Ο δάκος και ο δράκος των εκλογών

Αμέσως μετά τις εκλογές οι δαιμόνιοι πράσινοι αναλυτές του εκλογικού αποτελέσματος απεφάνθησαν ότι για όλα (ή για περίπου όλα) δεν φταίει η ανάλγησία των κυβερνώντων, η καθεστωτική συμπεριφορά, κομισάριων, τιτουλάριων και λοιπών, αλλά το κύριο βάρος του εκλογικού καταποντισμού έφερε ο δάκος, ο οποίος μετά την εξολόθρευση και του τελευταίου κουκουτσιού ελιάς, προσέβαλε και τους εγκέφαλους των ψηφοφόρων....
Για να αντιστραφεί το κλίμα (αφού οι εκλογές έρχονται), σε μια συντονισμένη ενέργεια, Νομάρχες, υποψήφιοι νομάρχες, βουλευτές, υποψήφιοι βουλευτές και λογής συνοδοιπόροι, έσπευσαν να αγωνιστούν για την επαναφορά των αεροψεκασμών. Ετσι, σε Κέρκυρα, Μαγνησία και Λασίθι, οι άγγελοι εξ ουρανού όπως θα έλεγαν και οι ΝΑΤΟικοί ειδήμονες, θα καταστρέφουν τους κακούς δάκους και θα σώζουν τον ελαιόκαρπο, τις μέλισσες, τα τζιτζίκια, τα πηγάδια, τις ντομάτες τους ηλιοκαμένους παραθεριστές κ.λ.π.
Αντί λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια να αναζητηθεί μια λύση οικολογική και ουσιαστική, όλα αφέθησαν στην τύχη τους για να έρθει την τελευταία στιγμή η εξ ουρανού λύση. Φυσικά, οι αγρότες το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό, είτε υπάρχει σοδιά είτε όχι, είτε παραχθεί περισσότερο λάδι είτε λιγότερο, η τιμή του θα παραμένει στάσιμη προς δόξα των αρμοδίων κρατικών τεμπελχανιών που για δεκαετίες επί δεκαετιών δεν κούνησαν το δακτυλάκι τους για να προωθήσουν το ελληνικό λάδι (το καλύτερο του κόσμου σύμφωνα με ξένες μελέτες) στις διεθνείς αγορές. Ετσι το ελληνικό και κερκυραϊκό λάδι εξάγεται σε εξευτελιστικές τιμές στην Ιταλία, η οποία στη συνέχεια το αναμειγνύει με τα κακής ποιότητας δικά της και το εξάγει ως γνησίως Ιταλικό σε όλα τα σημεία της υδρογείου.
Ολοι ξέρουν ότι αν δεν υπήρχε η ΕΟΚική επιδότηση, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος εντατικής καλλιέργειας των ελαιοδέντρων. Αν μάλιστα προκριθεί η λύση της επιδότησης ανά ρίζα, ανεξαρτήτως παραγωγικότητας, τότε οι ελαιώνες θα μετατραπούν σε λόγγους. Σε αυτό το πλαίσιο δεν θα πρέπει να θεωρείται παράλογη η κοπή των δέντρων και η εξαγωγή τους (πάλι στην Ιταλία). Ο κερκυραϊκός ελαιώνας, εκτός από αισθητικό γεγονός, επιτέλους, θα πρέπει να ειδωθεί από αυτούς που έδωσαν το πράσινο φως για την τσιμεντοποίηση των ακτών μας, και ως μια απαξιωμένη πλουτοπαραγωγική πηγή που πρέπει επιγόντως να βρει ένα δρόμο για το αύριο.
Αλίμονο αν τα ελικόπτερα, το λεμπαϊσίντ και οι προεκλογικές ασυναρτησίες εκλαμβάνονται ως σοβαρές λύσεις.
 

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