wat is de noodzaak?

wie zijn de noodzaak?

noodzaak-
nieuws

noodzaak-
opdracht

noodzaak-
projecten

noodzaak-
lijstjes

Het concert van mijn leven

De zaallichten gaan uit. Het podium is nog verborgen achter een zwart gordijn. Wat rommelig klinkende gitaar, bas- en drumgeluiden smelten samen tot... Tot dat wat iedereen verwachtte: het intro van 'Born on the bayou'.

Het geluid zwelt aan; het gordijn gaat langzaam open. Vier muzikanten spelen met hun gezicht naar het publiek. In het midden staat, geheel in het zwart gekleed, een klein mannetje met zijn gezicht naar het decor. Hij draait zich om, loopt naar de microfoon in het midden van het podium en begint te zingen: 'When I was just a little boy...'

Mijn buurman Leo - ook uit Nederland - haalt een draagbare telefoon uit zijn borstzakje en toetst een nummer. Als de verbinding tot stand is gekomen, roept hij in de hoorn: 'Het is begonnen!' Vervolgens houdt hij de telefoon richting podium, alsof het thuisfront het nog niet begrepen had.

Leo staat misschien wel symbool voor het merendeel van de bijna zesduizend bezoekers vanavond. Vanavond gaat voor hem een vijfentwintig jaar oude droom in vervulling. Zijn eenmanszaak heeft hij drie dagen dichtgedaan om hierbij te kunnen zijn.

noodzaak-
gasten

noodzaak-
links

noodzaak-
dank

noodzaak-
home

english
version

De man in het zwart die vanavond ook mijn droom doet uitkomen is John Fogerty. 'Born on the bayou' brengt de tranen in mijn ogen. De spanning is gebroken; John Fogerty is in Europa en ik ben erbij! Vanavond ben ik die kleine jongen uit 'Born on the bayou'.

Na het openingsnummer volgen in rap tempo 'Green River', 'Lookin' out my backdoor', 'Susie Q.', 'I put a spell on you', 'Down on the corner' en 'Lodi'. Een enkeling waagt het om te gaan staan, maar gaat na korte tijd weer zitten. Bij het intro van 'Up around the bend' is er geen houden meer aan: als één man veert het publiek overeind en vanaf dat moment zijn de kleurige kuipstoeltjes alleen maar lastig.

Wat volgt is een mix van klassieke Creedence-krakers en ouder en recent solomateriaal. 'Premonition', 'Bring it down to Jelly Roll', 'Who'll stop the rain', 'Rambunctious boy', 'Midnight Special'. Halverwege volgt een akoestisch intermezzo, met 'Joy of my life', 'Working on a building', 'Blue moon nights', 'Have you ever seen the rain', 'Wrote a song for everyone'. Hierna 'Jambalaya', 'Centerfield', 'Bad moon rising', 'I heard it through the grapevine', 'Fortunate son', 'Rocking all over the world'. En in de toegift 'Proud Mary' en 'Travelin' band'.

Het concert van mijn leven is voorbij. Het merendeel van de liedjes die ik vanavond gehoord heb, vergezelt mij al sinds mijn tienerjaren. Ze zijn samen met mij opgegroeid en volwassen geworden. Vanavond heb ik ze voor het eerst live gehoord, gespeeld door de enige persoon die ze eigenlijk mag spelen.

En het leek erop, dat die persoon óók vijfentwintig jaar op deze avond had gewacht. Ook in dat opzicht het concert van mijn leven!


Kopenhagen, Forum, 2 september 1998
Recensie: Peer Bataille
Reactie

Terug naar concert-index