Een Apostel is iemand die tot volwassenheid gekomen is in zijn/haar bediening en gaven. Deze persoon krijgt dan van God een mandaat en apostolische mantel (zalving) om wat hij/zij van God ontvangen heeft door te geven aan  de mensen die hen door God worden toevertrouwd en hen tot volle wasdom te brengen  IN Christus.

Deze definitie van een apostel gaf de Heer mij toen ik in Amerika was in 1997.

Ik was verschillende mensen tegen gekomen daar die zichzelf apostel noemden en toch leek het wel of zij niet precies wisten wat dat nu betekende.

In het Nieuwe Testament wordt Jezus een Apostel genoemd in Johannes 3:34

Want Hij, die God gezonden heeft, die spreekt de woorden Gods, want Hij geeft de Geest niet met mate. (Joh 3:34 )

Heeft U zich ooit wel eens afgevraagd waarom God Zichzelf de God noemt van Abraham, Isaak en Jacob? Waarom noemt Hij zich b.v. niet de God van Mozes of van David?

Niets wat in de Bijbel geschreven wordt is zonder betekenis.

Veel van de lering over de Apostel komt van de geschiedenis van de eerste apostelen in Jeruzalem in het Nieuwe Testament. Anderen gebruiken weer de apostel Paulus als hun voorbeeld. Maar wij moeten veel verder terug kijken, naar het allereerste begin van de Bijbel.

Er wordt veel gesproken over de z.g. ‘vaderlijke rol’ die een apostel speelt in het leven van de gelovigen. De nadruk ligt op ‘zoonschap’ en een ‘vader’ zijn voor iemand en jammer genoeg leidt dit meestal tot controle en overheersing. Men leert dat een apostel controle moet hebben over diegenen die hij ‘vadert’.

Jezus heeft zeer nadrukkelijk gezegd dat wij NIEMAND onze vader moeten noemen, hier op aarde. God is onze enige Vader.

De God van Abraham.

Abraham heette eerst Abram en toen Isaak was geboren werd zijn naam veranderd in Abraham ,“vader van een menigte”.

Zoals ik het begrijp was Abraham een beeld van de eerste soort apostel die wij in de Bijbel kunnen vinden.

Hij was een beeld van de apostels van het Lam, de eerste apostels in de kerk in Jeruzalem.

Net zoals hij werden zij geroepen om hun land en familie, alles wat hen vertrouwd was, te verlaten en “op reis” te gaan naar het Beloofde Land. De discipelen zeiden tegen Jezus dat ze alles hadden achter gelaten om Hem te volgen.

Hun opdracht was om de hele wereld in te gaan en discipelen te maken, om door te geven wat zij zelf ontvangen hadden van God.

Op weg naar het beloofde land had Abraham vele bronnen gegraven en die zijn een beeld van de leerstellingen van de apostelen die van huis tot huis onderwezen werden in de eerste kerk in Jeruzalem en ook van de brieven en leringen van de apostel Paulus in het Nieuwe Testament.

Abraham was een fundament bouwer. Hij was de eerste man die God “Zijn vriend” noemde.
(Jes. 41:8)

Hij kreeg een zoon van God maar zijn relatie met God was voor hem meer belangrijk dan zijn zoon. En op dat moment voorzag God Zelf in een lam als brandoffer. Zo gebeurde het ook met de discipelen die bij Jezus waren. Zij hadden hoge verwachtingen van wat er zou gebeuren, hoe zij samen met Jezus zouden regeren in de wereld. Maar hun visie moest sterven en weer voorzag God in een lam als brandoffer.

Jezus stierf. En toen verrees Hij uit het graf en nadat zij de Heilige Geest hadden ontvangen werden zij uitgezonden om aan anderen door te geven wat zij zelf hadden ontvangen van God.

Abraham had een speciale opdracht van God. Hij moest zijn huishouden naar het beloofde land brengen. De apostelen van het Lam kregen de opdracht van God om het evangelie te verkondigen aan alle volkeren. De eerste kerk van God begon in een vuurgloed van heerlijkheid.

En er kwam vrees over alle ziel en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen…..En de Here voegde dagelijks toe aan de kring, die behouden werden. (Hand 2:41-47)

De vreze des Heren was over de mensen en God was tastbaar aanwezig in hun midden. Toen Ananias en Saffira hun Ismael kwamen brengen (wat zij deden zag er echt uit maar was niet geïnspireerd en volgens instructies van de Heilige Geest voor die gemeenschap, uitgevoerd en daarom was het dus namaak), vielen zij dood neer. Ismael was opgeruimd en de kerk groeide.

