Een Star Wars verhaal, het vervolg op Monsterwereld en terugkeer naar Monsterwereld
STAR WARS: Labyrint op Monsterwereld

Door: Ronald Delval


Op Monsterwereld in de buurt van het labyrinth: Darth Vader

Darth Vader stond voor de poort van het voor hem onbekende gebouw. De duistere jedi torende een hoofd boven zijn gevolg uit en zijn zwarte harnas fonkelde in de ongewoon brandende zon. Vader las de inscriptie die gegraveerd was op de reusachtige poort, die nog maar onlangs hersteld was "TOEGANG VERBODEN, WIE DIT KEIZERLIJK LABO BETREED ZAL ONMIDDELLIJK NEERGESCHOTEN WORDEN", de duistere Jedi merkte toen op dat er een deel was toegevoegd, "WELKOM IN HET LABYRINT, WIE DIT DOMEIN BETREEDT ZAL EEN VERSCHRIKKELIJKE DOOD TE WACHTEN STAAN" Vader keek wat lager en zag toen nog een inscriptie "AANBID MIJ DANTE, GOD DER GODEN, IK BEN DE GROOTSTE..." verder werd het schrift onduidelijk. Darth Vader wendde de duistere kant aan van de kracht, die zowel hij als zijn meester, Keizer Palpatine beheersten. Dankzij de Kracht ging de zware deur met luid geknars open en de Sith trad het oude, maar reusachtige gebouw binnen, gevolgd door een hele groep Stormtroopers. Één van hen kwam naast Vader lopen, aarzelend begon de Keizerlijke soldaat te spreken "Heer Vader, weet u nog toen we vastzaten op deze rotplaneet enkele maanden geleden...". De jonge soldaat werd onderbroken "Ik weet het Danha'an, Dante was degene waarvan we het logboek hadden teruggevonden, de man leeft vast nog". "Maar dat verandert niets, ik moet en zal die Rebellen gevangennemen en zo'n waarschuwinkje op een oude poort zal mij niet tegenhouden" antwoordde Vader. En ik heb ook nog steeds mijn spion Ken bij de vluchtelingen zitten, hij is mijn troefkaart... . De Keizerlijken kwamen een grote zaal binnen, vele mogelijke gangen konden gekozen worden. Vader riep de Kracht op en vroeg deze om raad, terwijl de Stormtroepen de zaal grondig doorzochten.



Plotseling voelde Darth Vader een rimpel in de Kracht, met een ongelooflijke snelheid activeerde hij het rode lemmet van zijn lichtzwaard. Hij doorkliefde het wezen dat aanviel met veel gemak en gebruikte de kracht om enkele rotsblokken weg te duwen tegen een groep aanstormende demonen. Had de Duistere kant van de kracht zijn bewegingen niet geleid, dan was hij vast nu dood geweest. Achter hem hoorde hij Danha'an iets schreeuwen "Heer Vader, de mutaties zijn nog in leven ze komen eraan en Worm leidt ze!" Onmogelijk, die wezens waren toch vernietigd? Vader draaide zich razendsnel om en zag de leider van de wezens, de steeds regenererende en sterker wordende Worm op hem afkomen, met zijn vier armen en staart in de aanslag om te doden. De Sith Heer sprong opzij en Worm mistte hem maar net, het groene slijmlaagje op diens huid werd een geelgroen om dan oranje te worden. Worm herstelde snel en ging weer in de aanval. Darth Vader werd in de verdediging gedrukt en zijn mannen werden omsingeld door vele bloeddorstige wezens, op wraak belust...

Iets verder: nog steeds op de vlucht

D3-4V, Jano, Ken en Wedge liepen nog steeds door de gangen van het labyrint. De ene gang was helder verlicht, de andere zo donker als de nacht en sommige waren zo laag dat men gebukt moest lopen. D3-4V, Wedge's rode astromechdroid mocht dan wel wonderlijk snelle reparaties uitvoeren op computers of X-Wings, van snel vooruit rijden had hij weinig verstand, het kleine robotje leek op elk ogenblik te kunnen omvertuimelen en regelmatig moesten de drie menselijke kompanen wachten omdat het kleintje achterop geraakte. Het deed niet anders dan klagen wat betekende dat ze vergast werden op een stortvloed van piep-en fluittonen. Na een veertigtal gangen en een negental kruispunten kwamen de twee X-Wingpiloten, de spion en de Droid in een grote zaal terecht. Het plafond leek van goud gemaakt en de muren hadden kleurrijke mozaïeken. Overal hingen lichtbuizen om de zaal te verlichten. In elke hoek stond een hologram van een prachtig landschap: de watervallen van Iquarus, de uitgestrekte bossen van Endor, de berglandschappen van Dusrik en de kristallen grotten van Fli. In het centrum van de zaal bevond zich een grote holoprojektor met een toetsenbord. Wedge stapte op de machine af en activeerde deze "eens kijken wat er gebeurt als...". Plotseling verscheen het hologram van een kale man met een labojas aan. "Ik ben Dante, geleerde en toekomstige Keizer" sprak de arrogante kaalkop. "Wij.." sprak Wedge, maar het holografisch beeld onderbrak hem, "Jullie, jullie zijn deel van mijn experiment". Ken, Vaders' spion vloog uit "Welk experiment, wat is dit allemaal???". "Oh kijk eens aan het is tijd, het experiment gaat beginnen, bereiken jullie levend mijn schuilplaats dan praten we, nu tot ziens!" het hologram verdween waarop de muur openging en een horde viswezens en kleine rode demonen eruitkwam gehold...

