p.177 In het scheppingsverhaal was er eerst een chaos. daaruit ging God iets nieuws scheppen. Zo moet het nu ook gaan: eerst komt er een chaos in de kerk en dan gaat God iets nieuws beginnen. Hij gebruikt daarbij alles- ook Hitler, Stalin en de duivel- als een zweep om ons iets sneller tot ons doel te  krijgen.De tijd van structuren is voorbij voor de kerk, ze zijn van geen nut meer. Het gaat nu alleen nog om de geestelijke kracht. Ook in die (communistische) landen leunde de kerk vroeger tegen de maatschappij aan. Het communistische regime heeft dit systeem gewoon overgenomen en profiteert ervan, om de kerken zo van binnenuit te liquideren. het
regime helpt God een handje, het oude en verstarde op te ruimen, zodat de kerk gezuiverd wordt.

p.178 De vijanden van God dienen Hem ook. Ze bewijzen een dienst aan de kerk, door haar weer terug te dringen tot haar wezenlijke taak.p.179 Op een keer zei Jezus:"De kerk van Europa gaat een moeilijke tijd tegemoet. Ze moet eerst nog veel kwijtraken aan bezit en macht, ze moet van haar voetstuk af. Wat er is zal als poeier uiteenvallen. Bid dat uit die poeier iets nieuws mag verrijzen. Maar eerst moet het oude ver genoeg afgebroken zijn".Niet regels of structuren moeten losgemaakt worden, maar de mensen moeten ervan worden losgemaakt. p.189 Niet de kerk die de meeste waarheid in zich draagt, is de waardevolste, maar die het meeste liefde ten toon spreidt.Toen ik eens bad voor de kerken van Nederland, zei Hij:"De krachten bundelen! Het is de toekomstige taak van de voorgangers, samenvatten, bijeenbrengen, en niet alleen voor de eigen groep zorgen. Grenzen durven overschrijden! Dat is de opdracht van Mij. Laat dat hier beginnen in Nederland, al zal het wel op vel verzet stuiten. Maar vrees niet". En: "Niet de kerken, maar de christenen moeten een worden".de Heer gaf aan Ari Ben Israel een boodschap voor Duitsland en voor Nederland: "Daar moeten apostlen en profeten komen. Er moet boete worden gedaan voor de zonden der voorvaderen. De christenen moeten een volk worden, een taal spreken, de taal der verzoening, van eenheid, van liefde. Zij moeten een doel hebben, alleen Jezus Christus. Zij moeten een worden zoals Vader, Zoon en Heilige Geest een zijn". Mij zei de Heer: "De katholieken, protestanten en oosters-orthodoxen moeten een bond van liefde gaan vormen".-"Het moet een Kerk worden die boven de partijen staat. Daartoe moeten priesterlijke mensen worden gevormd, die volkomen onbaatzuchtig zijn".

p 202 Jezus zei eens:"Alleen als de priesters rondom MIJ verzameld zijn, kan er kracht van uitgaan. Als Ik, de Heer. het huis niet bouw, werken de arbeiders werkelijk tevergeefs. Dan is hun werk stro dat verbrandt. Ze moeten de prijs willen betalen. dat betekent een radicale omzwaai: zij moeten de dingen bedenken die van boven zijn, niet die op de aarde zijn. Ik verlang naar hun hele hart en gun hun niet slechts halve,  slechts menselijke waarden".p.203 Soms uitte de Heer een klacht aan het adres van priesters en voorgangers: "Ze moeten niet aan mensen willen behagen. Wat ze bestudeerd hebben over Mij, interesseert Me niet. Ik zou ze persoonlijk wllen ontmoeten. Want alleen wat ze zelf ervaren hebben in hun omgang met Mij, dat komt over, niet wat ze er verstandelijk over denken. Alleen als hun hart vol is van Mij, kunnen zij, dat wil zeggen: kan Ik in hun, naar de mensen toegaan.puur menselijke liefde voor anderen volstaat niet".

