|
Het nieuwe seizoen
stond voor de deur en het Fevenoord-publiek kon tijdens het AD-toernooi
voor het eerst kennismaken met het nieuwe elftal in de Kuip. Nieuw, want
er waren toch de nodige wijzigingen. Vertrokken waren o.a. Petursson,
V.d. Korput, Steur, Houtman en last but not least Ruud Gullit. Daarvoor
kwamen terug gerichte aankopen, zoals trainer Fafé ze noemde. Keje
Molenaar, die het gedegradeerde Volendam verliet om te proberen te bewijzen,
dat hij wel degelijk bij een topclub mee kan, is er één
van. Keje is op meerdere plaatsen inzetbaar en dat is altijd meegenomen.
Een andere aankoop is linkermiddenvelder Jan Sorensen, die na een aantal
jaren bij de Belgische Club Brugge geschitterd te hebben via FC Twente
bij Fevenoord wilde komen bewijzen, dat hij al tijden door de Deense bondscoach
genegeerd wordt. Eveneens van Deense makelij is "sluipschutter"
John Eriksen, die moest gaan proberen de mateloos populaire Peter Houtman
te doen vergeten, wat op zich een niet-zo gemakkelijk opgave leek, maar
"as ik maar scoor, dan lukt dat wel", aldus John zelf. Het meevoetballen,
wat Eriksen volgens kenners beter doet dan Houtman, valt niet bij elke
supporter in de smaak, maar: het gaat om het scoren en dat doet Eriksen
ook. Prima dus, er lijkt voor wat betreft onze nieuwe spits geen reden
tot klagen.
Wie we ook in de Kuip zagen verschijnen was de voormalige Ajacied Tshen
la Ling. Ling, gebruind door zijn buitenlandse avonturen in zonnige landen,
streeft naar erkenning en wil bij Feyenoord bewijzen, dat hij in Oranje
op de rechtervleugel hoort te spelen en niemand anders. Een belangrijk
aspect daarbij was natuurlijk, dat het Nederlands elftal zich nog kon
plaatsen voor Mexico", maar we verwachten dat ook nu nog een gemotiveerde
Ling zijn aanvallende acties ten toen zal spreiden op de Nederlandse velden
en hopen daarbij, dat Tshen wat minder geblesseerd zal zijn, want dat
komt het spel ritme natuurlijk nooit ten goede.
De vijfde en laatste aankoop, die we even speciaal willen noemen is de
Antilliaan Gleno Kwidama, door velen kortweg Kiwi genoemd. Tijdens de
trip van Eeyenoord langs de Nederlandse Antillen heeft de toen nog bij
het Curaçaose Sithoc spelende Kiwi een goede indruk gemaakt op
Fevenoord, zodat meteen besloten werd om hem mee naar Rotterdam te nemen.
Zijn clubgenoot Rovina werd ook meegenomen, maar kreeg na wikken en wegen
geen contract en speelt nu bij Eindhoven. Kwidama overigens hebben we
alleen in het begin van het seizoen kunnen zien, want blessures houden
hem sindsdien uit de Feyenoord-gelederen. Een andere wijziging in het
elftal die wel de moeite waard is om te vermelden: Wijnstekers die tijden
linksback heeft gespeeld gaat weer terug naar zijn oude stek, rechtsback
dus. Sjaak Troost verhuist derhalve naar de linksback plaats.
De opening van Feyenoord tijdens het eigen AD-toernooi was tweezijdig.
Vrijdags werd verloren van het Braziliaanse Gremio met 1-2, maar zondags,
toen de zenuwen wat minder waren. werd met een prima 4-1 overwinning tegen
het Hongaarse Honved beslag gelegd op de derde plaats.