Danha'an en een drietal andere Stormtroopers waren met hun rug tegen de muur gedrukt door de herhaaldelijke aanvallen van de gemuteerde wezens. Hun witte harnassen zaten onder het blauwgroen bloed van de kleine en grote aanvallers en hun Blastergeweren spuwden hun dodelijke ladingen zonder pauze. Dit kan ik niet meer lang volhouden Danha'an en zijn makkers baanden zich een weg richting een van de vele gangen die het labyrint rijk was. Terwijl de vier Stormtroopers de gang invluchtten, wisselde de strijd tussen de Stormtroopers en demonen voortdurend, de ene keer leek de ene partij aan de winnende hand en dan weer de andere. Darth Vader en Worm waren van het strijdtoneel verdwenen...

Enkele gangen verder: het eerste duel

Darth Vaders lichtzwaard bewoog vliegensvlug en Worm ontweek het rode lemmet net op tijd of hij was doormidden gesneden geweest. De staart van Worm haalde uit met de zijn giftige angel, maar net als zijn tegenstander ontweek De Duistere Heer van de Sith de eenvoudige, maar dodelijke aanval. De vier armen van Worm haalden nogmaals vliegensvlug uit maar de aanvallen werden afgeweerd door Vaders wapen, Worm verloor zijn armen maar deze groeiden onmiddellijk terug aan voordat Vader de kans had om nogmaals uit te halen. Het wezen geneest nog sneller dan de vorige keer, en de Kracht heeft totaal geen uitwerking op hem en zijn inferieure soortgenoten, net alsof ze de Kracht gewoonweg verwerpen. En een voorwerp om te projecteren vind ik ook niet. Worm sloeg toe en Vader pareerde nogmaals en hoewel het wezen weer twee van zijn vier armen verloor, beukten de twee anderen tegen het zwarte borstpantser van Vader. Worm regeneerde zijn armen, maar in plaats van door te vechten stopte hij alle beweging, een klein apparaatje in zijn achterhoofd begon te piepen en Worm verdween vliegensvlug in één van de gangen. Waar vertrekt hij met zo'n haast naartoe? En dat apparaatje was vast van zijn meester, goed als hij in die richting liep dan ga ik daar ook naar toe. Vader keek nog eens het controlepaneel op zijn borstpantser na, die de controle had over de helm, die de functie van zijn longen verving. Even later verdween hij in dezelfde gang als die waarin Worm was gelopen en hij liet de Duistere Kant leiden. Mijn haat en woede zullen de Duistere Kant sterker maken en ik zal elk obstakel overwinnen, zelfs Worm.

De grote zaal: een klein probleempje

De zwerm wezens kwam de zaal binnengespoeld als een hongerige vloedgolf die alles dreigde te verzwelgen. Jano en Wedge schoten wild in het rond terwijl de eerste wezens naderden. Een klein rood duiveltje met scherpe hoektanden beet zich vast in de arm van Ken terwijl een geschubd visachtige mens naar de keel van de jongen greep, zijn tanden ontblotend en klaar om een lekker hapje tot zich te nemen. Het viswezen zijn blauwe klauwen prikten de jongen in de keel. Kleine druppeltje bloed sijpelde in de zwarte vest van de jongeling. Ken trachtte zijn wapen uit de holster te krijgen maar nog zo een rood duiveltje verhinderde dit door zijn andere arm vast te grijpen. Nou dat was dat, ik zie mijn vader en mijn zus vast niet weer en van dat heldhaftige spionnegedoe in dienst van het Rijk is ook niet veel terechtgekomen... D3-4V reed van de ene kant naar de andere hopeloos trachtend een uitgang te vinden, om uiteindelijk ingesloten te raken tussen enkele gedrochten. Gelukkig beschermde de ijzeren beplating van de nerveuze astromechdroid hem tegen de tanden en klauwen van zijn aanvallers. Wedge en Jano sprongen Ken te hulp, de X-Wingpiloten schoten de drie aanvallers neer en sleurden hem naar de achterste ruimte van de zaal in de richting van de enige overgebleven uitgang. D3-4V rolde hen vliegensvlug achterna terwijl hij enkele hoge pieptonen uitzond die veel weg hadden van één of andere klacht vermengd met een heleboel scheldwoorden. Terwijl ze de ene na de andere gang doorliepen hoorden ze hun hongerige achtervolgers naderen, de losgeslagen biologische wapens van het Rijk gaven blijkbaar niet snel op. Het viertal ruimtehelden kwam terecht op een kruispunt en terwijl ze daar even lagen uit te puffen, kwamen ze oog in oog te staan met enkele andere ongewenste gasten die uit een andere gang aankwamen. Het waren de gevreesde Stormtroopers van het Rijk en ze hadden gevonden wat Heer Vader zocht. Hun Blastergeweren richtten zich op Wedge en zijn vrienden...



