LAAT MIJN VOLK GAAN! Weer eens roept God dit uit over deze aarde. God roept Zijn volk uit de slavernij  en ballingschap van religie en vroomheid in een nieuw leven. Wij leven in een opwindende tijd op het moment en de hele Christelijke wereld gonst van de geruchten over ongewone tekenen en wonderen en de mensen staan zich werkelijk te verwonderen. Is dit God of is het iets anders? Diezelfde vraag werd ook gesteld in de dagen van Mozes. De tekens en wonderen worden gebruikdoor God, om oordeel te brengen over wie niet geloven willen, wie niet tot Zijn volk behoren en om geloof te planten in het hart van Zijn eigen volk. In de Bijbel staat dat Jezus de Leidsman en Voleinder is van ons geloof. Eigenlijk staat er in de engelse King James bijbel dat Jezus the Author, de Bron, de Auteur en the Finisher, de Voleinder van ons geloof is.  Daaruit lees ik dat wanneer wij extra geloof nodig hebben om een wonder te ontvangen, dat Jezus dan dat geloof in mijn hart plant en ermee werkt totdat het tot volle wasdom komt. Wij zien hoe Hij dit deed bij de Joden die niet naar Mozes wilden luisteren “vanwege de benauwdheid des geestes, en vanwege de harde dienstbaarheid. (Ex 6:9SV)” Wij hebben een hoop te zeggen over “het lachen”, de verschillende manifestaties en nu is het weer de gouden vullingen, het goudstof enz  en Gods volk is er niet zo zeker van dat dit God is. De mesten van ons kennen het verhaal van Mozes en de tovenaars die voor de Farao stonden. De Joden waren zolang onderdrukt geweest dat zij het onderscheid waren verloren om te weten of iets van God was of niet. Zij geloofden niet wat Mozes zei. Zij zagen wat er gebeurde wanneer Mozes met zijn staf iets aanraakte en er een wonder gebeurde en toen hadden zij weer hoop. Maar Mozes was nog niet vrij van de vrees voor de mens en hij bracht Gods woord niet letterlijk over aan de Farao, maar deed water bij de wijn. Als gevolg was de Farao totaal niet onder de indruk en hij verzwaarde het lot van het volk. En het volk was toen weer boos op Mozes (Ex 5:3,4) Farao was niet onder de indruk van wat er was gebeurd en de Joden ook niet. Ik vroeg aan de Heer hoe dat nu zat met die manifestaties en Hij herinnerde mij aan het verhaal van Mozes. De eerste paar tekens en wonderen, de staf die in een slang veranderde, water in bloed en de kikkers maakten geen indruk, want de tovenaars deden hetzelfde. Maar toch was er een klein verschil. De tovenaars konden imiteren wat Mozes deed maar zij konden de plagen niet doen ophouden. Dat kon Mozes alleen. Maar het volk van God zag het niet. En toen kwam er een ander teken dat de tovenaars niet konden imiteren. Zij  moesten toegeven dat dit de vinger van God was (Ex 8:16-19) Wat gebeurde er dan? God zei tegen Mozes dat hij op het stof der aarde moest slaan en het werden muggen, levende wezens! En plotseling herinnerden de Joden Wie hun God was. De Schepper van hemel en aarde! En ze dachten, “zou het dan toch waar zijn…? Gaat God ons werkelijk vrij zetten? En toen werden ze heel benieuwd wat er nog meer zou gaan gebeuren. Geloof begon te groeien in hun harten en met elke wonder en teken groeide het meer. Er gebeurde nog iets belangrijks op dat moment.  God zei tegen Mozes: “En Ik zal te dien dage het land Gosen, waarin Mijn volk woont, afzonderen, dat daar geen vermenging van ongedierte zij, opdat gij weet, dat Ik, de HEERE, in het midden dezes lands ben. En Ik zal een verlossing zetten tussen Mijn volk en tussen uw volk; tegen morgen zal dit teken geschieden! (Ex 8:22-23 SV). En plotseling ondervond Gods volk dat zij bovennatuurlijk beschermd werden in de tijd van groot oordeel. Een hoopvolle boodschap voor ons die in deze eindtijd leven! Was het door hun geloof? God had dit geloof in hun harten geplant door een scheppingsdaad. Er gebeurde nog iets leuks in die tijd. In Exodus 9:25-29 lezen wij het verhaal van de storm en de hagel. De mensen werden gewaarschuwd niet naar buiten te gaan want wie onbeschermd probeerde te lopen door deze storm werd gedood. Mensen en dieren en zelfs de bomen. Dat moet een verschrikkelijke bui geweest zijn! Alles wat leefde en buitenkwam werd gedood,….behalve Mozes. Want Farao liet hem roepen. Ja, zult u zeggen, in die tijd waren er ondergrondse gangen van en naar het paleis, dus Mozes liep niet door de storm. Jawel, want