p.204"Neem een stuk papier. ik heb je wat te zeggen". Ik ging zitten en Jezus dicteerde me. Ik was als de "pen van een snelle schrijver" en ik kon de Heer maar net bijhouden:

Aan Mijn priesters: Ik wil de verhouding herstellen. Ik heb het goede met hen voor. ik zal hun nieuwe vruchtbaarheid geven. Laten ze naar Mij komen. Ik heb Mijn plannen klaar, alles ligt klaar. Ik wil het hun duidelijk maken en hun inzage geven, hun op de eerste plaats. laten zij hun plaatsen innemen.er gaan grote dingen op gang komen. Gebruik veel tijd om te luisteren naar Mij: Ik ben het hoofd van de Kerk. Ik zelf en Ik alleen. Ik weet wat ieder nodig heeft. er hoeft geen angst of teleurstelling te zijn. Vrees niet! Ik heb de toekomst in Mijn hand. (Tussendoor zei hij me:"Dit moet je letterlijk  overbrengen".)

Begraaf onderlinge vetes en rancunes. Sluit je in liefde aaneen.Ik ben in jullie midden, te midden van Mijn priesters. Jullie zijn Mijn eer
als je doet wat Ik zeg. Amen. ja amen". p.206 Al veel eerder had Hij mij een paar maal gezegd: "bid niet voor wat er feitelijk is, maar voor het nieuwe dat komen gaat en dat nog heel zwak is". En ook:" Ik begin iets heel nieuws, geheel vanaf de bodem, dieper dan waar mensen beginnen met de kerkvernieuwing". Zelf vulde Hij dit in: "Priesters-nieuwe-stijl". "een nieuwe generatie van priesters en priesterlijke mensen". p.213 Dit alles betreft dus de diepte waarmee een nieuwe generatie van priesterlijke mensen moet beginnen: een nieuwe doorbraak van de Heilige Geest, waardoor Jezus-alleen centraal komt te staan, om Zelf de leiding in handen te gaan nemen. Daarbij  geen compromissen om maar zo veel mogelijk mensen mee te krijgen en geen moeilijkheden te veroorzaken. Maar een kern
van zelfstandige en stoutmoedige christenen, die zich persoonlijk door Jezus en Zijn Geest laten leiden om een nieuwe weg te banen naar de toekomst.Behalve dat het begin radicaal en in de diepte moet beginnen, sprak de Heer er ook meermalen over, dat de kern klein moet zijn. ook dat is juist weer zo anders dan wij het zelf zouden wensen. In psalm 105 las ik
eens: "Toen zij weinigen in getal waren, een klein groepje vreemdelingen, toen beschermde Hij hen:"Raak Mijn gezalfden niet aan en doe Mijn profeten geen kwaad". Toen onderbrak de Heer me:"Een hechte kern. Daarom begin ik niet gauw met massale opwekkingen". In diezelfde tijd:"Een voor een. Laat ook jij je niet verleiden tot grote bijeenkomsten. ..Bid voor die kleine kudde, die ten koste van alles Mij volgt en die de anderen inspireert. Zulken zoek Ik".

