Het geestelijk en lichamelijk welzijn van onze jacuzzigenoten en -genotes liggen ons nauw aan het hart. Aan dat laatste doen we zelf meestal wel iets, dankzij overheerlijke massages met Marc32 Amandelolie. Geestelijke gezondheidzorg laten we dan weer liever over aan onze huispsycholoog Dr Oogkuis.

"En hoe staat het dan met de alternatieve geneeskunde ?", horen wij u vragen. Ook hiervoor kunnen en mogen wij niet meer zwijgen, temeer nu twee van onze meer aantrekkelijke jacuzzigenotes een wonderbaarlijke therapie ontdekten. Miek en Greta, twee Limburgse hartvriendinnen, zijn sedert een kleine maand verslingerd op eikelbloesem, een delicatesse met wonderbaarlijk heilkracht voor de geest.

Reden genoeg dus om op een zomerse middag de Boudewijnsnelweg naar Hasselt af te bollen en op een zonnig terrasje in het gezelschap van twee uiterst fraai gedecolleteerde dames, meer hierover te vernemen.

M32: Beste Miek en Greta, laat mij jullie eerst en vooral bedanken voor de vriendelijke uitnodiging hier in de Limburg. We hebben het al vaker gezegd in de jacuzzi: de Limburgse meisjes zijn de leukste en ik mag, ten behoeve van onze lezers, toch wel bevestigen dat in klank en beeld Limburgse jongedames van 40+ onze stoutste verwachtingen overtreffen.

Miek: Charmeur ! Wat drink je van ons ?

M32: Dames, please, allow me (nvdr: Gilbert schenkt voor ieder een glaasje champagne in)

Greta: Markske voor mij niet te veel, want het stijgt me nogal vlug naar het hoofd en wie weet wat er dan gebeurt.

M32: Greta, ik zie dat je weer kan lachen en dat doet plezier, want het is wel even anders geweest, niet ?

Greta: Inderdaad, Mark, de voorbije twee, drie jaren zag ik het echt niet meer zitten. Een midlife-crisis zou je het misschien wel kunnen noemen. Het begon allemaal met de aankoop van een Zanetti-strijkijzer op Tongeren-markt.

M32: Een Zanetti strijkijzer ? Ik voel al nattigheid

Greta: Ik had het moeten weten dat je voor alle huishoudspulletjes resoluut voor kwaliteit moet kiezen en zeker voor een strijkijzer, toch wel het kerninstrument voor huiselijke vreugde. Maar het aanbod klonk zo verleidelijk, de marktkramer kon die waar zo goed aanprijzen dat ik tegen Jos, mijn man zei: "Dat moet ik hebben". Je moet weten dat op dat ogenblik mijn strijkijzer, een Philips SV1700, nog een huwelijksgeschenk van Nonkel Frans en Tante Francine, van zijn pluimen liet.

M32: Een Philips SV1700, nochtans in zijn generatie een verdraaid goed ijzer. Wij herinneren ons nog hoe Lea Govaerts met dat ijzer de Grote Strijkprijs van Olen won in 1991, waardoor zij zich kwalificeerde voor de Europese kampioenschappen in Leipzig. Maar ga door

Greta: Hoe goed het ijzer ook was, ja, je weet hoe dat gaat, nog maar pas gehuwd, je gebruikt het ijzer niet correct volgens de handleiding, je giet er al eens niet ontkalkt water in, enfin, ik kreeg de Jos zijn hemden niet meer effen. Nu moet je weten, mijne Jos die let altijd goed op zijn uiterlijk, loopt er altijd heel fraai bij en met zo'n verkreukeld hemd erbij was dat geen zicht. Ik was gewoon niet meer fier op mijn eigen ventje en dat kan natuurlijk niet. Dus kochten we die Zanetti, tegen beter weten in.

M32: en al gauw begonnen de problemen ?

