Opnieuw kwamen de Feyenoorders niet tot scoren, ook niet nadat de officiële speeltijd voorbij was en de verlenging werd ingezet. Onder aanvoering van uitblinker John Metgod werd er op het veld keihard gewerkt. Met name door Peter Bosz die werkelijk overal, waar nodig, opdook. Zowel voor hem als voor Feyenoord is het dan ook bijzonder sneu dat juist hij tegen zijn tweede gele kaart op liep en er de volgende ronde dus niet bij is. Want Feyenoord haalde die volgende ronde en wel voor het eerst in de geschiedenis via strafschoppen. John Metgod was de eerste die doelman Lehmann, die gedurende de hele wedstrijd bijzonder irritant tijd liep te rekken, liet vissen. Calderon trok de stand gelijk. Vervolgens maakte ban Sabau geen fout en was de gelijkmakende beurt voor Sauthier. Ed de Goey werd luid aangemoedigd, hield zijn hoofd koel en stopte de inzet. De spanning steeg toen Henk Frâser achter de bal achter de bal ging staan, maar ook hij faalde niet. Via Geiger hielden de Zwitsers nog enigszins aansluiting, maar niet meer dan dat toen De Wolf voor 4-2 zorgde. Nadat ook Baljic geen fout maakte, waren alle ogen gericht op Peter Bosz, die de beslissing kon brengen. Het stadion schreeuwde en hield tegelijk de adem in: Bosz daarentegen schoot beheerst raak. De uitzinnige vreugde die daarna bij de spelers en op de tribunes losbrak, is nauwelijks te beschrijven. Voor het eerst sinds tijden overwintert Feyenoord tijdens een Europacup toernooi.
Het schot van Damaschin wordt geblokkeerd.
Hand in Hand november 1991, nummer 10, uitgave Supporters vereniging Feyenoord, door Marianne Holscher (Foto: zelfde bron)