Toen Jezus stierf scheurde het voorhangsel in de tempel. God kwam in een nieuw huis wonen. Hij kwam in de mens wonen door Zijn Heilige Geest. Aardse vaten, gevuld met een hemelse schat. Bronnen vol water. Maar de priesters kwamen en naaiden het voorhangsel weer aan elkaar en zo gebeurde het ook met de eerste kerk. Religie (het voorhangsel) nam over en langzaam maar zeker werden de bronnen opgevuld met stof en zand (menselijke tradities en overleveringen) en God zei over Zijn kerk wat Hij ook zei over zijn volk in het boek van Jeremia:

want mijn volk heeft twee boze daden bedreven: Mij, de bron van levend water, hebben zij verlaten, om zichzelf bakken uit te houwen, gebroken bakken, die geen water houden.
(Jer 2:13)

Nadat Sara gestorven was trouwde Abraham met Keturah. Haar naam betekent: “incense branden in een gesloten ruimte”. En dat is precies wat religie doet.  Religie draait in een kringetje rond, in een gesloten ruimte en heeft geen visie voor verloren zielen. Uit dit huwelijk werd Midian geboren. Midian betekent: “strijd, twist”.

want gij zijt nog vleselijk. Want als er onder u nijd en twist is, zijt gij dan niet vleselijk, en leeft gij niet als onveranderde mensen? (1 Cor 3:3)

En in deze staat, weer bedekt met het voorhangsel van religie ging de kerk verder tot aan het eind van de 18e eeuw. De bronnen waren verstopt en geblokkeerd. Ze waren opgedroogd en de bron van levend water werd vergeten en toen werd het tijd voor een nieuw soort apostel om tevoorschijn te komen.

De God van Isaak

Isaak betekent: “hij lacht”

In de tegenwoordigheid van God is volheid van vreugde. Dat is wat de Bijbel zegt. Gods plan was om voor Zijn volk de Bron des levens te zijn en Hij wilde onder hen wonen.
De opdracht die Isaak kreeg was om de bronnen die zijn vader Abraham eens gegraven had en die verstopt waren geraakt , weer aan te boren en te openen.
Hij begon gelijk met dat werk. Sinds het begin van 1900 hebben wij gezien hoe mannen en vrouwen gestuurd werden door God om de verstopte bronnen te vinden en te openen. Om zekere dingen te herstellen in de kerk..

Eerst was er de uitstorting van de Heilige Geest en de Pinksterbeweging werd geboren en daarna zagen wij hoe verschillende bedieningen hersteld werden. Er was een genezing opwekking. De bediening van de Evangelist, daarna de Leraar en de anderen. Al die bronnen voorzagen de kerk van het geestelijke water dat zo nodig was. En toen als laatste werd de bron van levend water gevonden door Isaak en geopend en toen gebeurde er iets.

En Isaak groef de waterputten, die men gegraven had in de dagen van zijn vader Abraham, en die de Filistijnen na Abrahams dood hadden dichtgestopt, weer op, en noemde ze met dezelfde namen, waarmee zijn vader ze genoemd had.  Daarna groeven de knechten van Isaak in het dal en vonden daar een put met levend water.  Toen twistten de herders van Gerar met de herders van Isaak en zeiden: Dit water is van ons. En hij gaf aan die put de naam Esek, omdat zij met hem getwist hadden.  Toen zij een andere put groeven, twistten zij ook daarover. En hij noemde die Sitna.  Toen brak hij vandaar op en groef een andere put, waarover zij niet twistten. Deze noemde hij Rechobot, en zeide: Nu heeft de Here ons ruimte gemaakt, zodat wij vruchtbaar kunnen zijn in het land.  En hij trok vandaar op naar Berseba.  En de Here verscheen hem in die nacht en zeide: Ik ben de God van uw vader Abraham; vrees niet, want Ik ben met u; Ik zal u zegenen en uw nageslacht vermenigvuldigen ter wille van mijn knecht Abraham. (Gen 26:18-24)

De knechten van Isaak hadden de bron van levend water gevonden en de herders van Gerar twistten met hen over die bron.

Gerar betekent:”herkauwen”. Dit is een beeld van mediteren in het Woord.

Smith Wigglesworth profeteerde dat de tijd zou aanbreken dat de mensen van het Woord en de mensen van de Geest samen zouden komen en dan zou de grote eindtijd opwekking beginnen. Op dit moment zijn ze nog gescheiden en twisten zij over de bron van levend water.

