|
Rindlerin Akşamı
Donülmez aksamın ufkundayız, vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm, nasil geçersen geç.
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasından güneş doğmayan büyük kapıdan
Geçince başlaycak bitmeyen sükunlu gece.
Gruba karşı bu son bahçelerde, keyfince,
Ya zevk içinde harab ol, ya aşk icinde gönül.
Ya lale açmalıdır goğsümüzde yahut gül.
Yahya Kemal
|