p 219 God levert geen massaproducten af, maar unieke mini-scheppingen. Daarom geeft Hij aan iedere christen die zich door de Heer wil laten vormen en ontplooien, heel eigen kansen en mogelijkheden, maar ook eigen verantwoordelijkheid. Want je moet dan ook bereid en in staat zijn, alleen te staan, zonder je te verschuilen in de anonimiteit van de massa, of veilig weg te kruipen in de geborgenheid van de gemeente of groep. Als pilaren in een gebouw tegen elkaar gaan aanleunen, stort het gebouw in elkaar. Elke pilaar moet op zijn eigen fundament steunen en dat fundament is Christus - samen dragen ze dan het hele gebouw. Ik ontmoette in Polen eens twee jonge mannen die een groep  leidden. ze vertelden me dat ze vroeger ook al deel namen aan een groep. Maar tijdens een retraite had de leidende priester hun en een aantal anderen opgedragen, zelf de leiding van een groep op zich te nemen. "We wisten er geen raad mee - zeiden ze- want we hadden ook geen verdere richtlijnen. Noodgedwongen moesten we toen op de knieen en met lege
handen zijn we toen begonnen. Sindsdien zijn we zelf pas geestelijk gaan groeien". "hoe is het met de anderen gegaan - vroeg ik- die ook die op dracht hadden gekregen?" "Die hebben toen afgehaakt", was hun antwoord. Is dat niet de uitdaging die we nodig hebben? Liever de keuze ja of nee, dan een groep eindeloos blijven 'pappen en nathouden' om ze maar niet te verliezen, maar waar ook geen groei of werfkracht in zit.
p.236  Hoeveel eenheid in de Heer is er al tussen christenen van verschillende kerken- maar helaas ook, hoeveel gescheidenheid tussen christenen van dezelfde kerk. God is bezig de christenen te hergroeperen, en heel nieuwe grenzen te trekkendwars door all kerken heen. p.237 Voorop staat wel dat ieder die zich in de dienst van Jezus wil laten inzetten, niet hals-over-kop op eigen initiatief moet beginnen te draven op de akker des Heren. Eerst is nodig aan de voeten van Jezus te komen zitten, daar eigen plannenmakerij los te laten, en tot bereidwillige volgzaamheid te komen. p.238 Als Jezus de leiding gaat krijgen, zal Hij een onbeperkte  rijkdom aan priesterlijke opdrachten gaan creeren. Nooit hoef je bang te zijn dat Hij je zal forceren of dingen van je vragen die je niet aankunt. Maar Hij haalt meer uit je leven dan je jezelf ooit had kunnen voorstellen. p.260 Eens kwam en woord van de Heer tot me (k was nog wel in een klooster):"Waar ambtelijke priesters en voorgangers hun werk goed doen, moet men deze niet voor de voeten lopen. Maar waar dit niet het geval is, laten daar andere priesterlijke mensen vrijmoedig in hun bediening gaan staan. Mijn volk is in nood. ik kan niet langer wachten. het staat er toch:"Laten zij met vrijmoedigheid toetreden tot het binnenste heiligdom (Hebr 9 en 10), dat immers gereserveerd was voor de priesters, ja zelfs voor de hoge priester. Dat mag niet. maar Ik zeg dat het wel mag. Wie is de Heer? Ik laat Mijn volk niet langer in de slavernij. Spoor ze aan, als priesters op hun plaats te gaan staan" (vgl.2Kron.35). p.265 Zo kan er een priesterlijk volk ontstaan, niet als een priesterklasse of stand van voorgangers, maar een volk van unieke creaties van God. priesterlijke mensen, die stuk voor stuk als het ware uit de hemel komen vallen zoals Melchizedek, zoals Jezus: die anderen mogen begeleiden van de ene fase naar de andere. dat is priesterlijk werk. Want onze rijkdom ontvangen wij altijd om door te geven, niet om onszelf vet te mesten. In je geestelijke kleuter- en kinderperiode groei je door te ontvangen en in je op te nemen. maar in je geestelijke volwassenheid groei je door aan anderen door te geven. Als je blijft consumeren, geestelijk taartjes-eten, dan stagneert je groei, je kunt er zelfs aan doodgaan, al loop je nog zo hard naar de kerk. Maar een kraan die water geeft, wordt zelf het eerste nat. Hoeveel water zit er bij u thuis in de kraan? In die kraan zelf maar een klein beetje, een paar kubieke centimeter. Maar als u die kraan opendraait, dan kunt u er een emmer mee vullen, een badkuip, u kunt er zelfs een overstroming mee veroorzaken. Opendraaien. Doorgeven! Doorgeven: dat is het geheim voor geestelijke groei. iedereen op eigen manier is daartoe een 'uitverkoren werktuig'.Ik zag in mijn verbeelding een werkplaats van een fietsen- maker. Vaak zie je daar aan de muur een heel paneel met sleutels en tangen. Sommigen worden telkens weergebruikt. Maar soms moet hij een verborgen moer losdraaien, waar hij alleen met een heel speciale sleutel bij kan. Die is dan het 'uitverkoren werktuig'. Misschien hangt die sleutel dagenlang ongebruikt aan de muur. maar als hij nodig is, moet hij er zijn. Zo heeft de Heer ieder van ons nodig voor een heel eigen opdracht. In Zijn oog ben je een uitverkoren werktuig. Hangen we op onze plaats? Paraat als de Heer ons nodig heeft?