Greta: Nee, een kleine periode ging alles goed. Jos kon weer kraaknet gesteven de deur uit, allez, ik bedoel in kraaknet gesteven hemden. Ook de communiekleedjes van de kinderen waren van de schoonste in de parochie. Maar op een dag merkte ik op dat er iets scheelde met de thermostaat van die Zanetti. Ik wou een 50%-acryl-nachtjaponnetje van mij strijken en meteen kleefde het aan mijn strijkijzer vast. Alhoewel ik het op synthethisch materiaal had ingesteld, bleek het de temperatuur van linnen te geven. Weg dus mijn slaapkleedje, tenzij ik met een gat erin ter hoogte van mijn bips wou rondlopen. en zo iemand ben ik dus niet, die onzedig door haar huis loopt !

M32: In plaats van het strijkijzer dan weg te doen - want herstellen lukt nooit bij die Zanetti's - heb je het ijzer toch behouden ?

Greta: Ja, en dat was dus het begin van de donkerste jaren van mijn leven. Op een dag was ik aan het strijken en de telefoon ging. Het was Miek, die mij toen vertelde over de nieuwe sauna die ze net bij haar thuis had laten installeren.

Miek: Ja, en je weet hoe dat gaat, je begint bij die sauna, en al snel ben je bezig over stoom en van die stoom kom je dan bij stoombaden terecht en zo bij de jacuzzi, kortom, voor we het goed wisten zaten we over de mannelijke jacuzzigenoten te praten en dan is ons telefoontje nog niet zo snel gedaan.

M32: Terwijl ondertussen de Zanetti nog stond ingeschakeld ?

Greta: Inderdaad.

Miek: Op een gegeven moment hoor ik Greta dan toch roepen: "Oh, mijn god !!" Ik vroeg nog eerst al plagend: "Wat is er ? Staat Georges Debrauwere soms aan de deur ?". Maar Greta schreeuwde maar dat het brandde.

Greta: Verschrikkelijk Markske, dat kan je je niet inbeelden, dikke rook in de keuken, waar de Zanetti was doorgebrand en mijn strijkgoed in lichterlaaie had gezet. Voor ik er erg in had stond de keuken in brand en sloeg het vuur door naar de eetplaats. Ik ben dan naar buiten gelopen, meegrijpend wat ik nog kon.

M32: We herinneren ons de beelden van die uitslaande brand die uiteindelijk vier huizen in jullie straat vernielde.

Het huis van Greta en Jos staat in lichterlaaie. Drie aanpalende huizen ging ook in de vlammen op.

Greta: We waren op minder dan een uur alles kwijt: ons huis, onze auto die nog in de garage stond, onze huismarmot Tiger, alles waar we een leven lang voor gewerkt hadden. En dan bovendien de woede van de getroffen buren, met zo'n verwijtende blik van "zie daar, die Greta die nog niet eens kan strijken zonder half de stad af te branden."

M32: Daar staan jullie dan, jij en Jos, jullie twee kinderen Mario en Dario: dakloos, bezitloos, terug naar nul

Greta: Een heel zware slag en het begin van een grote lijdensweg: ik voelde me schuldig voor alles: het afbranden van ons huis, van dat van de buren, het mislukken van de kersenoogst dat jaar, het neerstorten van de PanAm-Boeing boven Lockerbie, het kampioen spelen van Genk, het leek allemaal mijn schuld.

Miek: Ze was in die periode niet om aan te zien. Ik had haar eerst nog met Jos en de kinderen bij mij thuis opgenomen, alvorens ze dankzij de goede contacten van Floske met haar voormalige kloosterorde, opvang vonden in het klooster. Maar ganse dagen liep Greta maar te huilen en bedroefd te kijken. Ik zei nog: "Meiske toch, ge moet u herpakken."

Greta: Maar het ging niet, Miek, ik zag het gewoon niet meer zitten. Toen kwamen die vreetaanvallen. Ik at alles op.

Miek: En drinken ! Gilbert kon bij het inschenken jouw ritme gewoonweg niet volgen, meiske.