De meningen waren geheet: verschillend. De één was gek van
dit creatieve Feyenoord wat in jaren niet was voorgekomen, maar een ander
vond Feyenoord erg kwetsbaar en vroeg zich stof het tegen sterke tegenstanders
op de been kon blijven. De basiself van Fafié was wel duidelijk:
Hiele; Wîjnstekers-Nielsen-Duut--Troost; Molenaar-Been-Sorensen;
Ling-Eriksen--Tahamata. De competitie-opening voor Feyenoord was bij VVV-uit,
waar door een simpele kopbal van Keje Molenaar in de openingsfase een
0-1 overwinning werd behaald. Dat de stand 0-1 bleef, was slechts "te
danken" aan de slechte afrondingen van zowel VVV als Feyenoord. De
eerste thuiswedstrijd was tegen Heracles. Een simpele 5-1 overwinning
werd behaald in een wedstrijd waar Feyenoord zich bij vlagen lekker creatief
kon uitleven, al werd Ling na een prima begin door back Richardson uit
de wedstrijd geschopt een beeld waar we aan moeten wennen vrees ik. Roda
JC uit werd een 2-0 nederlaag. Tja, als je de kansen die je krijgt niet
afrondt en bij de eerste de beste goede counter Roda JC ziet scoren dan
valt het niet mee om als oogde punten te pakken. Dat het nog 2-0 wordt
ook, maakt niet meer uit. Go Ahead Eagles werd in de Kuip met 5-0 opgerold
en het was aan de uitstekende doelman Jan Jongbloed te danken dat de Feyenoordmachine
hier gestopt werd. Een matige wedstrijd werd gespeeld tegen NEC. Een winderige
Kuip was er mede de oorzaak van dat Feyenoord slechts een 1-0 overwinning
behaalde door een doelpunt van sluipschutter John Eriksen, die, nadat
Henk Duut uit een schitterende pass van Mario Been tegen doelman Brookhuis
opschoot, de aanval prima afrondde. De eerste plaats van de eredivisie
kreeg Feyenoord te pakken doordat FC Den Bosch een punt verloor en Feyenoord
zelf uitstekend twee punten pakte bij EC Utrecht. Doelpunten van Eriksen
en Tahamata waren er de oorzaak van, dat Feyenoord een 0-2 overwinning
behaalde; de tijdelijke coach Wiîlem van Hanegem. Ab Fafié
was UEFA-cup tegenstander Sporting Lissabon in Portugal aan het bekijken
was daar uiteraard mee in zijn nopjes. Trouwens, zoals altijd was deze
wedstrijd zeer zeker de moeite waard om te aanschouwen, de ambitie en
instelling van beide clubs droop er van af. Feyenoord dus aan kop. Na
6 wedstrijden waren 10 punten behaald en het doelsaldo was 14-3, dus geen
reden tot klagen. De volgende tegenstander die bij Feyenoord op bezoek
kwam was Haarlem. Door Deense goals Eriksen uit een penalty en Sorensen
werd met 2-0 gewonnen in een redelijk aantrekkelijke wedstrijd. De inzet
was niet volledig, maar dat zal wel met de komende UEFA-cup wedstrijd
in Portugal te maken hebben gehad. Eenmaal in Portugal aangekomen had
trainer Fafié een verrassing in petto: niet John Eriksen stond
in de basis, maar de als extra middenvelder opgestelde Stanley Brard.
Simon vormde samen met John Rep nu de voorhoede. Overigens kwam Eriksen
er later toch nog in (voor Sorensen) evenals Stafleu, die Ben kwam vervangen.
De goal die Henk Duut maakte waardoor het 3-1 werd, deed de Feyenoorders
weer hopen, wat echter tevergeefs was, achteraf gezien, Maar goed, 3-1
verloren, dat moet toch weg te werken zijn, Drie dagen daarna volgde de
altijd lastige uitwedstrijd bij FC Den Bosch, waar Fevenoord een 1 -1
gelijkspel behaalde. Een wederom zeer sterke Ivan Nielsen en Mario Been
mogen best even bij name genoemd worden, want zij speelden erg goed. De
eerste plaats waren we door dit puntverlies gelijk weer kwijt aangezien
PSV wel won en een beter doel-saldo heeft. Fortuna S. was een prima oefenpartner
die kwam opdraven i.v.m. de a.s. wedstrijd tegen Sporting Lissabon, Feyenoord
moest dus gaan scoren en achter de nul proberen te houden, zo luidde het
parool.