Mozes zei, ik zal eerst buiten de muren van de stad gaan en dan zal ik mijn handen opheffen en zullen de storm en de hagel en de donderslagen ophouden.. En zo gebeurde het. Iedereen die uit de ramen keek zag Mozes ongedeerd door de storm lopen tot buiten de stad. Halleluja! Wat een geweldige God dienen wij! En dan komt het finale oordeel en onder de vleugels van God, bovennatuurlijk beschermd eten de Joden van het Pascha Lam en wanneer de dag aanbreekt zijn ze vrij om te gaan naar het beloofde land. De Bijbel vertelt ons dat er geen zieken of zwakken hen waren toen zij vertrokken en ik geloof dat de zieken genezen werden toen zij het lam aten in hun huizen.. En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand , die struikelde (ziek of zwak was). (Ps 105:37SV) Laten wij terug gaan naar wat er nu wereldwijd aan het gebeuren is. God is bezig om Zijn volk vrij te zetten van het juk van religie en vroomheid. God werkt met tekens en wonderen en het volk van God staat zich te verwonderen.. Er is maar een teken dat hen kan overtuigen dat dit werkelijk God is en dat is wanneer leven uit het stof tevoorschijn komt. Wat noemen wij leven? Er is leven wanneer mensen tot God komen en weergeboren worden, een nieuwe schepping Gods. Wanneer Gods volk zich bekeert van hun ongeloof. Wanneer zij God beginnen te zoeken met hun gehele hart en terugkeren naar hun eerste liefde, de Here Jezus Christus. Wanneer zij zo hongerig zijn naar een intieme relatie met Jezus. Toch kun je jezelf verwonderen over sommige van die tekenen van nu. Ik zat na te denken over het goudstof en dacht toen aan wat er gebeurde in Jeruzalem aan het begin van de kerk. De Bijbel vertelt ons dat de schaduw van Petrus op de mensen viel en dan werden zij genezen. Wat was die schaduw? Zoals ik al eerder vertelde in mijn artikel over Gods reinigend vuur, had de Heer mij laten zien dat vanuit Toronto een profetische proclamatie werd gemaakt.. Dus wanneer ik kijk naar wat er nu weer gebeurt in Toronto, houd ik dit altijd in gedachte. Ik onderzoek de vrucht, brengt het leven voort? En dan stel ik mijzelf de vraag, Wat probeert God ons hiermee te zeggen. Ik geloof dat die schaduw van Petrus niet zijn natuurlijke schaduw was. Ik geloof dat het de heerlijkheid van God was die door zijn poriën naar buiten scheen en op de zieken viel. Er was geen andere manier om te beschrijven wat er gebeurde dus zeiden de mensen dat het zijn schaduw was. Net zoals gebeurde met Mozes. Nadat Mozes bij God geweest was en Zijn heerlijkheid had gezien, moest hij zijn gezicht bedekken, want het straalde. Ik denk dat de wonderen met gouden tanden en goudstof e.d. een aankondiging is van God, dat Hij van plan is met Zijn heerlijkheid in ons te komen wonen. Zijn heerlijkheid zal door ons schijnen en grote wonderen en tekenen zullen gaan gebeuren. Ik denk dat we nog niet de laatste van deze tekenen gezien hebben.  En we moeten op onze hoede blijven, want net als in het verhaal van Mozes zal de vijand proberen om kaf tussen het koren te zaaien en sommige tekenen imiteren om zo hetgeen God doet in diskrediet te brengen en verwarring te stichten onder Gods volk.  Misschien moeten wij wat minder tijd besteden aan het debatteren over dingen die misschien wel of niet van God zijn en beginnen te geloven dat God echt aan het bewegen is en dat onze tijd nu is aangebroken waarin de heerlijkheid van God de aarde zal gaan bedekken. De tijd waarin God ons bevrijdt van religie en menselijke overleveringen en tradities en ons brengt in ons beloofde land. De tekenen die we nu zien zijn niet werkelijk zo vreemd.  Misschien kunnen we straks ook wel weer op het water lopen, indien nodig. Wat van de wonderen waarin voedsel vermenigvuldigd werd, iedereen had genoeg! En grote creatieve wonderen en genezingen. Misschien wat kikkers? Of muggen? Nou dat laatste liever niet, dit was maar een grapje, maar je weet maar nooit… Een ding weet ik. Voor Mijn Vader in de Hemel is niets onmogelijk en Hij zet mij ook vrij en trekt mij onder Zijn vleugels en Hij heeft beloofd mij met Zijn heerlijkheid te vullen en ik geloof het! Amen. Froukje, Oss, 1996 (vertaald uit het engels, december 2003)

Home Page Gemaakt en Bewerkt 24 Oktober 2003 en geschreven door  Bergman Johannes  Homepage http://www.johannesjohn.coolix.com/