Het hart van het centrum: het experiment

Nou, nou mijn wezentjes zijn al net zo snel als dat ze dodelijk zijn. Dantes keek naar het videoscherm, waar hij het gevolg van Darth Vader op kon zien. Het escorte had bestaan uit elitesoldaten en toch waren ze verslagen geweest, op het scherm kon men de Stormtroopers zien liggen met hun kappot gescheurde witte harnassen en helmen, vernietigde wapens en afgerukte ledematen. De demonen hadden het grootste deel van hun eigen doden opgegeten nadat ze de lijken van de Stormtroopers opgevreten hadden met dezelfde onverschilligheid als het ware een onschuldig ijsje. De Stormtroopers die helemaal of grotendeels heel waren herrezen nu als hersenloze zombies en sloten zich aan bij zijn horde wezens. Op een ander scherm kon hij Worm zien die hij teruggeroepen had, maar ook Darth Vader die met vaste tred dezelfde weg volgde als zijn dienaar. Op nog een ander beeldscherm kon hij de Rebellen en hun Keizerlijke tegenstanders zien die klaar waren om elkaar af te maken. En als iedereen incluis Darth Vader kon worden gedood, dan zou hij de eieren van deze Keizerlijke, neen 'zijn' uitvinding op de wapenmarkt gooien. Wat was het toch heerlijk als alles liep zoals het moest. Hij schonk zich een glaasje Taliaanse Whisky in en zakte wat dieper weg in zijn stoel, voor zover het Dantes betrof was alles fantastisch.

Terug bij de confrontatie: verraad???

De Rebellen waren plotseling uit een van de gangen verschenen tezamen met een jongen en een kleine droid. Danha'dan en zijn drie makkers hadden hun wapens in de aanslag en stonden zelf voor de getrokken blasterpistolen van de twee gezochte X-Wingpiloten. "Handen omhoog, laat je wapens vallen Rebellen of, eeh...eeuh" Danha'an aarzelde, hoewel zij met vier waren en de Rebellen maar met twee, waren ze meer ervaren en klaar om terug te vechten. Indien ze weerstand zouden bieden zou Wedge kunnen sterven, ze hadden immers niet de kans gehad om hun wapens op verdoven te zetten. En Darth Vader wou de leider van Rogue Squadron en zijn kompanen levend en wel voor ondervraging, als ze stierven zou hij hen vast persoonlijk doden. Wedge hief zijn wapen en wou de trekker overhalen toe een blasterpistool tegen zijn slaap werd gedrukt. "Wat in godsnaam doe je Ken, zij zijn de vijanden en niet wij!" riep Jano geschrokken. "Fout, jullie zijn de vijand en ik ben één van de nieuwste Keizerlijke spionnen" snauwde Ken. De jongen maakte met een beweging van zijn hand duidelijk dat ze zich moesten overgeven en hun wapens aan hem geven. "Goed gedaan Ken" Vader zal trots zijn op ons. "Yep, Danha'an en we zullen beloond, worden jij en de anderen worden vast bevorderd en ik krijg mijn speciale beloning" Ken gaf D3-4V een stomp zodat hij hun zou volgen. De kleine droid piepte zachtjes en ging achter zijn meester Kapitein Wedge Antilles rijden. "Je weet niet wat je doet, het Rijk is slecht" sprak Jano en zijn overste Wedge vervolgde "ja, luister naar ons de Keizer is een massamoordenaar en Darth Vader zijn gewetenloze en sadistisch rechterhand". Ken fronste even zijn wenkbrauwen en sprak "Ten eerste de beloning maakt het het allemaal waard en ten tweede, Vader mag dan vele 'goeie Jedi', Rebellen en anderen hebben neergejaagd, hij en Danha'an hebben mij en mijn familie gered toen we hier nog al eens vast zaten" Ken keek even bliksemend in Jano's richting en voegde er aan toe op een bitsige wijze "En nu doorstappen of ik vergeet dat je levend VEEL meer waard bent dan dood". Het groepje stapte verder op een snel tempo tot ze in een nog grotere zaal dan de vorige terechtkwamen, in de verte hoorden ze de demonen roepen, lopen en tieren. Een grote stalen deur sloot de uitgang af en ze zagen een groot bureau gemaakt van Trussische diamant. Naast het bureau stond... . Danha'an en Ken schreeuwden het uit bij het zien van deze oude bekende "AAHH Worm, jij was toch vernietigd" De vier Stormtroopers en Ken legden hun wapens in de aanslag terwijl de twee piloten hun blasterpistolen opraapten, die Ken had laten vallen. "Geweld is niet nodig hoor" Nu merkten de Keizerlijken en Rebellen pas de man achter het bureau op. "Welkom" zei de kale man waardig "ik ben Dante en jullie zijn voorbij het eerste deel van mijn proef geraakt, voorbij deel twee geraken jullie niet..." De man nam een bokaal met als opschrift Mutatie extract (vloeibaar). Hij smeet het in hun richting "nu, zijn enkel de sterksten over en alleen zij kunnen de verandering overleven, veel plezier!!!" Het glas brak en de vloeistof spetterde over zowel de Keizerlijken als de Rebellen. Iedereen deinsde achteruit klaar om ook zo'n wezen te worden als de gemuteerde mensen, gekruist met andere dieren, die op deze planeet leefden. Dante en Worm lachten beiden op dezelfde verschrikkelijke wijze... .

