M΄ αυτό το τεύχος το ΕΧΙΤ συμπληρώνει δύο χρόνια ζωής. Συνήθως οι απολογισμοί που διαβάζετε σε διάφορα editorial μοδάτων και γκλαμουράτων περιοδικών, παρουσιάζουν τα όποια γενέθλια τους ως ένα γεγονός για το οποίο θα  πρέπει να νιώθει περηφάνια, εκτός από την μητέρα του εκδότη, διευθυντή, αρχισυντάκτη κ. λ. π. και τουλάχιστον ολόκληρο το έθνος.
Τα δικά μας δεύτερα γενέθλια μας βρίσκουν διαφορετικούς απ΄ ό,τι είμαστε τον Δεκέμβριο του ΄96. Το ΕΧΙΤ αν και ξεκίνησε χωρίς κανένα οικονομοτεχνικό σχεδιασμό, κατάφερε να παρουσιάσει είκοσι έως σήμερα τεύχη και πέντε μικροβιβλία. Σ΄ αυτή τη δίχρονη περιπέτεια συναντηθήκαμε με εκατοντάδες ανθρώπους και συνεργαστήκαμε με δεκάδες. Όλοι αυτοί άτυπα μέλη της γνήσια ρομαντικής και ιδιαιτέρως κερκυραϊκής ομάδας "Μnemonic Company" κατέθεσαν και συνεχίζουν να το κάνουν, κάθε τι που πέρασε από τον αισθηματικό και αισθητικό τους ορίζοντα. Αυτό το ευχάριστο και ατέλειωτο παιχνίδι της ανακάλυψης και αποκάλυψης των πτυχών της Ιστορίας και της Μικροϊστορίας της Κέρκυρας, δεν οδηγεί, ούτε στον εξωραϊσμό του "άφθαστου" παρελθόντος, ούτε σε κάποιον ανόητο τοπικισμό. Ουσιαστικά είναι μια διαδρομή, μια πορεία συνάντησης με το παρόν εκείνο που περιέχει το παρελθόν και το μέλλον. Γι΄ αυτό το λόγο εξάλλου, νιώθουμε την ανάγκη όλοι όσοι συμμετέχουμε στην δημιουργία του ΕΧΙΤ να μιλήσουμε, να ασχοληθούμε με τις νέες τέχνες και τεχνικές επικοινωνίας. Αυτός ο δίαυλος μας ενώνει με τους αναγνώστες, αυτός και ευθύνεται για το αποτέλεσμα.

(Αβλαγαθαγάλβα ήταν μια καρκινοειδής συνθηματική λέξη των πρώτων χριστιανών. Την ίδια λέξη χάραζαν επάνω σε μενταγιόν που τα φόραγαν πριν βρεθούν στην αρένα με τα λεοντάρια).
 

Επιστροφή στο ΕΧΙΤ