Tegen het toch wel lastige Fortuna S. werd het 3-1 en behalve dat Duut
weer een goal maakte en Eriksen ondanks zijn matige spel toch ook weer
scoorde, valt er verder niet zo gek veel over te vertellen. Wat zeer zeker
wel de moeite waard is om te vermelden: Ling weer terug na langdurig geblesseerd
te zijn geweest (Ben uit de basis verdwenen. Toen volgde de return voor
de UEFA-cup. Nadat de supporters van beide teams een uiterst gezellige
dag in Rotterdam samen hadden doorgebracht volgde uiteindelijk een 2-1
over-winning voor Feyenoord in een meelevende Kuip. De supporters van
Sporting lieten zich ook geducht horen en bij het laatste fluitsignaal
van de povere arbiter uit Bulgarije hadden de Portugese supporters het
meeste recht tot juichen, Sporting Lissabon ging door en Feyenoord lag
er uit, zo simpel was het. De 1-0 vlak voor rust van John Eriksen gaf
hoop. De 1-1 van Litos boorde die weer de grond in, maar een fraaie
actie van Mario Been betekende 2-1 en toen dacht iedereen:
nou gaat het gebeuren. Inderdaad, er gebeurde van alles, de kansen zijn
er ook geweest, maar eerlijk is eerlijk, over twee wedstrijden gezien
hadden de Por-tugezen meer recht om door te gaan dan ons Feyenoord. De
aandacht ging echter al weer snel uit naar de competitie. Drie dagen na
het cup-gebeuren stond de wedstrijd tegen Ajax gepland. De Amsterdammers
waren eveneens uitgeschakeld voor de Europa-cup (door Porto) dus beide
teams hadden wat goed te maken bij de supporters. Dit keer was het Ajax
dat aan het kortste eind trok. Wat jaren niet in Amsterdam gebeurd was
gebeurde nu: Feyenoord behaalde een 2-1 overwinning. Er was een uitstekende
instelling. Op karakter en kracht, wat toch van Feyenoord twee kenmerken
zijn werd er gespeeld, Zonder anderen te kort te willen doen moet er toch
vermeld worden dat Joop Hiele deze wedstrijd echt een party van wereldklasse
op de mat legde. Nielsen en Duut vormden trouwens wederom een uitstekend
centrumduo en het was Henk Duut die Feyenoord op 1-1 zette nadat Vanenburg
voor Ajax de score had geopend. Een aantal minuten voor tijd was het de
Deen John Eriksen die met een prima simpel paasje zijn landgenoot Jan
Sorensen de huitenspelaanval deed doen omzeilen en alleen op Menzo afstuurde.
Sorensen maakte de aanval prima af en scoorde 1-2 wat de overwinning betekende
voor Feyenoord. Later merkte de voor Been ingevallen Sorensen nog op dat
hij wel verwacht had dat Feyenoord in ieder geval niet zou verliezen "want
ik heb nog nooit van Ajax verloren en waarom zou dat nu met Feyenoord
wel gebeuren" aldus de matchwin-naar. Na deze kraker was er even
rust voor Feyenoord i.v.m, de komende interland tegen België. In
deze wedstrijd kwam trouwens alleen Ben Wijnstekers namens Feyenoord als
basisspeler in het veld. Simon Tahamata mocht nog even opdraven toen De
Wit het voor gezien hield. Er waren spelers bij Feyenoord die moeite hadden
met het feit dat ze niet geselecteerd waren (Been, Molenaar) maar wij
als supporters vragen ons vooral af hoe Joop Hiele moet keepen voordat
hij een echte kans krijgt in Oranje. Genoeg over Oranje, EC Twente kwam
op bezoek. Het klinkt mis-schien raar maar als Hiele niet in "bloedvorm"
had verkeerd, was het nu beslissende doelpunt van Mario Been (69e minuut)
helemaal niet meer van belang geweest want wat Joop weer stopte die dag
was niet te geloven.
Eén week later gingen we naar het altijd lastige Sparta toe. Een
werkelijk schitterende eerste helft werd gevolgd door een simpele tweede
helft en dat was de oorzaak dat het slechts 2-5 werd. Door onder meer
drie goals van John Eriksen die een uitstekende party speelde. Trouwens
ook de namen van Been en Tahamata mogen best genoemd worden als deelnemers
aan deze show. Deze show werd een week later zeer zeker niet voortgezet.