Niet veel verder: het Kwaad tegen het Kwaad

Darth Vader stapte met vaste tred door de gangen van het labyrint. Hij was het spoor van Worm bijster geraakt en trachtte nu met de Kracht hem op te sporen. Zijn zwarte mantel verborg zijn leren pantser en het controlebord voor zijn afschrikwekkende helm die lucht in zijn beschadigde longen pompte. Met een simpele armbeweging sloeg hij zijn mantel open, zijn gehandschoende hand greep naar zijn gordel en meer bepaald het lichtzwaard dat eraan was bevestigd. Hij keek even rond en stapte verder, zijn hoge knielaarzen beukten op de stalen vloer. Ik zal het wezen terugvinden, eindelijk heb ik nog eens een waardige vijand gevonden. Ik mag hem niet laten ontsnappen, ik heb alle Jedi persoonlijk uitgeroeid en die hadden de Kracht aan hun kant. En nadat ik de gigant heb verslagen zal ik eens een babbeltje slaan met zijn 'meester'. Heer Vader kwam nogmaals op een kruispunt, waar hij de kracht ter hulp riep. Hij wist nu welke weg te nemen en volgde die dan ook, hoewel hij wist dat er gevaar dreigde. Niets kan mij bedreigen zolang ik de Duistere Kant dien, niets. Plotseling zag hij een enorme poort, met daarvoor een hele groep wezens, sommige waren eieren aan het leggen en anderen liepen doelloos rond. Plotseling zagen ze hem, even leek het of zij geschrokken waren van zijn indrukwekkende gestalte, maar dat ogenblik was snel voorbij en ze stormden op hem af. Darth Vader nam een kleine zwartzilveren cilinder, zijn lichtzwaard en meteen verscheen een rood lemmet van pure energie. Maar dertig, de vorige keer dat ik hier was met mijn mannen, in de val had ik alleen gestaan tegen meer dan honderd van die domme en trage wezens, dit wordt een makkie, een opwarmertje voor wat er achter die deur ligt. Een man die gekruist was met een Denferse Jachthond viel het eerst aan. Hij besprong Darth Vader zoals een hond beaamt, met de tanden ontbloot en alle kracht in de sprong gestoken. Maar ondanks het wezen zijn dierlijke snelheid kon Vader de aanval makkelijk ontwijken. Hij zette een stap opzij zodat de hond hem voorbijsprong en draaide om zijn as om vervolgens met alle kracht toe te slaan, zijn harige maar toch mensachtige aanvaller liep twee cirkeltje en viel toen dood neer dicht bij hoofd dat wat verder in een plas bloed lag. Een tiental kleine rode duiveltje vielen aan met hun staart heen en weer zwaaiend. Darth Vader wou hen met de kracht wegduwen, maar bedacht toen dat de wezens de kracht afstootten. Hij zette zich dus in een verdedigingspositie met de armen voor hem en de handen rond zijn lichtzwaard geklemd. De eerst zes liepen letterlijk op zijn zwaard in en de volgend groep stierf met één simpele zwaai van zijn wapen. Nu kwamen de overige en veel sterkere wezens in actie. Een grote groep zwarte Demonen en Vismensen kwamen aangehold. De Sith Heer gooide zijn wapen naar de vijand en veroorzaakte de onthoofding van enkele van hen. Met de kracht riep hij het cilindervormige handvat weer terug in zijn hand en deed dan een woeste uitval. Het wapen sneed nogmaals met gemak door de anders zo taaie gemuteerde huid. Vervolgens stapte Heer Vader op de twee overige wezens af die achtergebleven waren om de eieren te beschermen. Eerst ze wat martelen voor ik ze afmaak en dan de eieren vernietigen. En na dit kleine pleziertje kan ik me wat amuseren met de Rebellen en de eigenaar van dit complex. De twee wezens die achtergebleven waren deinsden terug voor de meer dan twee meter hoge gestalte met angstaanjagende helm en bijhorend masker. Na deze slachting hadden ze vastgesteld dat deze vijand niet zo traag en zwak was als de anderen die ze hadden vermoordt en vervolgens opgevreten op de meest onhygiënisch wijzen. Ze vroegen zich af wie het grootste monster nu eigenlijk was, wie was de jager en wie de prooi...

