Het was onvoorstelbaar wat
een Nederlandse club verrichtte en de Rotterdammers liepen haast buiten hun zondagse
schoenen van ,,grosigheid" dat hun club, hun Feyenoord dit had bereikt: een
wedstrijd tegen Benfica, Benfica in de Rotterdamse Kuip!
Na enig vergaderen werd besloten de thuiswedstrijd te doen plaats vinden op 10
april 1963, terwijl de returnwedstrijd in Lissabon op S mei1963 werd bepaald.
Nederland was opnieuw gevangen in de ban van de Europacupkoorts en hoe meer de
dag van de eerste wedstrijd naderde hoe meer Nederland ge-vangen werd in de Cupsteer.
Overal klonk het lied van de club, overal zag men rood- en witte vlaggen wapperen,
overal toonde men medewerking en in binnen- en buitenland leefde men mee met deze
wedstrijd, die zelfs een juwelier op het Stadhuisplein in Rotterdam aanleiding
gaf een speciaal carillon boven zijn zaak te doen aanbrengen hetwelk op ieder
heel uur het be-roemde lied van Feyenoord speelde op de wedstrijd zelf door duizenden
en nog eens duizenden beluisterd.
En toen op die avond van de tiende april van het jaar 1963 in het knotsvolle Feyenoordstadion
de bal aan het rollen gebracht werd voor en in de eerste wedstrijd tussen Feyenoord
en Benfica, toen heerste er alom in Nederland een schier spook-achtige stilte.
De straten lagen verlaten, daar was vrijwei niemand in dorpen en steden te zien;
de politie had halve diensten ingelast om zoveel mogelijk personeel binnen en
om het stadion te hebben, de theaters hielden hun deuren gesloten, raadsvergaderingen
werden uitgesteld, alles wat buiten het voetballen niet belangrijk genoeg mocht
worden genoemd, ja zelfs al was het dat wel, geraakte op het tweede plan. Nederland
zat of in het Rotterdamse Stadion of het zat thuis bij radio en televisie en nooit
is er een grotere luister- en kijkdichthéid in en onder het Nederlandse
volk geweest dan pp de tiende april van het jaar 1963.64.000 toeschouwers in de
Kuip, miljoenen aan radio en televisie in binnen- en buitenland, het was een avond
om nooit te vergeten en van baby tot bes sprak men van Feyenoord, met welke uitspraak
ook. Niemand wilde deze wedstrijd missen. Feyenoord en Benfica speelden puntloos
gelijk (0~0). Gerard Bergholtz miste twee machtige, prachtige kansen om Feyenoord
twee doelpunten te bezorgen en die missing links zijn aanleiding geweest tot vele
heftige pole-mieken, die nog eens extra opgeld doen na de 3-1 nederlaag in Lissabon
en de ,,alsjes" dansten als lustige elfjes door de vurige gesprekken der
Feyenoordfans onder het pittoreske motto: It's all in the game.
De 8ste mei 1963 bracht dus de returnwedstrijd en was er voor de eerste wedstrijd
reeds een reusachtig meeleven betoond, voor de uitwedstrijd komen slechts superlatieven
in aanmer-king om kennis te geven van de beweging die gaande was. Kranten spanden
zich in om voetbalsupporters op te wekken als toeschouwer naar Lissabon te gaan
om Feyenoord tot steun te zijn in de strijd tegen het machtige Benfica. Baanbrekend
werk werd in dit verband verricht door HET VRIJE VOLK, dat zelfs twee passagiersschepen
charterde, t.w. de WATERMAN en de GROTE BEER om vele honderden Feyenoordfans tegen
een bijzonder redelijke prijs naar Lissabon te laten varen en wat dit dagblad
gepresteerd heeft is onvoorstelbaar. Speciale radio- en televisie-artiesten gingen
mee aan boord van de schepen om de mensen bezig te houden en een naam zal voor
altijd aan deze reis verbonden blijven, nI. die van radio-organist Cor Steyn die
op lovenswaardige wijze op zijn orgel de mensen heeft vermaakt en wier GEEN WOORDEN
MAAR DADEN meer dan duizend maal ten gehore werd gebracht. Ook Thom Kelling heeft
zijn steentje daarin bijgedragen en laatstgenoemde vertelde mij een dezer dagen
dat hij nog ontroerd wordt als hij denkt aan de enorme belangstelling der honderdduizenden,
opgesteld langs de Nieuwe Waterweg, toen de beide schepen hun koers naar zee bepaalden.
Bron: Phida Wolff jr. in
Feijenoord, uitgave NRC Tijdschriften, mei 1965