De 2-1 overwinning op de nietige stadsgenoot Excelsior leverde dus gewoon
twee punten op en dat was eigenlijk het belangrijkste wat er te melden
was. Na 15 minuten was het al 2-0 maar toen vonden de heren het wel weer
genoeg en dachten "ach het is binnen". Pas op, heren voetballers,
want voor het geval dat jullie het zelf nog niet doorhebben zal ik het
wel even vertellen: de supporters denken ook al regelmatig "acht
ik blijf maar binnen" i.p.v. naar Feyenoord te gaan. De resultaten
echter zijn prima want 23 punten uit 13 wedstrijden is uitstekend. Eigenlijk
mag je dit niet hardop zeggen want dan gaat het natuurlijk net weer iets
minder goed. MVV-Feyenoord eindigt in 1-1, nadat Feyenoord een week daarvoor
MVV eenvoudig met 4-0 uit de Kuip en uit de strijd om de KNVB-beker kegelde.
Nou heeft die bomgooiende imbeciel natuurlijk wel invloed gehad op de
wedstrijd maar of dat nou de reden was van het matige Feyenoord valt toch
te betwijfelen. De penalty die Feyenoord had moeten krijgen, maar niet
kreeg (Ben werd duidelijk gevloerd), had de overwinning nog kunnen brengen,
maar dat ging jammer genoeg niet door, Geen paniek dachten we, a.s. woensdag
(i.p.v. zondag omdat Nederland-België 20 november gepland stond)
maken we het weer goed door AZ '67 te pakken. De mooie goals ten spijt,
het werd een 3-4 nederlaag tegen een counterend AZ '67 dat wel prima afrondde.
Eén detail bij deze wedstrijd: er waren nog geen 8.000 toeschouwers
aanwezig op deze mistige avond. Toen raakte het Nederlandse voetbalvolk
in de ban van Oranje waarin we tegen België twee Feyenoorders zagen
acteren, te weten Wijnstekers en Tahamata terwijl er ook drie spelers
in rondliepen die een half jaar geleden onze rood-witte kleuren nog verdedigden.
Na de interland stond de week van PSV op het programma. In de Kuip werd
eerst met 4-1 gewonnen van de Eindhovenaren in de strijd om de KNVB-beker.
Maar één week later in Eindhoven werd Feyenoord weggespeeld
5-0 werd het nog wel. Sensationeel was het natuurlijk wel en vooral Simon
kreeg alle aandacht voor de gebaren die hij had gemaakt. Topwedstrijden
kun je winnen en topwedstrijden kun je verliezen, dat hoort er allemaal
bij, maar de instelling van de spelers moet altijd 100 procent zijn. Daags
na het debacle in Eindhoven werd bekend dat Rinus lsrael de nieuwe Feyenoord-trainer
wordt, dus? De zondag er na wint Feyenoord eenvoudig van EC Groningen
en de instelling is goed (wat ook gezegd mag worden). Peter Houtman wordt
natuurlijk toegejuicht en ik zie hem zelfs zijn warming-up onderbreken
om aan een klein meisje, dat bij het hek staat te wachten, zijn handtekening
te geven. Toegejuicht wordt ook "Johnie Eriksen". Ach, als je
maar scoort dan roepen ze je naam wel John. Het resultaat is al met al
niet slecht: 17 wedstrijden, 26 punten. Alleen het doelsaldo (wat nooit
Feyenoord's sterkste punt is geweest kan beter want 39-21 is niet echt
goed. De KNVB-beker; daar is PSV nu dus uit en EC Utrecht-Ajax staat op
het programma. De publieke belangstelling is teleurstellend maar dat hoort
hier in Nederland bij deze voetbaltijd, al kunnen de spelers daar wel
degelijk iets aan veranderen.
Conclusie: een redelijke eerste seizoenhelft; de aantrekkelijkheid van
de wedstrijden kan beter; (te smalle) basis om mee te draaien voor het
kampioenschap; instelling kan beter (schande dit te moeten vermelden);
sommige spelers lijken harde hand nodig te hebben; Feyenoord komt iets
te kort want PSV koopt - Ajax barst van het talent - Feyenoord nu nog
niet. Opmerking: de toekomstige trainer Israël vertelt nu al dat
hij voor bepaalde spelers geen belangstelling heeft. Iemand met harde
hand? Uitblinkers eerste seizoenhelft: Nielsen en Hiele, dus Feyenoord,
probeer die te behouden.
Bron: 'De Feyenoord-supporter' 6e jaargang, december 1985,
nr. 11. Door: Willem van Duijvenbode.
|