Terug in het kantoor: nattigheid

Wedge greep naar zijn gezicht waar enkele druppels van het goedje op was gekomen. Maar er gebeurde niets, helemaal niets. "Water, het is doodgewoon water" riep Jano uit. "Wat voor een grap is dit" riep een van de Stormtroopers die met Danha'an was meegevlucht, zijn stem klonk veel mechanischer door de witte helm die hij droeg. Zowel de Rebellen en Keizerlijken keken niet begrijpend in de richting van Dante en zijn kolossale lijfwacht. De man zat er maar beteuterd bij "Hoe kan dat, jullie zijn niet veranderd". Wedge stapte naar het bureau. Worm maakte aanstalten om hem tegen te houden, Ken en de anderen richtten hun blasters onmiddellijk in zijn richting. Dante drukte op een knopje op een soort polshorloge en de lijfwacht kalmeerde. De X-Wingpiloot beukte met zijn hand op het bureau "dat goedje was water". Dante antwoordde verontwaardigt "onmogelijk ik heb het zelf uitgevonden en het werkt perfect, hoe kon je..." de kale professor knipperde even langzaam, alsof hij nadacht en schreeuwde plotseling "welk antigif heb je gebruikt, zeg het me en wel nu!!!". "Je bent gewoon gek van hier zolang alleen te zitten met je monstertjes en de lijken van diegene die met jouw aan het Keizerlijk project werkten" repliceerde Ken. Dante stond recht en zei"Ik ben een GOD en als jullie je nog zo onbeschoft gedragen bliksem ik jullie neer met mijn ogen". "Oh ja, en waarom heb je ons dan niet kunnen veranderen als je zo goddelijk bent?" vroeg Wedge spottend. "Jullie zijn het gewoon niet waard, trouwens ik hoef jullie niet meer te bewijzen dat ik goddelijk ben, dat heb ik al gedaan". "We luisteren 'professor' " zei Danha'an. "Wel ik heb de monsters dankzij Worms controle en invloed op de wezens, die ik en de andere geleerden hebben ontwikkeld, Darth Vader en zijn escorte laten doden, wat zeg je daarvan hé" Dante keek fier de kamer rond alsof de krankzinnige geleerde een applaus verwachte. "Je bent totaal van lotje getikt" Danha'an stapte op Dante af gevolgd door zijn drie kompanen. "Halt, ga terug of ik bliksem jullie persoonlijk neer" riep Dante benauwd. "Doe maar kaalkop" sprak één van de geharnaste soldaten. "Ik zal jullie van die gruwel sparen, in de plaats van zo'n eerloze dood zal Worm jullie afmaken". Worm lachte gemeen en stak zijn vier gespierde armen in de lucht. "Niemand komt aan die Rebellen, Worm, ze zijn van mij" riep een zware stem. De kolos draaide zich om en stond tegenover Darth Vader die zijn lichtzwaard activeerde. Het rode lemmet van pure energie verlichte zijn afschrikwekkend zwarte masker dat zoals altijd het geluid van een zware ademhaling maakte. Dante drukte op een knop op zijn armband zodat Worm volledige vrijheid had, de machine in zijn hoofd liet alle bewegingen toe. Een andere knop opende een deur waaruit zes zwaarbewapende robots stapten. "Dit is mijn lijfwacht bestaande uit zes Assassin droids, het zijn kopieën van de robot premiejager IG-88 en hoewel ze iets kleiner en minder slim zijn, kunnen ze jullie best aan" Dante keerde zich naar de zes ijzeren moordmachines en beval "dood de indringers, NU!!". De lijfwachten kwamen met hun wapens klaar om dood en verderf te zaaien op Wedge en de anderen afgestapt. D3-4V reed ongemerkt achter Dante, die naar zijn lijfwacht stapte, naar het bureau. Worm stond tegenover Vader die ondanks zijn grootte nog altijd een kleintje was vergeleken met het vierarmig gedrocht. Worms slijmlaagje (dat zijn huid bedekte) werd groen en het wezen sprak "Ik ga je met plezier uiteenscheuren en van je huid een tapijtje maken". Darth Vaders antwoordt was simpel "Onderschat de kracht van de Duistere Kant niet" en de titanen vlogen op elkaar af terwijl de anderen de gepantserde droids van Dante moesten afweren...

Nog steeds op dezelfde plaats: De ultieme confrontatie????

