31 december 1999

..

Montréal, 20h00.  In haar loge hoort Céline vaag het geroezemoes van de menigte die haar enthousiast opwacht.  De spanning stijgt.   Achter de coulissen van het Molson Centre bereidt het gezelschap van de musical "Notre Dame De Paris" zich ondertussen voor om de scène te betreden.  Het zijn Garou, Luke Mervil, Daniel Lavoie en Bruno Pelletier.  Zij zullen het eerste deel van de avond verzorgen en een aantal liedjes brengen uit de musical.  "C'est la soirée la plus énervante de ma carrière. / Het is de meest zenuwslopende avond uit mijn carrière." fluistert Céline in René's oor.  Ze wil dat alles perfect verloopt, het moet onvergetelijk worden!  Enkele dagen terug werd er nog gevreesd dat het hele spektakel zou moeten geannuleerd worden, want tot overmaat van ramp was Céline haar stem kwijt.  De stress was bovendien enorm geweest.  Om haar stem te beschermen had Céline dan gedaan wat ze altijd doet voor een optreden, namelijk 2 dagen lang de complete stilte hanteren.  Zelfs tijdens de repetities was ze alleen in gebarentaal te horen!

..

23h00.  Wanneer Céline op het podium verschijnt en de eerste noten van "My Heart Will Go On" volgen, voelt ze hoe het juk van de opgebouwde angst zijn greep met een bevrijdende beweging loslaat.  Het publiek werpt ze vervolgens haar meest zuivere stem ooit in het oor, en daar bovenop zullen de toeschouwers nog enkele belangrijke gasten mogen genieten.  Om 23h58 vervoegt René haar op het podium, waarop Céline al dan niet gespeeld verbaast reageert.  Samen tellen ze de laatste seconden van 1999 af en wanneer het exact middernacht en 2000 is geworden, zegt Céline tegen René: "René, mon amour, mon amour, c'est formidable.  On y est. / Réné, mijn liefste, mijn liefste, het is formidabel.  We zijn er."  Vlak daarna op het podium te zien en te beluisteren is de andere Canadese superster Bryan Adams, waarmee Céline na zijn "Summer Of 69" het duet "Everything I Do, I Do It For You" brengt.  Het spektakel gaat nog door tot ongeveer 01h30 en dan, na het allerlaatste nummer ("Ce N'Était Q'Un Rêve") neemt Céline in tranen afscheid van het podium en van haar publiek dat haar nog een laatste, lange, staande ovatie biedt...

..

Zodra Céline terug in haar loge is, wordt de intrede van het nieuwe jaar verder gevierd met René en een aantal familieleden.  Céline is moe maar tegelijk ook gelukkig en opgewonden over de fantastische show die er op zit wanneer zij en René in een limousine stappen die het koppel naar de luchthaven brengt.  Om 05h00 's morgens stappen ze daar in hun privévliegtuig om richting Las Vegas te vliegen.  Las Vegas is René's favoriete stad en daar aangekomen begeven ze zich naar het hotel/casino "Caesar's Palace".  Daar beschikken ze over een suite met niet minder dan 4 kamers, een eetzaal en een jacuzzi.  Op het programma voor de eerste dag van hun verblijf in Las Vegas staan ontspanning, siësta houden en black-jacken (favoriete tijdverdrijf van René).  Die avond geeft Céline in de "Palace Ball Room" een privé-concert voor tweehonderd geprivilegieerde cliënten van het hotel.  Het is een intiem optreden dat helemaal kadert in de nieuwe levensstijl van Céline en René.
 

235 gasten bevinden zich in een speciaal voor hen gereserveerde Boeing op weg naar Las Vegas.  Aan boord van het vliegtuig komen ze te weten wat Céline voor hen zoal gepland heeft.  Wanneer ze bij het hotel aankomen staan Céline en René hen al op te wachten.  Wat volgt is een uitbundig moment met veel gelach en omhelzingen.  Céline maakt uitgebreid tijd voor ieder van hen.  De valizen worden naar binnen gebracht en er heerst een waar vakantiesfeertje.  De dag is verder vrij voor iedereen en de faciliteiten van het hotel kunnen naar believen worden uitgeprobeerd.

De feestelijkheden kunnen beginnen met een "Soirée du millénaire".  Heel de familie verzamelt zich rond Céline en die begint kerstcadeautjes uit te delen.  Iedereen krijgt een voorwerp dat het best past bij zijn of haar persoonlijkheid verduidelijkt Georges Hébert Germain die ook van de partij is.  Céline heeft alle geschenken zelf gekozen!
 

Céline staat vroeg op, hoewel dit niet haar gewoonte is, om de stad te verkennen.  Die avond treffen we iedereen aan bij een voorstelling van "Cirque Du Soleil" (gebracht door dezelfde groep van "Notre Dame De Paris").  "C'est le plus beau show que j'ai jamais vu. / Het is de mooiste show die ik ooit gezien heb.", aldus Céline.
 

Om 17h00 is de hernieuwde trouwsessie gepland.  Symbolisch op 5 januari om 17h00, nu Céline en René inmiddels 5 jaar getrouwd zijn (ze huwden de eerste keer op 17 december 1994) en "5" hun geluksgetal is.  Terwijl de laatste hand gelegd wordt aan de decoratie van de twee grote conferentiezalen waar het feest zal doorgaan, kleden de gasten zich om.  De gevraagde dresscode is: mannen in het zwart en vrouwen in het rood, blauw, groen en/of diamant, naar de kleuren van de vier edelstenen; robijn, saffier, emerald en diamant.  Ook de balzaal van het hotel werd ondertussen tot een kapel getransformeerd.  Het geheel werd gezet naar de stijl van de Byzantijnse cultuur.  Hiermee wil Céline een hulde brengen aan haar man die van Syrische en Libanese afkomst is.

...

Met een half uur vertraging begint de ceremonie.  Céline en René worden apart binnengebracht, gedragen op zetels door mannen in Arabische outfits.  Voor de ogen van hun gasten en Mgr. Michel Sayde bedanken ze mekaar voor hun liefde, en er wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om Claudia (of is het Andrea?) te dopen; het 5 maand jonge nichtje en petekindje van Céline (dochter van Pauline).  Dan is het de hoogste tijd voor een feest dat rechtstreeks lijkt te komen uit de verhalen van "Duizend En Eén Nacht".  De twee conferentiezalen werden omgevormd tot een ware oase met tenten, kamelen, zeldzame vogels, slangen,...  In het midden staat de witte tent voor de geliefden.  Op goudkleurige kussens gezeten kunnen de genodigden naar believen allerlei Oosterse specialiteiten degusteren.  Het koppel heeft daarvoor beroep gedaan op de meesterkoks van het Libanese restaurant "Daou" uit Montréal waar René regelmatig gaat eten.  Verder nog een buikdansende Céline te bespeuren en dan neemt het paar in de vroege uurtjes afscheid van haar gasten om zich richting Palm Beach, Miami te begeven, om er een bijna-normaal leven te gaan leiden.  Ver weg van alle spots...

 Meer foto's van het feest in de fotogalerij