sneeuwklas in
Saint-Luc, Val d'Anniviers,Valais, Zwitserland

(12 - 23 maart 1998)

Clicquez ici pour la version française:
"LA VIE DES CHANDOLINARDS"


 

Chandolin, 2000m.
Het hoogst gelegen constant bewoonde dorp van Europa.

 

HET LEVEN VAN
DE CHANDOLINARDS

 

De inwoners van Chandolin waren, zoals alle Anniviards trouwens, nomaden.

Ze leefden van de landbouw en de veeteelt, dit op het ritme der seizoenen. Ze bezaten gronden die zich uitstrekten tussen 500 en 2500 m hoogte: weiden, akkers en wijngaarden. Naargelang het voortschrijden van de seizoenen verplaatsten ze zich; vrouwen, kinderen en vee inbegrepen.

Half februari installeerde men zich in Sierre (in de Rhônevallei) voor de eerste werkzaamheden in de wijngaard. Na het smelten van de sneeuw steeg men vervolgens naar Soussillon, gelegen tussen Sierre (500 m) en Chandolin (2000 m), waar men hooi voor de dieren in voorraad had. In mei klom men naar Chandolin waar de koeien het eerste gras konden verorberen, en als dit op was dreef men ze naar de alpenweiden op 2500 m hoogte. Men daalde dan weer af naar Soussillon, en steeg vervolgens weer naar Chandolin, telkens om te hooien. In de herfst zakte iedereen weer af naar Sierre voor de wijnoogst. Rond 15 december ging het terug naar Chandolin, waar men de winter doorbracht. De mannen hakten dan hout in het bos.

Tijdens deze tochten volgde de onderwijzer zijn leerlingen en de pastoor zijn parochianen. Men verplaatste zich te voet of per muilezel.

De inwoners van Chandolin werden pas sedentair toen in 1961 de weg vanuit Saint-Luc werd aangelegd. Hiermee werd het licht op groen gezet voor de ontwikkeling van het toerisme.



Bekijk enkele foto's (met begeleidende uitleg) uit de tijd van het nomadisme op onze pagina
"
Val d'Anniviers, zoals het honderd jaar geleden was"



naar de vorige sneeuwklaspagina
naar de "sneeuwklasthumbnails"
naar het "sneeuwklasregister"
naar