De Robot lijfwacht was onkwetsbaar omwille van hun pantser en de dodelijkheid van Assassin droids was gekend in heel het Universum. De grootste van al deze Assassins was IG-88, hij was bijna zo dodelijk als de beruchte Boba Fett, de beste premiejager. Nu vochten zowel Stormtroopers als spionnen, als rebellen aan dezelfde zijde. Wedge had al menig vuurgevecht meegemaakt in de strijd tegen het kwaadaardige Keizerrijk, maar de meeste hadden plaatsgevonden terwijl hij in zijn X-Wing zat en Tie-Fighters afknalde, slecht enkele keren had hij bij de grondtroepen gevochten en zeker niet tegen de meest dodelijke droids in het Universum. Danha'an had zich met ken en Jano achter een omgegooide tafel gegooid, waar ze toch minimale bescherming genoten. De drie andere Stormtroopers konden nergens heen en hoewel ze de vijand meermaals raakten, konden ze geen serieuze schade veroorzaken voordat zij werden neergeschoten door de Blastergeweren van een veel zwaarder kaliber die de lijfwacht droeg. Dante, die verdween waanzinnig lachend in de gang waar zijn lijfwacht had gestaan op weg naar een vluchtscheepje of iets anders. De robot lijfwachten schoten de tafel aan flarden, toen het stuk meubilair geen bescherming meer bood moesten de in de val zittenden hun schuilplaats verlaten. De koffiekan vormige hoofden met de bloedrode sensoren van de niet zo grote, maar dodelijke robots keken in hun richting. De leider van het zestal, die niet gans zwart was maar voor een deel blauw geverfd hief zijn wapens om de helden af te maken. Een andere robot had Wedge neergeslagen en mikte op de dappere piloot zijn voorhoofd. "Oké, jongens, als we dan toch moeten sterven, dan doen we het met stijl" zei Ken en Danha'an viel hem bij "ja, laten we nog een laatste aanval doen". Jano, Ken en de Stormtrooper schoten nogmaals op de droids en hoewel het allemaal voltreffers waren bewogen de vijanden geen vin. De leider, de droid in het blauw sprak met een monotone en metaalklank "AFMAKEN DIE KERELS". De vingers van de zes robots gingen naar de trekker van hun wapens en missen zouden ze niet doen.

Darth Vader hakte als een slager op Worm in die steeds sneller regenereerde. De uitvallen van de kolos werden steeds krachtiger en ditmaal werd Vader in het nauw gedreven. Vader pareerde elke aanval, en telkens verloor Worm een ledemaat of hand, dat onmiddellijk teruggroeide. De duistere Heer van de Sith zette een stap achteruit en dan nog één en nog één totdat hij met zijn rug tegen de muur stond. Plotseling stak de staart van Worm naar Vaders hoofd en Darth Vader kon de giftige angel van diens staart maar net ontwijken, door opzij te duiken. Vader zat nu in een nog nadeligere positie, haast geknield en de rechterhand van Keizer Palpatine had niet de kans om recht te staan. Worm viel onmiddellijk aan en Darth Vader had al zijn kracht nodig om de gespierde armen die op hem inbeukten af te weren. Vader veroorzaakt vele diepe wonden maar deze geneesden onmiddellijk. Het lichtzwaard drong diep door in Worms onderbuik en het wezen trachtte zijn tegenstander zelfs niet tegen te houden. "Wat zeg je nu Worm?" sprak Darth Vader triomferend, terwijl zijn gehandschoende handen het lichtzwaard voort duwden door de organen van Worm. "Wat ik zeg???" Worm ontblootte zijn hoektanden "Ik win, want als jij je zwaard in mijn buik steekt dan kan je mijn aanvallen niet meer afweren". Nu pas zag Vader zijn fout en voor het eerst sinds lange tijd voelde Vader iets dat op angst leek terwijl Worms klauw het borstharnas van de Sith Heer verscheurde en doordrong tot de al zwakke borstkas. Darth Vader bloedde hevig en kon de pijn en een schreeuw haast niet bedwingen, Worms handen sloten rond zijn keel die beschermd was door zijn helm. Maar als de helm het zou begeven zou hij Vader sterven, omdat de helm zorgde dat zijn kapotte longen lucht kregen. De duistere krijger verloor de greep op het handvest van zijn wapen, dat deactiveerde. Het rode lemmet verdween en het cilindertje viel op de grond met een kletterend geluid. "Ik heb die gek, Dantes gemanipuleerd om jouw hier te krijgen, alleen jij kon mijn krachten tot het uiterste dwingen zodat mijn macht enorm wordt, nog even en ik heb mijn muterende krachten genoeg onder controle om jouw meester, de Keizer van de troon te stoten en samen met de andere mutaties het Universum te overheersen" zei Worm grimmig. "Darth Vader, jij was de grootste krijger in het Universum en zodra ik jou afmaak ben ik de grootste!" bulderde Worm terwijl hij luid lachend zijn greep verstevigde. Darth Vaders zicht door de donkere glazen van zijn helm werd helemaal wazig en hij leek het bewustzijn te verliezen.

Nog steeds op hetzelfde slagveld: het einde nadert... D3-4V had zijn intrekbare arm gebruikt om Dantes computer te hacken en het was het kleine astromechdroidje gelukt om bij het commandosysteem te geraken. Hij had slechts enkele paswoorden in te voeren om Dantes afstandsbediening af te zetten en de controle over te nemen.