Wat bedoel ik daarmee? Ik heb al eerder gezegd dat Isaak betekent: “hij die lacht”. Toen ik dit verhaal las over Isaak en de bron van levend water moest ik denken aan wat er gebeurd was in begin 1994. Toen begon de z.g. “lach” opwekking in Toronto. Het begon eigenlijk met Rodney Howard Browne. God gaf hem een opdracht en een apostolische mantel en zond hem naar Amerika. Hij werd gebruikt om verfrissing en opwekking te brengen voor vele vermoeide ontmoedigde gelovigen. Randy Clarke bezocht deze opwekkingsdiensten in Lakeland, Florida en bracht deze zalving naar Toronto en de rest is geschiedenis. De vrucht van deze opwekking is een vernieuwde passie voor Jezus en een intieme relatie met Hem. Jezus is onze Bron van Levend water. En ja, getwist werd er ook. Wereldwijd is er veel twist geweest over deze opwekking. De mensen van het Woord twistten met de mensen van de Geest. Wanneer deze twee stromingen samenkomen zal een nieuwe beweging van Gods Geest komen en een nieuw soort apostel. Op dit ogenblik lijkt de kerk op de twee zonen van Isaak.

Jacob en Esau

Esau was de oudste zoon  en zou eigenlijk de zegen moeten ontvangen. Dat was zijn geboorterecht. Maar hij verkocht zijn geboorterecht voor een pot soep en Jacob werd gezegend in plaats van Esau. De apostel van morgen, die dus nog moet komen is zoals Jacob. Hij moest zijn ouderlijk huis verlaten en ik geloof dat die soort apostel voort zal komen uit de gemeenschap van gelovigen die het bestaande kerkelijke systeem hebben verlaten en op zoek zijn naar hun beloofde land.

Net zoals Jacob moesten zij hun “huis” verlaten en het onbekende land ingaan. Zij worden niet begrepen en als rebellen beschouwd. Maar zij zijn op een reis die hen eerst zal leiden in een intieme relatie met hun Heer en Meester Jezus Christus. Jacob had deze ervaring onderweg toen hij de hemelen geopend zag in zijn droom en hij een verbond sloot met God. Zijn eigen verbond, niet dat van zijn vader. Toen hij volwassen werd gaf God hem zonen die een beeld zijn van de kerk in de eindtijd.

Dus nu in deze tijd zien wij het type apostel volgens het beeld van Isaak. Hun taak is het om de bronnen te openen die Abraham gegraven heeft en om de mensen te leiden (door hun voorbeeld) naar de bron van levend water. In een intieme relatie met Jezus Christus, om vaten voor te bereiden om gevuld te worden met Gods heerlijkheid . De nadruk ligt nu niet op kerk groei, zelfs niet op de kerk en hoe die gebouwd zou moeten worden en de verschillende bedieningen en functies. De nadruk ligt op  de tabernakel of de tempel die God wil bouwen, uit levende stenen, waarin Hij kan wonen in al Zijn heerlijkheid.

Die tempel is ons lichaam, de tempel van de Heer. Toen Jezus terug ging naar de Vader beloofde Hij ons dat de Heilige Geest zou komen met vuur om Zijn dorsvloer te reinigen. De vrucht die wij moeten voortbrengen is de vrucht van heiligheid (Rom 6:22) en wanneer wij gehoorzaam zijn aan Gods geboden, zei Jezus, dan zullen Hij en de Vader in ons komen wonen.

Jezus antwoordde en zeide tot hem: Indien iemand Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen. (Joh14:23)

Religie is als het voorhangsel dat weer aan elkaar genaaid is en terug geplaatst werd in de tempel. Door dat voorhangsel kwam er weer een scheiding tussen God en de mens, maar God is bezig dit voorhangsel voorgoed te verwijderen door onze gemeenschap met het lijden van Christus en dan worden wij niet alleen in het geloof maar door ervaring gekruisigd met Christus, zoals Paulus zei en zullen wij ervaren dat Hij nu in en door ons Zijn leven leidt op deze aarde.

Ik vroeg mijzelf af hoe dat kon. Je leest dit wel in de Bijbel, maar hoe wordt dit werkelijkheid in ons leven? Moet ik weer gekruisigd worden? Hoe dan?

Het is al gedaan voor ons. Toen ik de Heilige Geest hierover vroeg nam Hij mij mee naar de tuin waar Jezus aan het bidden was en ik zag de discipelen daar liggen slapen. Wat een waardeloze mensen waren ze eigenlijk., en toch werden zij vervuld met Gods heerlijkheid. Terwijl ik naar hen keek zei de Heilige Geest tegen mij: net zoals je Christus hebt aangenomen in geloof, zo kun je dit ook aannemen in geloof , door genade. Het is jouw erfdeel. Laten wij er dus ernst mee maken om tot die rust in te gaan, en rusten van onze eigen werken. Wij moeten door genade door het voorhangsel heen naar Vader gaan en op Zijn schoot gaan zitten en Hem laten Zijn, Wie Hij is, door ons heen.