Greta: En ondertussen bleef die strijk van mij maar liggen opnieuw. Ik kon dus geen strijkijzer meer vastnemen, net zoals wie ooit een auto-ongeval heeft gehad niet meer met de wagen durft te rijden. Ondertussen sleepte het proces met Zanetti over de verantwoordelijkheid maar aan en bleef de schuld, ten onrechte zou achteraf blijken, op mij rusten en werd ik door iedereen met de nek aanzien.

Miek: Ik heb je toen nog gezegd: laat toch de Strijkmobiel komen - jullie waren net met de strijkbusiness begonnen - want een slechte strijk is slecht voor elke relatie. Maar zelfs dat zag je niet zien, h� meiske ?

M32: En andere professionele hulp ? Dr Oogkuis bijvoorbeeld ?

Greta: Ik heb twee sessies bij Dr Oogkuis gevolgd, die me liet inzien dat niet ik maar de Zanetti schuld had aan het gebeurde. Maar ik kon er mij niet overheen zetten, hoezeer ik de doktor ook begreep.

M32: En dan Miek, de revelatie: de ontdekking van aromatherapie ?

Miek: Ja, ik had via de boekenclub een boek toegezonden gekregen over aromatherapie: dankzij alle soorten van aroma's kan je gemoed weer in de juiste toestand komen. Ik heb dan contact opgenomen met de bekende aromatherapist Dedalus, voor mijn eigen problemen op dat ogenblik. (nvdr: Miek zou op dat ogenblik samen met Raf uit Lovendegem een kookrubriek krijgen op VTM, maar die plannen werden in extremis geschrapt in het voordeel van Piet Huysentruyt en Ilse De Meulemeester)

M32: Tiens, wij wisten niet dat Dedalus over die talenten beschikte

Miek: O jawel. Bij mij bleek al gauw dat venkelbloesem zeer kalmerend werkte. Ik heb er Greta dan van overtuigd om ook die therapie te volgen.

Greta in de aromatherapieboetiek.

Greta: Ik vond er in het begin maar niets aan. Ik moest een dertigtal aroma's proeven. Aanvankelijk vond ik Dedalus' Armani aftershave nog het beste aroma.

Miek: Foei, Greta, en dat op onze leeftijd !

Greta: Ja, foei. Uiteindelijk bleek na lang zoeken eikelbloesem de beste resultaten te geven. Miek had er de eerste ervaringen mee.

Miek: Bij het testen, deed ik duchtig mee en ik merkte het meteen: van die eikelbloesem ging ik gewoonweg van de grond. Een zaligmakend gevoel. Ik zei meteen tegen Greta: dit moet je proberen !

Miek ontdekte de eikelbloesem

Greta: Wat ik dan ook heb gedaan, tot grote voldoening van mezelf. De rust keerde weer over mij.

M32: Toch is zo een eikelbloesemkuur niet zonder problemen ?

Greta: Het grootste probleem is dat eikelbloesem zo schaars is. Je kan het nog wel vinden in de Limburgse natuur.

Miek: Ja, op stille plekjes in het bos of afgelegen paadjes, daar vind je eikelbloesem soms nog. Maar je moet heel voorzichtig zijn om die eikelbloesem te plukken.

Greta: Daar zijn wij al uren zoet mee geweest, is het niet Miek ? (wisselen veelbetekenende blikken naar elkaar uit)

Miek: Inderdaad, maar het is de inspanning meer dan waard ! Dankzij die eikelbloesem ben jij er weer bovenop geraakt meid !

Greta: Ja, nu strijk ik weer elke week probleemloos met mijn Calor2000.

Greta nu na vier maand aromatherapie.

M32: Conclusie: de beste remedie tegen slechte dagen: een eikelbloesemkuur ?

Miek en Greta (in koor): Of een middagje met jou in de jacuzzi, Marc.

M32: Gilbert, schenk die meisjes nog eens wat bij !