"Daar ga je" zei de assassin droid die Wedge had overmeesterd. Het wapen was klaar om te vuren maar er gebeurde niets. De droid stond daar maar en vroeg plotseling op dezelfde toon als de leider van de lijfwacht "Wat is uw bevel meester Antilles?". Nou dat was eens een welkome verandering van de situatie, maar hoe? dacht Wedge. D3-4V kwam echter piepend en fluitend aangereden. En toen wist Wedge pas wat zijn kleine gezel had uitgespookt. De vijf andere droids kwamen aangestapt gevolgd door Ken, Jano en Danha'an. En ook deze robots vroegen "Wat is uw bevel meester Antilles?". Het antwoordt was simpel "Jij daar de blauwe robot, jij zoekt Dantes en stopt hem voordat hij kan ontsnappen en nog wat begint te prutsen met de mutaties". De leider van het zestal stapte onmiddellijk weg en verdween langs de weg die Dante had genomen. "En jullie vijf banen langs de monsters voor mij, mijn droid en Jano een weg naar onze X-Wings en Jano's astromechdroid. "Begrepen meester" en de robots gingen voorop, terwijl de twee Rebellen en de droid volgden. Ken en Danha'an wilden protesteren en naar hun wapen grijpen maar Wedge zag dit aankomen. "Nee we komen niet mee en als jullie ons bedreigen of willen gevangennemen voor Vader dan zal mijn 'lijfwacht' jullie mores leren. Zowel Danha'an als Ken zwegen en bleven hulpeloos achter, ze konden niets doen om de Rebellen te stoppen. Toen de twee Keizerlijken omkeken zagen ze Worm gebogen over een figuur met een gapende wonde op zijn borst. "Meester" riep Ken, "Heer Vader" zei Danha'an verbaasd, de duistere Heer van de Sith, die persoonlijk elke Jedi had neergejaagd voor het Rijk lag daar hulpeloos te versmachten onder Worms greep.

Darth Vader voelde zijn krachten wegvloeien en hij verloor zijn greep op de Duister Kant van de Kracht. "Nog eventjes en je lijden is over, Sith Heer, nog niet sterven want ik wil nog genieten van dit moment" sprak Worm. Op de achtergrond stonden Ken en zijn gezel verstijft van angst naar het schouwspel te staren. Darth Vader strekte zijn hand uit naar een mes dat op het bureau lag en liet het zweven door middel van de Kracht in Worms richting, het mes drong diep door in Worms rug maar het had geen effect. "Belachelijk, een mes tegen mij, jij begint me te vervelen en dus zal ik het maar afmaken" Worms staart ging omhoog en was klaar om een laatste slag toe te brengen die de gepantserde helm van Vader zou verbrijzelen waardoor Darth Vader alle kans op overleven zou verliezen. Plotseling voelde Darth Vader een steek van haat en woede en zoals altijd voedde de Duistere Kant zich hiermee. Hij voelde zijn krachten terug wat toenemen, en hij strekte zijn hand nog eenmaal uit voor deze laatste wanhoopsdaad. Zijn lichtzwaard begon te zweven en keerde met een fantastische snelheid terug in zijn hand. Net toen de staart naar beneden kwam, activeerde hij het lemmet en met een nauwkeurige slag verloor Worm zijn staart. "Ha, nutteloos, de staart is alweer teruggegroeid, je gaat eraan" zei Worm wat onzekerder ditmaal. "En jij praat teveel" sprak Vader duister terwijl zijn helm nog steeds een hijgend geluid maakte. Het zwaard drong nogmaals door in Worms buik en net toen Worm wou zeggen hoe nutteloos verzet was zag hij wat Vader ging doen. Vader trok zijn zwaard naar boven tot aan de nek en terwijl de buik regenereerde en het Wezen gedesoriënteerd was hakt Darth Vader het hoofd af. Vervolgens hakte hij de ledematen van het lichaam en toen nam hij Worms hoofd. "Regenereer dat maar eens, o grote krijger" sprak Vader. Het hoofd antwoordde "Onmogelijk, wat, wat ga je nu doen". Vaders antwoord was kordaat "nou het Keizerrijk heeft vele laboratoria waarin men je zal willen onderzoeken, als je snapt wat ik bedoel". De Duistere Heer van de Sith stak het levende hoofd in een zak en smeet die naar Danha'an. Draag het Stormtrooper, waarop deze stamelde "Ja, Heer Vader". Darth Vader wreef over de wonde op zijn borst "Niets dat niet kan genezen...". Plotseling kwam Dante schreeuwend de ruimte binnenlopen en stopte verschrikt voor Vaders gestalte. "Worm help me" de gekke geleerde zag toen het stapeltje ledematen op de vloer liggen en keek naar Vader met ongeloof. De Sith Heer maakte een simpel gebaar met zijn handen en door de Duistere Kant brak de man zijn nek. Dante viel dood neer, voor Vader op de grond. Plotseling kwam de blauwe lijfwachtrobot binnengestormd. Hij zag zijn prooi dood neerliggen, maar zag een nieuwe vijand voor zich en zijn Blastergeweren openden het vuur. Danha'an wou Darth Vader ter hulp schieten maar het was niet nodig. Vader kon tegen dit wezen de Kracht gebruiken en met een simpele gedachte vloog de droid door de lucht om enkele meters verder te belanden. De robot opende nogmaals het vuur, maar het lichtzwaard ketste net als bij de vorige lading alle dodelijke stralen weg, terwijl de Kracht Vaders bewegingen leidden. Darth Vader stormde op de assassin droid af en met een hevige slag spleet hij het mechanische gevaarte in twee. Hierna keerde hij zich naar zijn twee volgelingen "Kom soldaat en jij ook Ken, we zijn hier weg. Hoewel ik de Rebellen niet heb te pakken genomen heb ik dit toch nog" Vader wees op de zak met het hoofd van Worm "en misschien vangt de IJzeren Vuist of een andere sterrenvernietiger wel de X-Wings, als ze de planeet verlaten". Hierop stapte Darth Vader weg gevolgd door zijn jonge, maar trouwe spion en de Stormtrooper Danha'an.