Dit is Zijn wil voor ons. Dit doet mij denken aan een visioen die ik eens had in een dienst. Ik zag het brandende bos dat Mozes zag en het was vol van Gods heerlijkheid en Tegenwoordigheid en ik zag een veld dat in brand stond. Even later zag ik het veld weer, het vuur was gedoofd. Hier en daar gloeiden er nog een paar kooltjes, maar de rest was koud. Ik zag alleen maar zwarte as. Ik vroeg aan de Heer of dit al was wat zou overblijven van het vuur dat in 1995 zo hevig brandde in die kerk. Toen richtte de Heilige Geest mijn aandacht weer op het brandende bos dat daar nog altijd stond en een stem zei: Dit bos is niet verteerd omdat het niets van zichzelf toevoegde aan het vuur. Het bos rustte van zijn eigen werken als het ware. Moeilijk voor ons mensen om zo’n staat van rust te bereiken.

Maar God wil al de glorie krijgen en Hij laat ons niet in de steek. Niemand kan uit zichzelf zo dicht nabij God komen, want Hij is een verterend vuur (Heb 12). Ik hoorde John Bevere eens zeggen dat God zei tegen de Israëlieten om de berg niet aan te raken, toen God daarop neerdaalde.  Want dan zouden zij zeker verteerd worden door het vuur. Maar God wil ons dichter naar Zichzelf toe trekken. Daarom moeten wij toelaten dat Hij ons bekleedt met de mantel der gerechtigheid, de klederen des heils (Jes 61). Ik raad u aan om dit hoofdstuk en ook Maleachi 3:1-3 aandachtig door te lezen.

De dochter van een vriendin had onlangs een droom. In die droom zag zij hoe mensen geobsedeerd waren met voorbereidingen voor het jaar 2000 en alle calamiteiten die zij verwachtten in dat jaar. Zij vroeg zich af waar zij nu zo helemaal mee bezig waren en toen hoorde zij een stem die achter haar zei: “kom mee ne ik zal je laten zien wat er na 2000 gaat gebeuren”. Ze stond op een stoep en zag de zon ondergaan en ze wachtte op de maan die op zou moeten komen, maar in plaats daarvan kwam er een zon op die heel herder scheen, sterker dan de normale zon die wij gewend zijn. En de stem zei:” en zij hadden het licht van de zon niet meer nodig, want God Zelf was hun licht”.

Later zocht zij in haar Bijbel en vond een vers in het boek van Openbaringen hierover. Het ging over het Nieuwe Jeruzalem en die stad had geen licht nodig want God Zelf was het licht. Haar moeder deelde de droom met mij en ik vroeg de Heilige Geest om uitleg en Hij gaf mij twee teksten. Heb. 1:1 en Mal. 4 over de “zon der gerechtigheid” die zou opkomen met genezing in Zijn vleugels.

Ik begreep dat God zei dat Hij  dichterbij aan het komen is en wij worden geheiligd en gereinigd zodat Zijn heerlijkheid en volheid in ons kan wonen. Tot nu toe was de kerk, en wij zijn de kerk, zoals de maan. Wij hebben de heerlijkheid van de Heer weerkaatst. Hij sprak met Zijn profeten en zij spraken met de mensen, zij gaven weer wat zij ontvingen. En dat gebeurt vandaag de dag nog steeds.

Er zijn maar weinig Christenen die geleerd hebben de Heer voor zichzelf te horen. Toch zegt God dat Hij nu met ons spreekt door Zijn Zoon. Dat betekent, niet meer weergeven wat wij ontvangen, maar Zijn Zoon rechtstreeks door ons laten spreken. Wanneer u kijkt naar de natuurlijke zon dan ziet u al die energie en kracht en vuur die door iets samengehouden worden, anders zou het overal heen exploderen. Het “vat” dat die energie en dat vuur bij elkaar houdt is onzichtbaar. Niet langer wij die leven, maar Christus die in en door ons leeft. Wij worden veranderd van heerlijkheid tot heerlijkheid. Dat is die nieuwe zon die dat meisje zag opstijgen in haar droom. Ik hoop dat u dat kunt begrijpen.
In Mattheus 13 vanaf vers 41 lezen wij over dat reinigingsproces dat wij moeten doorgaan en dan staat er:

Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon in het Koninkrijk huns Vaders. Wie oren heeft, die hore! (Matt 13:43)

In afsluiting wil ik u herinneren aan wat Jezus zei in ditzelfde hoofdstuk in Mattheus. Hij gaf meer beelden van het Koninkrijk en beschreef het o.a. als een parel die begraven lag in een akker en hoe een man alles gaf wat hij bezat om die akker te kopen. Zo wordt ons gevraagd er ernst mee te maken om Gods rust binnen te gaan.

Froukje,  Oss, december 2003
(vertaald uit het engels)