p 289 "We gaan Loofhuttenfeest vieren, van nu af aan", had Jezus gezegd. En "we gaan in tenten wonen". de tijd van de grote kerkelijke machtsblokken is voorbij. In plaats van gevestigde kerken die gesetteld en goed gestructureerd zijn, gaat er een tijd komen van tenten: velerlei kernen, groepen, huisgemeenten, als in de tijd der apostelen: kleurrijker, gevarieerder, mobieler dan wat er nu is. Daardoor vrijer van maatschappelijke gebondenheden en kerkelijke bureaus. Jezus zei :"Mijn regeringsgebouwen zijn in de hemel". dat wil zeggen rechtstreekse leiding van de Heer, betrouwbaarder dan een gecentraliseerd menselijk bestuur. deze tijd gaat aanbreken. We
dienen er gewoon rekening mee te houden, zonder de bestaande toestanden te trappen. Maar het is wijs dat de christenen tijdig zorgen paraat te zijn, en dat wij zo goed mogelijk mensen paraat maken. Daarvoor zijn priesterlijk-  bewogen mensen nodig. geen organisatoren, maar bezielde christenen, die eerst zelf een persoonlijke relatie met Jezus hebben opgebouwd en deze dan kunnen overdragen aan anderen. Het is aan de Heer, het tijdstip te bepalen en de wijze waarop het gebeuren zal. Aan ons is het, gereed te zijn, opdat het ons niet overvalt. p 292 de Heer denkt niet in 'kerken', maar in termen van 'persoonlijke toewijding aan Hem'. in dit verband zei Hij in die dagen tegen mij:"De tijd komt-of is er al-dat er steeds meer christenen buiten de kerken komen dan in de kerken. Wat doen ze daar? Nu moet het zout der aarde gaan werken". "Maar hoe moeten die bereikt worden, Heer?" vroeg ik."Die moeten opgespoord worden door de priesterlijke mensen die er al zijn. Dan moeten ze gemaakt worden tot zout der aarde". Dat woord van Jezus 'zout der aarde' hield me bezig. Ik bad er eens voor: "Heer, het wordt hoog tijd dat dat zout eens uit al die kerkelijke zoutvaatjes komt waar ze samenklitten, uit de katholike en protestante, uit baptisten- en pinksterzoutvaatjes; en dat dat zout in het eten gaat komen..." Toen onderbrak de Heer me:"...en hoe doe je dat, zout uit die zoutvaatjes?" Een verrassende en wat komische vraag. ik zei:"-

Je keert zo'n zoutvaatje om en dan moet je schudden"."precies- zei Jezus- en dat is het wat er tegenwoordig toch aan het gebeuren is? En....durf je daarvoor te bidden?" Jezus heeft nooit gezegd dat we het zout in de verschillende zoutvaatjes moeten bewaren- en er staan heel verrassende vormen van zoutvaatjes op tafel, en velen strooien slecht- maar dat het in het eten moet. Maar omdat wij die eigen dierbare zoutvaatjes liever niet verlieten om in het eten te verdwijnen, hebben we het eten in de zoutvaatjes gepropt. Wij hebben de wereld binnen de kerken gebracht. Niet alleen bepaalde  wereldlijke methoden, maar bovendien heel de geest, de manier van denken. En wat was het gevolg? Het zout is smakeloos geworden, het smaakt net als de wereld er omheen. p.293 de kerk in onze westerse wereld wordt niet vervolgd, zoals de Heer in Zijn kerk aankondigde, maar men loopt er gewoon overheen, achteloos. En men glimlacht vriendelijk tegen elkaar. Al eerder in dit boek vermeldde ik het woord van de Heer, dat voor de kerk van het Westen haar leidinggevende machtspositie voorbij is. Daarbij verwees de Heer naar Ezechiel 20,32:

"Wat u in de zin gekomen is, zal geenszins geschieden, namelijk wat ge zegt:'Wij willen aan de volken gelijk worden'". Juist dat is onze zonde, onze nood, die ons als kerken opgeblazen heeft en tegelijk krachteloos gemaakt, en waardoor die kerken in deze vorm niet langer bruikbaar zijn voor de Heer. p.295 Een boodschap die de Heer richtte aan de kerkelijk leiders in Nederland. Tien jaar eerder had Hij al eens met mij gesproken over de zware verantwoordelijkheid die Hij gelegd heeft op kerkelijke leiders: dat Hij hen niet geroepen heeft om de organisatie goed draaiende te houden, maar om het volk Gods toe te rusten, namelijk om het te leren, zelf de stem van de Goede Herder Jezus te verstaan, om dan ook anderen tot de Heer te kunnen brengen. Enkele jaren daarna had Hij gezegd:"De kerkelijke leiders moeten bescheidener worden. Ik leid en niemand anders. Zeg hun dat Ik de leiding alleen in handen wil nemen. Vertrouwen  ze Mij en Mijn Geest? Kerkelijke leiders hebben een ondergeschikte taak. Veel heb Ik toegelaten, maar Ik zal nu zelf naar Mijn schapen gaan omzien. Laten de leiders Mij daarin niet hinderen of zelfs tegenwerken". Ik vroeg: "Werken ze dan tegen?"

"Angst - antwoordde de Heer- veel angst om uit handen te geven. Waar is toch hun vertrouwen in Mij, de Goede Herder? Kunnen mensen het dan beter dan Ik? Ik zal de weg wijzen en deuren openen. de kerkelijke overheid moet daarin meegaan. De tijd is kort. Ze moeten hun tijd niet verbeuzelen met bijzaken. Laten ze Mij vragen wat de hoofdzaken zijn". Weer enige tijd later sprak Hij: "Zeg aan de kerkelijke leiders dat zij de zuivering in de kerk moeten brengen. Anders moet Ik het doen". Nu, na deze reis volgde daar deze boodschap op voor de kerkelijke leiders: "Ik wil Zelf naar Mijn schapen gaan omzien. Ik ga ze uitleiden in de vrijheid, uit de slavernij van deze wereld, die in Mijn Kerk is binnengedrongen. Laat Mijn volk gaan. De wereld gaat naar haar einde toe. Ik wil mijn volk redden van de ondergang. Maak los de banden met de wereld, opdat de Kerk niet met de wereld ten gronde gaat. Maak los de bemoeienis van de kerk met geld, zoals Ik dat verkondigd heb in het Evangelie. Leid Mijn volk niet langer volgens de wereldse regels en wetten. Leer hen Mijn leiding te verstaan. Ik ben de Goede Herder. Ik roep ze persoonlijk bij de naam. mijn schapen volgen Mij omdat ze Mijn stem kennen. Hoe komt het dat zovelen uit de kerken weglopen? Omdat ze een vreemde niet volgen, want ze herkennen
zijn stem niet. Veel huurlingen zijn betaald met geld. Daarom lopen de schapen weg. Word weer arm zoals Ik en ze zullen weer terugkomen en u weer volgen. Stop er ook mee Mijn woorden te verkrachten met uw eigen menselijke verstand. Buig uw knieen, bid tot Mij en luister in de stilte van Uw hart naar wat de Geest te zeggen heeft tot de kerken. Verdoe uw tijd niet met bijzaken. uw plannen lopen stuk. Ziet u dat niet? Vanwaar die crisis in de kerken? Waarom meer te rade gaan bij menselijke wetenschappen dan bij Mij? U die de leiding geeft aan Mijn kudde, bent u zelf gevangenen geworden van een systeem? Laat u dan door Mij bevrijden. ik vraag geen slaafse volgzaamheid, maar vriendschap. Alleen zo wil Ik u leiding geven. Wees niet zo angstig bezorgd of het u uit de hand zal lopen. ik ben de Heer van de Kerk. Geef uw zorg uit handen en vertrouw op Mij. ga weer uit van het punt waarvan Ik zelf uitging:"Zalig gij armen, zalig die verdriet hebt, zalig die honger en dorst hebt, zalig die eenzaam bent en belasterd wordt om Mij'. Daar ligt de uitdaging van Mijn blijde boodschap. Heel anders dan de boodschap van de wereld, die in Mijn Kerk ook door velen gebracht wordt. Wie tot Mij komt in zijn nood en gebrek, die zal van Mij ontvangen. Want Ik ben het echte Brood, Ik ben de rijkdom, de vrede en het Levende Water. Is Mijn macht dan verkleind door uw ongeloof, door uw wereldse geest, door de afgoden van de wereld, die u naloopt? Wat heb Ik misdaan dat Ik zo behandeld word? Waarom ontneemt men Mij mijn schapen? Zij zijn toch Mijn eigendom? Ik heb toch Mijn leven en mijn bloed voor hen gegeven? Wat doen zij aan wie Ik mijn schapen heb toevertrouwd?  Laat Mijn volk gaan in vrijheid".

