haar jeugd en ze lag op de grond te worstelen en te proberen om om haar weg terug naar God te vinden. Plotseling stond deze voorganger naast haar en ik hoorde hem grommen als een leeuw over deze vrouw. Ik kreeg een visioen van een hele boze leeuw, zijn lippen opgetrokken, hij liet zijn tanden zien, zijn oren lagen in zijn nek en de kracht van God was zo sterk op dat moment. Het voelde of je in een bad van pure lectrische stroom stond. Ik deed een sprongetje opzij. De vrouw was binnen een paar seconden helemaal vrijgezet. Ik moest er wel van huilen, overweldigd door deze openbaring van de liefde van God en Zijn bezorgdheid over ons. Wij konden Hem alleen maar prijzen. Ik had deze manifestatie nog nooit meegemaakt, maar het stoorde mij totaal niet. Ik wist dat dit God was! God zei tegen de vijand: „Genoeg is genoeg! Deze vrouw is van Mij! Maak dat je wegkomt!" En dat deed hij ook. Prijs de Heer!

als vliegende vogels, zo zal de Here der heerscharen Jeruzalem beschutten, beschuttend redden en sparend bevrijden.
(Jes 31:5 )

Heeft u ooit mensen gezien die onder de kracht van God met hun armen bewegingen begonnen te maken alsof ze aan het vliegen waren.
God spreekt daar en Hij zegt dat Hij Zelf voor Zijn volk zal zorgen. Hij zal ons beschuttend redden en sparend bevrijden.

In het volgende vers in Jes 56 worden wij opgeroepen ons te bekeren en terug te keren naar God.

De wachters zijn blind, zij allen hebben geen kennis, zij zijn allen stomme honden, die niet kunnen blaffen; dromend liggen zij neer, zij hebben de sluimering lief.  En deze honden zijn vraatzuchtig, zij kennen geen verzadiging; zij zijn herders, die niet weten acht te geven, zij wenden zich allen naar hun eigen weg, ieder naar zijn gewin, niemand uitgezonderd. (Jes 56:10-11)

Wanneer u blaffen hoort in een bijeenkomst dan moet u weten dat God weer aan het spreken is. Hij heeft het over waardeloze herders en we lezen in het hele hoofdstuk hoe God met hen afrekent.

Zoals een zwangere die in barensnood raakt, ineenkrimpt en onder haar weeen schreeuwt, zo waren wij voor uw aangezicht, Here.  Wij waren zwanger, wij krompen ineen; maar het was, als baarden wij wind; wij brachten het land geen verlossing aan en wereldbewoners werden niet geboren.  Herleven zullen uw doden (ook mijn lijk), opstaan zullen zij. Ontwaakt en jubelt, gij, die woont in het stof! (van menselijke traditie en overleveringen) Want uw dauw is een dauw van licht; en de aarde zal aan de schimmen het leven hergeven.  Kom, mijn volk, ga in uw binnenkamers, en sluit uw deuren achter u; verberg u een korte tijd, tot de gramschap over is.  Want zie, de Here verlaat zijn plaats om de ongerechtigheid der bewoners van de aarde aan hen te bezoeken; dan zal de aarde het op haar vergoten bloed aan het licht brengen en haar verslagenen niet langer bedekken.(Jes 26:17-21)

God spreekt door deze tekst. Hebt u ze gezien, de mensen met barensweeen? Meestal zijn dat voorbidders.  Laten wij goed luisteren naar wat de Heer te zeggen heeft.

Wat voor mij ook van belang is, dat dit boek Jesaja begint met de tekst:

Een rund kent zijn eigenaar en een ezel de krib van zijn meester, maar Israel heeft geen begrip, mijn volk geen inzicht. (Jes 1:3)

De volgende keer wanneer u een koe hoort loeien of het geluid van een ezel uit de mond van een van uw broeders hoort komen, gedurende een bijeenkomst waar God sterk aanwezig is, moet u hier maar eens aan denken. God spreekt!

God roept ons en nodigt ons uit om met Hem te spreken zodat onze zonden vergeven mogen worden. Het is een oproep tot bekering.

Ik weet zeker dat er meer geluiden en bewegingen beschreven staan in de bijbel waardoor God spreekt. Dit zijn de teksten die ik gevonden heb.
Toen ik de Bijbel sloot had ik een visioen. Ik zag een stad vanuit de verte. Er was een muur om de stad heen en boven die muur zag ik trompetten uitsteken, gouden trompetten en ik begreep dat vanuit deze plaats profetische declaraties werden gemaakt door God aan Zijn wereldwijde Kerk.

Zijn doel en Zijn plannen moeten vervuld worden en de tijd is NU!

Zij, die uw wet liefhebben, hebben grote vrede, er is voor hen geen struikelblok. (Ps 119:165)