Epiloog: Het eindigt... nooit!

De assassin droids hadden Wedge en zijn vrienden veilig naar hun schepen gebracht en de enige vijanden hadden ze ter plaatse tegengekomen. Enkele van hun dode makkers waren zombieachtig geworden maar niettemin weggevaagd door de onverslaanbare assassin droids. De droids gingen nu persoonlijk elk wezen uitschakelen en dan? Wel de Rebellen Alliantie kon altijd wel meer mannen van hun potentieel gebruiken. De X-Wing van Jano bezat gelukkig nog zijn droid en Jano was dus niet zijn partner kwijtgeraakt die in het achterste deel van het ruimtetuig dienst deed als copiloot. De andere droids hadden de X-Wings verlaten en waren vernietigd geweest door het droiddodende slijm dat Worm afstootte. Twee X-Wings stegen op, maar zodra ze de dampkring hadden verlaten werden ze belaagd door de IJzeren Vuist, Vaders vlaggenschip en nog enkele andere gigantische slagschepen, die de X-Wings bestookten met groene laserstralen. Ze willen ons blijkbaar niet meer levend Wedge en Jano werden aangevallen door enkele eskaders Tie Fighters die de achtervolging inzetten. Nadat ze buiten het bereik van de IJzeren Vuist zijn wapens en trekstraalbereik waren, bleven deze Keizerlijke jagers hun ruimtetuigen achternazitten en bestoken. De twee X-Wings vuurden weer en de ervaren piloten hadden als snel enkele van hun achtervolgers neergeschoten met hun lasers. Deze Tie-Fighters ontploften en er bleef enkele rimtestof van over. Ze hadden slecht enkele momenten nodig om te ontsnappen en in Hypersnelheid te gaan. De vijandelijke jagers raakten Janos X-Wing met enkele voltreffers die haast fataal waren. Net toen de turbolasers van de Sterrenvernietigers klaar waren om Jano af te maken, verdwenen de twee Rebellen in de Hyperruimte. De jagers keerden weer naar hun moederschepen, de jacht was gesloten, voor vandaag...

Even later landen de twee X-Wing op Yavin 4 waar de Rebellen hun basis hadden. Hier zetelden de leiders van de Rebellen: Mon Mothma, Generaal Ackbar en vele anderen. En van hieruit zou Wedge ooit vertrekken voor zijn grootste avontuur. Hij zou een gigantisch Wapen aanvallen, genaamd Death Star en hij zou strijden aan de zijde van een jongen genaamd Luke Skywalker...

Darth Vaders shuttle landde in het dok van zijn Sterrenvernietiger. Hij had toch één prijs te pakken gekregen voor de Keizer, hoewel deze wel wat bizar was. Hij had bewezen dat hij alles aan kon en nooit zou hij de Duistere Kant verlaten, nooit! Zij was immers het machtigst. Ik voel dat ik de Duistere Kant steeds beter controleer en ooit zal ik sterk genoeg zijn om mijn Meester van de troon te stoten en dan zal ik heersen over het Keizerrijk.Darth Vader sloeg zijn zwarte cape open en zijn zwarte knielaarzen dreunden op de vloer. De rechterhand van de Keizer verliet de shuttle, gevolgd door de enige overlevenden, de piloot, een Stormtrooper en een jongen.

In de hangar van de Sterrenvernietiger stonden vele Tie-Fighters, klaar voor gebruik. Een escorte Stormtroopers in hun witte bepantsering stonden Vader op te wachten en een officier kwam naar voren om hem terug te verwelkomen.

Ken en Danha'an keken toe hoe Darth Vader wegstapte naar zijn vertrekken waar hij in contact zou komen met zijn meester, de Keizer. Hij zou nieuwe orders krijgen en met de vastberadenheid die hem eigen was zou hij overwinnen. Nee, alleen een Jedi zou hem nog kunnen weerhouden om het pad der Duisternis te volgen. Maar de Jedi, die zijn toch allemaal dood, niet?????