p.298. Tijdens een dag van stilte en gebed, gaf de Heer me een boodschap voor een groep voorgangers van verschillende kerken:"Wees een met elkaar. bezoek ook de kerkdiensten van elkaar. Wees blij over alles wat Ik ook bij anderen doe. Wees niet zo bang voor elkaar, want Ik houd van de christenen in andere kerken evenveel als in die van je eigen kerk. Allen hebben moois van Mij ontvangen. Verhef je niet op eigen rijkdom. Laat je ook verrijken door christenen uit andere kerken. Elke kerk blijft op zichzelf onvolkomen, alleen de liefde blijft. De vormen heb Ik slechts gegeven omwille van jullie. ook de theologische formulering is vorm en bijzaak. Kijk naar de wereldnood en sla de handen in elkaar, om eendrachtig mijn Lichaam en Mijn heerlijkheid aan de wereld te tonen. de tijd is kort. Maak ernst met de eenheid, zodat de wereld eindelijk kan geloven dat Ik het ben". Enige weken later vulde de Heer dit nog aan voor de kerken in nederland:

Waarom trekken jullie gescheiden op? Juist in zoverre jullie gescheiden optrekken, laat je je niet door Mijn Geest leiden. Mijn Geest is een. De eigen roeping die Ik juist voor de christenen in Nederland heb gegeven, wijzen jullie af. En de scheidingen houden jullie in stand. ik heb een gemaakt en in mijn vlees de scheidsmuur afgebroken. Verootmoedig je voor Mij en voor elkaar en zoek elkaar op. Verzoen je, evenals Jakob met Esau. Vergeet het leed dat je werd aangedaan en vier samen het feest der Verzoening. Ik, Jezus de Heer, vraag het jullie". p.310 Ja toekomstvisie hebben we weer nodig, die over de grenzen van het aardse heenreikt..Voor leiders betekent dat, dat ze het moeten aandurven,  christenen in de volle vrijheid van Christus uit te leiden. Daarvoor moeten zij zelf wel die ware vrijheid uit ervaring kennen, want je kunt een ander niet verder brengen, dan je zelf bent. Zij zouden hun managerschap moeten opgeven en ook hun bangelijkheid, dat het hun uit de hand zal lopen.Tegen mij zei de Heer eens:"Je hoeft niet bang te zijn of je het wel goed doet. Ik sta achter jou". Met bemoediging en aansporing kom je verder dan met angstvallige correktie. Voor de overigen die zich duidelijk als christen hebben uitgesproken, betekent dat besluitvaardigheid om hun vrijheid aan te durven, niet langer geknecht door een maatschappelijk en kerkelijk bestel dat aan elkaar hangt van rechten en plichten, maar vrij in het volgen van Jezus om Hem terzijde te staan bij het vestigen van God's heerschappij op aarde, niet uit dwang of verplichting, want de Kerk van de toekomst zal zijn een Kerk van vrijheid.p.312  Helaas zijn de meeste mensen bang voor hun vrijheid, want men heeft angst voor die verantwoordelijkheid. Daarom heeft men de vrijheid die Jezus ons gebracht heeft, weer heel gauw afgeschoven op burgerlijke en kerkelijke overheden, die dit grif hebben aangegrepen om zelf de zaken te regelen. Deze vrije Kerk van de toekomst begint bij elke individuele christen die dit gaat doen. de Kerk is er al, ze is komende, zoals Jezus komende is. p.313 Steeds vaker ontmoet ik zulke mensen, enkelingen uit allerlei kerkelijke en onkerkelijke hoeken en gaten: geestelijke zwervers, die door wat voor omstandigheden dan ook op zoektocht zijn gegaan, vaak teleurgesteld en terechtgekomen bij Jezus-alleen, zoals ikzelf. Het zijn er steeds meer. Het lijkt wel of het in de lucht hangt, niet georganiseerd, niet opgejut of op onderlinge afspraak, maar vanuit een innerlijke aandrang. Het lijk wel op de vogeltrek. Een soortgelijke onrust neem ik onder de christenen waar, een soort vogeltrek, en toch voor iedereen weer anders. Zo wordt er geleidelijk
een heel netwerk zichtbaar van christenen die hun eigen weg met Jezus aan het zoeken zijn... en vinden. Velen kennen elkaar, dwars door alle kerken heen, als een gemeenschap van broeders en zusters, zonder organisatievormen maar reel aanwezig. Deze enkelingen zijn geen los zand, ook geen sektarische groep die zijn eigen   christendommetje maakt. Door een geest, die allen drijft, herkennen wij elkaar onmiddelijk. Zulke persoonlijke ontmoetingen kunnen uitgroeien tot kleine levende kernen, huisgemeentes evenals in Paulus' dagen, niet om tegen elkaar aan te leunen en weer consummerende gelovigen te worden, maar om elkaar te verrijken, te inspireren en de liefde van Christus weer te gaan uitstralen, zodat "de wereld zal gaan zien dat wij Zijn leerlingen zijn" (Joh 13,35). Het is slechts te hopen dat zo een beweging van God's Geest niet weer gaat uitmonden in meetings en organisaties. Want daar steekt de menselijke organisatiedrang de kop weer op en de Heilige Geest verdwijnt dan stilletjes door de achterdeur. Ook onze organisatiedrift moet aan het kruis. Die kernen zullen gezond blijven zolang Jezus er de enige  Leidsman is. "Zo bouwt het Lichaam van Christus zichzelf van binnenuit op in de liefde (Ef4,15): elke christen en elke kern met zijn eigen gave. Samen een Lichaam en een Geest, niet  langer verdeeld
heen en weer geslingerd door allerlei verschil in leer, maar toegroeiend naar Christus, ons Hoofd" (Ef4,4+7+14+15).

p.314 Die tijd gaat nu aanbreken, waaarin een meer organische dan georganiseerde opbouw groeit in het Lichaam van Christus. De onvrije hedendaagse mens voelt zich zonder organisatievormen totaal hulpeloos en machteloos.Maar dwars daar doorheen gaat er een volk in beweging komen door heel Europa heen. Jezus noemde dat eens:"Een liefdesgemeenschap, die straalt als de maan aan de nachtelijke hemel". Vorming en begeleiding zullen hierbij vooral individueel of kleinschalig moeten gebeuren door enkelingen die zelf de navolging van Jezus hebben waargemaakt en de prijs ervoor hebben betaald; niet door mensen die slechts theoretische kennis of vlotte menselijke vaardigheid bezitten, bijv. in het organiseren en spreken. Het Nieuwe testament reikt heel andere funkties aan: die van apostel, profeet, evangelist, herder en leraar (Ef4,11) niet als natuurlijke, menselijke bekwaamheden, ook niet uitgedeeld door mensen, maar door de Heer zelf en Zijn Geest. Zal er tussen deze kernen enige onderlinge samenhang of orde bestaan? Voor ons mensen die alles willen plannen, zal het een houding van Godsvertrouwen vragen, dit voorlopig aan de Heer van de kerk over te durven laten, totdat
het zover is. p.315 Voortdurende afhankelijkheid van de leiding van Jezus en zijn Geest zal onontbeerlijk blijven. Als die verslapt, zal onmiddelijk weer het gevaar optreden, dat wij mensen de leiding geruisloos uit de handen van de Heer gaan nemen: een zwak punt voor ons, zelfverzekerde mensen. Heer houd ons alstublieft klein en ootmoedig!

Kerk van de toekomst. Jezus Centraal. Rondom Jezus zal een duidelijk herkenbare Kerk staan, bestaande uit kleine levende kernen. Dat Jezus deze ziet als een soort mobiele eenheden bleek me, toe Hij me 's nachts eens wekte en zei:"Er moeten reizende ambassadeurs
komen. Dat moet een normaal verschijnsel worden bij christenen van allerlei groepen en kerken, om vruchtbaar contacten uit te wisselen. Dat is een betere zorg voor de eenheid van het geloof dan een leergezag of synode, die alles angstvallig in het oog houdt p.316 Er zal een meer dynamische Kerk komen, beweeglijker, niet in machts blokken verdeeld. Een Kerk die meer allerlei gestalten kan aannemen naargelang de situatie, zoals Ik na Mijn opstanding in velerlei gestaltes verscheen. Liefde is mobiel en soepel, verstand is hard en scherp. Zo wil Ik het hebben, want Ik zit niet op een troon, maar reis Mijn Koninkrijk door".Rondom deze kern zal zich een wijdere kring van hele en halve gelovigen vormen, van symphatisanten en belangstellenden, zoals ook in Jezus' dagen mensen die nog zoekende zijn, of een kring van eeuwige toeschouwers die enthousiast profiteren maar intussen hun eigen leven blijven leiden. Men moet ze niet te gauw als christenen beschouwen of ze willen opnemen, zeker niet vanwege het louter menselijke motief "Hoe meer zielen, hoe meer vreugde". Zolang zij de consequenties (nog) niet aankunnen of aanwillen, moeten ze wel geinspireerd worden door een boeiend voorbeeld, maar niet geduwd. Zeker moet men geen compromissen sluiten met de hoge evangelische eisen, om maar meer zielen te winnen. Jezus mikte hoger: op een kern van toegewijde discipelen, zonder daarbij anderen van zich af te stoten. Maar wordt er wel voldoende aandacht geschonken aan de grote massa van schapen-zonder-herder? Wordt er niet tezeer gemikt op een elite-christendom? Men bedenke dat juist nu die schapen-zonder-herder verwaarloosd worden. in een vernieuwde christenheid zullen deze juist door de werkelijk levende christenen opgevangen gaan worden. p.317 Jezus komt in deze wereld om haar te redden, maar blijft tegelijk buiten haar staan, vermengt er zich niet mee, papt niet met haar aan, zoals de kerken gedaan hebben. Hij roept haar op, zich te bekeren tot Hem. dat zal ook de houding van de kerk der toekomst zijn, evenals van Jezus: volledig mens met de mensen en tegelijkertijd erbuiten staande, toebehorend aan God en aan die andere wereld. Het doel van de Kerk is niet: zichzelf op te bouwen, maar het infiltreren van de wereld met God's Koninkrijk in alle mogelijke situaties.

Heb je interesse dit boek te lezen, dan neem met ons contact op: Froukje Eibrink Jansen.